1001 Albums Generator

[Zlatikevichius]

141. Stardust - Willie Nelson (1978)

Албумче што многу убаво ми легна. Целиот албум е всушност албум на кавери на познати песни, многу од кои ги знаев и јас. Но во изведба на Вили Нелсон звучат многу пријатно и поинаку. Гласот на типов е прекрасен! Ми се допадна неговата длабочина, чистина и особено неговата боја. Он е кантри пејач, но во албумов не се осеќа многу тоа кантри влијание. Повеќе би рекол дека е поп албум од седумдесетите. Додека го слушав, замислував колку убаво би било да го слушаш сам, на плажа, со коктелче во рацете додека го гледаш залезот на сонцето на хоризонтот (и се надевам ќе имам таква прилика наредната недела). Омилени песни (читај - преработки): Georgia on My Mind, Blue Skies, и особено Unchained Melody. Убаво!

4/5

 

[Zlatikevichius]

142. The Infotainment Scan - The Fall (1993)

Овој албум ми се падна вчера, но не успеав да го преслушам, па најдов време денес. Ама дај Боже никогаш да не го слушнев. Ужасен! Не ми се допадна ни секунда од него. Не можам ни да го дефинирам, ни да го сварам. Повраќаница од албум. 1/5

 

[Zlatikevichius]

143. (What's The Story) Morning Glory - Oasis (1995)

И конечно денешниот албум. Уживанции! Многу од песните се песните со кои пораснав, меѓу кои култната Wonderwall (која слободно можам да ја наречам манифест на бритпопот, веројатно бр. 1 и дефиниција за жанрот), Don't Look Back in Anger, She's Electric, Champagne Supernova... Не дека бев некој голем фан на Oasis, иако имав и нивни постер во собата залепен , ама се бенд кој одбележа едно време и кој дефинитивно го одбележа моето детство, па како таков е и културно значаен, но и за мене има големо лично значење. Уживав додека го слушав и додека се потсетував на времињата кога единствена грижа ни беше која тема ќе ни ја даде наставникот на писмената по македонски. Вистинска временска машина беше ова!

5/5

 

[Zlatikevichius]

Малку се подзаборавив тука, па ај ќе се потрудам да се потсетам на нештата кои поминаа. Или барем на оние кои ми оставиле впечаток, добар или лош, сеедно.




144. Close To The Edge - Yes (1972)

Ова беше многу meh албум. Го слушав додека бев на одмор, одејќи кон плажа и некако ми го расипа цело расположение. Малку ме зачудија одличните оценки на генераторот, зашто мене ич не ми направи мерак. Едвај 2/5 му дадов. Не е за мене progressive rock изгледа.



145. Freak Out! - The Mothers Of Invention (1966)

Уште еден лош албум. Разбирам дека ова е сатиричен албум и дека во свое време бил доста иновативен, особено во поглед на структурата на композициите и веројатно албум кој му донел култен статус на Френк Запа, но ете мене едноставно не ми понуди ништо задоволувачко. Not my cup of tea, што би рекле Англичаните. 1/5



146. Stankonia - OutKast (2000)

Албум од кој очекував многу, зашто ги знам OutKast како забавен бенд, но тоа било од подоцна. Ова се нивните почетоци и ова е 100% хип-хоп албум, а знаете каков ми е мене ставот за хип-хоп-от. Иако прочитав коментари од луѓе кои тука гледале рок, џез, блуз, соул елементи и дека се забележувал преодот од хип-хоп кон некој подоцнежен помелодичен звук, јас ништо такво не видов. Само old school хип-хоп, кој - ни да ме дирне! 1/5

 

[Zlatikevichius]

147. Greetings From L.A. - Tim Buckley (1972)

Ова беше убав, мелодичен поп-рок албум кој убаво ми легна. Исто го слушав додека бев на одмор и некако имаше доста позитивна енергија во него што ми го засили кулирањето и куроболието таму. Не го сфативв хејтот на генераторот, кој беше mostly заради текстовите. Мене ми се допадна. 3/5



148. Elvis Is Back - Elvis Presley (1960)

Елвис е Елвис! Мислам дека нема ни потреба да се дискутира повеќе. Ова беше најзабавниот албум и најпозитивниот што го слушав во последно време и дефинитивно најдобриот додека бев на одмор. Плажа, сонце, песок, tequila sunrise или Ефес и Елвис - би одел и на repeat, доживотно!

Make Me Know It, Fevrer, The Girl of My Best Friend, Such a Night - едноставно не можеш да стоиш во место, некој дел од тебе сам почнува да мрда!

Чиста 5/5, нормално!



149. I Am a Bird Now - Antony and the Johnsons (2005)

Ова беше албум кој многу позитивно ме изненади. Чист поп, ама нежен, убав, со прекрасни звуци на пијано во позадина и глас со многу вибрато (за кое многу му замеруваат, но мене не ми сметаше, зашто овие не слушнале турбо-фолк трилер изгледа ). Уживав во буквално секоја една песна и навистина ми се допадна, а прв пат слушам и за бендов и за нивната музика. 4/5

 

[Zlatikevichius]

150. Pet Sounds - The Beach Boys (1966)

Овој истиот албум ми се падна и во двата проекти во ист ден заради смртта на Брајан Вилсон. ОК музиче, 4/5 му дадов тогаш, убаво ми легна.



