„Машки“ и „женски“ игри

[Thief]

Зошто кога бевте мали, машките играа со колички, пушки, војници, а девојчињата игаа ластик, со куклички и со „попрефинети” работи? Дали е тоа дел од воспитувањето, од „филозофијата” на околината и општеството или, пак, се работи за психолошкиот момент - девојките се „преодредени” да бидеат нежните, а мажите - груби, војници, да сакаат оружје и големи брзини?

На пример, јас како малечок обожував да ги извадам сите малечки автомобили кои ги имав (а, имав завиден број) и да ги редам, да правам полициски блокади (да знаев дека многу години подоцна ќе ме извади еден џандар од такт, немаше никогаш да си играм со тоа), да му давам на дедо ми пушки и пиштоли и да го терам да се крие, па ја да го барам и слични такви игрички... Нормално, уште од тогаш си правев библиотека (купувајќи книги), ама тоа не ќе да е стандардно детска игра.

Со што си игравте вие? Кои беа вашите игри и омилени играчки? Кога ќе погледнете од оваа дистанца: кои се психолошките елемнти за тоа? И, како денеска гледате на фиолозофската димензија на тогаш само невината детска игра?

 

[Acid]

Незнам кој е психолошкиот момент, ама се кладам дека е до воспитувањето/учењето од родителите. Едноставно, верувам дека доколку мајка ми купела барбики (наместо татко ми: фудбали, пиштолчиња, чатали итн..) и доколку сум се дружел со девојчиња кои ги играат истите игри - би играл и јас со нив.

Е сега, финтата е што немав многу играчки како мал (или одма ги кршев), па морав да импровизирам. Така, заедно со брат ми правевме чатали и ги „пржевме” со „пачки” луѓето што ни поминуваа под тераса. Исто така, не ретко се случуваше да мавам луѓе со црвено грозје по нивните бели кошули... Што всушност се покажа како корисна работа. Станав ракометар. :wink:

Тоа беше во раното детство. Подоцна почнав да киснам на флипери, а кога ќе ги потрошев сите пари за тоа - играв фудбал со другарите во маало.

 

[protivpropaganda]

Зошто кога бевте мали, машките играа со колички, пушки, војници, а девојчињата игаа ластик, со куклички и со „попрефинети” работи? Дали е тоа дел од воспитувањето, од „филозофијата” на околината и општеството или, пак, се работи за психолошкиот момент - девојките се „преодредени” да бидеат нежните, а мажите - груби, војници, да сакаат оружје и големи брзини?

На пример, јас како малечок обожував да ги извадам сите малечки автомобили кои ги имав (а, имав завиден број) и да ги редам, да правам полициски блокади (да знаев дека многу години подоцна ќе ме извади еден џандар од такт, немаше никогаш да си играм со тоа), да му давам на дедо ми пушки и пиштоли и да го терам да се крие, па ја да го барам и слични такви игрички... Нормално, уште од тогаш си правев библиотека (купувајќи книги), ама тоа не ќе да е стандардно детска игра.

Со што си игравте вие? Кои беа вашите игри и омилени играчки? Кога ќе погледнете од оваа дистанца: кои се психолошките елемнти за тоа? И, како денеска гледате на фиолозофската димензија на тогаш само невината детска игра?

Thief,
Одговорот на твоето прашање ќе го најдеш во постоењето на хормоните тестастерон и естроген.
Сепак одговорот не е толку едноставен колку што се чини.
Појче за ова че имет после викендов.

 

[Скулгрл]

Како мала никогаш не играв типично женски игри,напротив,бидејќи кај мене во маало немаше многу женски си играв со машките.

Дома имав еден куп Барбики,со сите други пропратни елементи (кујна,бутик,дневна,спална и што уште не),ама никогаш не сум играла асално со нив.
Си играв само со некои Барбики,им ја правев косата и им шиев облека.Подоцна испадна дека навистина ме бивало за такви работи

Омилена играчка ми беше една огромна полнета коза,сеуште ја чувам,ама повеќе сакав да си играм надвор со другарите.