151. Honky Tonk Masquerade - Joe Ely (1978)

Ова го испуштив во моментот кога ми се појави, неодамна го преслушав и некако уште ми е свеж. Забавно албумче, гитарче, чудни зборови во текстовите (WTF is Honky Tonk?), ама се на се, ОК. 3/5



152. Different Class - Pulp (1995)

Слично како претходниот, ова ми се падна во времето кога бев на одмор и го испуштив. Но ова го чував се до пред некој ден, зашто по This is Hardcore, знаев дека ќе ми се допадне. И би така! Одлични, одлични! Pulp се веројатно најпозитивното откритие за мене од генераторов. Не дека претходно не сум ги знаел, Disco 2000 (која баш на овој албум е сместена) на пример е песна која не верувам дека некој не ја знае, ама никогаш не сум ги слушал активно, а уште помалку па цели албуми. За разлика од This is Hardcore овој повеќе влечеше накај поп, звучеше покомерцијално и веројатно како таков и повеќе хитови има од него: веќе спомнатата Disco 2000, Common People, Mis-Shapes, Something Changed, но тука се и одличните I Spy, Underwear, F.E.E.L.I.N.G.C.A.L.L.E.D.L.O.V.E, Bar Italia... Си грмат дечките! Чиста ко солза и сосема заслужена 5/5.

 

[Zlatikevichius]

153. GREY Area - Little Simz (2019)

Ужас! 1/5



154. Black Sabbath - Black Sabbath (1970)

Слично како претходно со The Beach Boys, ова ми се појави кога почина Ози Озборн. Стварно, албумот на Black Sabath има неверојатни гитарски рифови. Тие се основата на цел албум, базата врз која е целосно изграден. И не би ми сметало да ја слушам музиката 24/7. Ама има 2 работи кои мене не ми беа баш по мерак. Прво: вокалот. Ози не е пејачиште. Секој што го тврди спротивното дефинитивно нема слух. Не дека е нешто екстремно вокално лошо и пара уши ко што имавме некои случаи претходно, ама едноставно неговиот вокал не додава ништо на музиката, па според мене, и да го нема, ништо не би изгубиле. И второ: текстовите. Прилично глупава ми е целата тема за која се пее, демоните, сатаната, подземјето, смртта... Може е до годините, но мислам дека вакви теми можат да им бидат интересни само на напалени тинејџери кои глумејќи љубов кон сатанизмот ќе се прават дека се поразлични, поинакви, по-кул и несфатени. Затоа ми е некоја 3.5/5. Веројатно ќе добие 4 кога ќе го оценувам, зашто гитарите се стварно врв, ама оваа 4 ќе биде многу послаба од четворките кои ги дадов неодамна, на пример.

Ама сепак 3/5 си доби во индивидуалниот, 4/5 во групата. Така од мене има 3,5 средна оценка што сметам дека беше најправедно.



155. At Folsom Prison - Johnny Cash (1968)

Албум кој го имавме во групата, ама ко што гледам не сум пишувал за него. Слично како и претходниот затворски албум на Џони Кеш - ми се допадна и уживав во него. Можеби е претерано што двата се во 1001 Albums... книгата, ама дека се добри - се! 4/5

 

[Zlatikevichius]

156. Red Headed Stranger - Willie Nelson (1975)

Втор албум на Вили Нелсон за мене во предизвиков. Овој го преслушав 2 пати зашто тогаш кога ми се појави го слушав само до некаде и не го оценив, па затоа вториот пат му обратив поголемо внимание. За претходниот албум, Stardust, пишував погоре - тоа беше бонбонче од албум! Ама тоа не беше country туку албум со поп кавери од кантри пејач. Ова беше баш ко да се наоѓам некаде во Тексас, Канзас или Монтана на некое родео! Многу убав гласов има типов, затоа бил и голема ѕвезда, а и музиката ми се допаѓа многу. Не е Stardust, кој многу повеќе ме изненади и ми се допадна, иако и двата ги оценив исто, со 4/5.



157. Either Or - Elliott Smith (1997)

Втор албум и од Елиот Смит за мене. Иако овој повеќе ми се допадна од претходниот, некако е, ко што велат Американците - „рок за татковци“. Не дека јас сум нешто млад или не сум татко, ама сакам „помладелашки звук“. Му дадов 3/5, ама реално е измеѓу 2 и 3.



158. Blonde On Blonde - Bob Dylan (1966)

И ова ми е втор албум од Дилан, ама овој помалку ми се допадна од претходниот. Некако човеков ми е поет, thumbs up for that, ама тоа хармониките ми стануваат досадни. Не знам, може до албумот е, може до мене и не ми дошол во право време, ама не можев да му дадам повеќе од 3/5.

 

[Zlatikevichius]

Се изморив некако со испуштените албуми, секако останаа уште 9, ќе пишам збор - два за нив наскоро, само да не ми избледе, прво морам за денешниот албум.



168. Live At The Witch Trials - The Fall (1979)

Првиот албум на The Fall за мене. Не ми остави некој особен впечаток. Многу беше повторлив звукот. Ко еден семпл да зеле и да го повторуваат одново и одново упорно. И тоа во секоја една ебана песна. Плус и вокалот беше некако неубедлив... И овие две работи ко ќе ги собереш заедно се добива лош впечаток. Затоа не можам да му дадам ништо повеќе од 2/5.

 

[Zlatikevichius]

159. Darkness on the Edge of Town - Bruce Springsteen (1978)

Ова беше убаво, навистина убаво. Емотивна музика, на моменти по малку мрачна можеби, ама влегува во уво и не може да не ти се допадне. Се изнаслушав убави гитарски солоа и рефрени од кои секој еден може да се смета за своевидна химна. Само што мислам дека за целосно да го апсорбирам ова, мора да го преслушам пак. Затоа ќе го чекам да се појави во групата. 4/5 доби од мене.



160. The Slider - T. Rex (1972)

T.Rex се првиот бенд кој ми се падна во проектов воопшто, што значи ова е вториот нивни албум за мене. Слично како и првиот, ми се допадна. ОК рокче (glam rock, поточно). На првиот албум се сеќавам тогаш дадов 4 која подоцна ја сменив во 3. Ова оди директно на 3/5.



161. Mama's Gun - Erykah Badu (2000)

Албум кој веќе го имавме во групата и кој не го преслушав пак, зашто и првиот пат едвај го преживеав. Ова беше вториот албум со кој драстично се разидовме со оценките со @џимеј . За мене е чист 1/5.

 

[Zlatikevichius]

Пробав некако да фатам колосек со објавите тука, не успеав, затоа нема веќе да се обидувам, само ќе скокак од албум до албум ако се појави некој за кој имам што да кажам.



190. Dirt - Alice In Chains (1992)

Денес имав еден неверојатен албум од уште поневеројатен бенд! Alice in Chains секогаш ми биле ОК, ама никогаш не биле во онаа прва постава на бендови кои активно сум ги слушал. Ама како и да е, некои нешта како Would? на пример, нема кој не ги знае, па така и мене добар дел од песните тука ми беше познат. Ама (срамота или не), песната Dirt мислам дека прв пат ја слушам. Ама каква само песна е тоа! Почнувајќи од тој риф кој е веројатно еден од топ рифовите кои сум ги слушнал во животот, преку мрачниот текст за помислата на самоубиство („One who doesn't care is one who shouldn't be“ е неверојатен стих!), па се до вокалот на за жал прерано починатиот Лејн Стејли. Перфекција! Мислам дека ја преслушав повеќе од 10 пати денес и уште ми се врти во главата, што значи нема да завршам со тие 10 пати. Генерално и целиот албум ми беше преубав. Малце тежок, со мрачни текстови, ама гитарите и гласот на Лејн... Навистина убав албум, пријатно изненаден. Сакав да дадам четворка зашто некако на исто ниво ми беше со вчерашниот албум на Echo & the Bunnymen, ама по Dirt (песната), мислам дека се помалку од 5/5 на ова би било премалку.

 

[Zlatikevichius]

281. Tracy Chapman - Tracy Chapman (1988)

Don't you know what talking about revolution sounds?

Вака!

На времето кога бев студент, некаде во 4 година, во Стив, се собравме тројца другари од 3 различни страни на Македонија и сакавме да се сместиме заедно. Ни дадоа четирикреветна соба (соба со број 130 во прва машка) и со нас сместија уште еден студент, кој претходно не го знаевме, од четврта страна на Македонија и од четврт факултет. Чуден спој бевме четворицата, ама спој кој неверојатно функционираше. Четвртиот студент имаше компјутер, а во тоа време Spotify и YouTube не постоеа, па Winamp беше богот на музиката. Цимчо (така го викавме четвртиот, зашто тој така не викаше нас) имаше една неверојатна плејлиста во Winamp-от со песни кои и ден денес кога ќе ги слушнам ме потсеќаат на него и на „Клуб 130“. Talking 'Bout A Revolution беше една од нив и една од најневеројатните! Тогаш ја запознав Трејси Чепмен за прв пат (до душа на почеток мислев дека е машко, lol). И многу ја засакав. Подоцна слушав и други работи од неа, меѓу кои, нормално, Fast Car е најслушаната и песна која нема кој не ја знае. Трејси Чепмен направи своевидна револуција и кај мене и мојот вкус за музика. Нејзините неверојатни текстови се чиста поезија. Така и албумов = чиста поезија претворена во музика. Нејзината акустична гитара ежи! А вокалот на Трејси е приказна за себе! Она, Аланис Морисет и Скин од Skunk Anansie се првите три женски вокали на кои секогаш ми текнува кога некој ќе праша за добар женски вокал. И трите заслужуваат длабок наклон!

А за албумов 5/5, тоа не ни морав да го кажам, се подразбира.