Омилена игра...е такви имав многу.Се утепував од играње шуто дупе,граница,жмурка,а неретко играв фудбал.

 

[Jakov]

Kao mal si igrav so kolicki, topki, ponekad partizani i germanci ne za drugo valjda zasto toa mi kupuvale.
Koga proasnav obratno si igram so kuklicki(od onija vistinskite). Koli ne me interesiraat osven da vozam zasto mi treba. Puski i oruzje mrzam i se drzam podaleku od nego, igri so topka prestanav da igram zaedno so Michael Jordan i Eric Cantona.
Ustvari ako razmislis kao golem od ovaa pozicija u nasevo opstestvo i ne e bas pametno kao mal da izlezes od sablonot i da se odensuvas poinaku. Zamisli so bi mu se desilo na nekoj kopilj na 5 godini ako od tatko mu pobara Barbika i rozevion teletabis. Ke go zaboravat u Park i nema veke da go baraat zimi se.
Kaj zenski e malku poinaku. Golem e brojot na luge koi si gi zaebuvaat kerkite vikajki gi sine ili od mali gi ucat so niv da idat na rakomet, gledaat zaedno fudbal i im kupuvaat dresovi od Bekam.
I posle koga ke ti porasne toa devojce i ke naletas nekade u grad na nego ke ti ja zaebe mamicata?

 

[Termos]

Polot ne e marker spored koj treba da se delat igrackite definitivno.. tatko mi ko mal si igral so kukli(i mene sakal da me krsti spored omilenata kukla).. bracedite(dvete zenski) so kolicinja samo igrat.. ko mala i jas sum igrala so kolicinja, ama ko potporasnav igrav so kukli.. toj vid na podelba e veke zastaren..valjda..

 

[JeCILaDy]

Јас си играв со барбики, имав се за нив ( кујни, спални, прибор за јадење, дневна соба, кола за барби итн ) и еднаш си игравме, и „настана” пожар во куќата на Барби. Па ги кремиравме барбиките... Игравме и фудбал со машките...

 

[bibika]

Играв скоро се,сите игри и машки и женски.
Но,секогаш ме привлекуваа оние, кои моите ми ги забрануваа.(точакот,џамлиите,граница...подоцна колата..)

Најчесто со другарките си игравме „учителки”,или „медицински сестри”. Подоцна игравме групни игри,во кои не беше важен полот,но секогаш кога игравме машки спроти женски,јас бев најголемиот инаетчија и никогаш не дозволував,а нарочито не признавав дека не победиле.

Татко ми не ми дозволуваше да играм со машките,па морав да се кријам,хахахааа..кој ли ќе ми направи психолошки профил, хахахаа... Веројатно како единче,ме чуваше под стаклено звоно.За негова жал (како и на секој татко,не ме дочува,хехехееее)

Абе Тиф,повеќе од две димензии има темава,овај прашањево.Многу ми е жешко сега,ама нека засвежи,па барем за дел од нив ќе ти одговорам,како јас гледам на нив.
Инаку, живо ме интересира, влијанието на тестостеронот и естрогенот во детските игри на 4,5-6 годишна возраст.

 

[marga_k]

:pos2: VOZEV TOCAK,IGRAV SO KUKLI POMALKU,SE SEKAVAM MNOGU IGRAV BIBLIOTEKARKA IZDAVAV KNIGI,NAJVEROVATNO DEKA DO MENE BESE BRAKA MILADINOVCI BIBLIOTEKATA

 

[Lucifer]

Iako se plasam od klovnovi uste od koa znam za mene,imav eden prilicno strasen (za mene)klov'n i ne go ispustaf od raka.Mnogu go sakav iako se plasev od nego,ama sepak ne se plasefInaku imaf edna barbika so ja sisaf i od so ja "sakav" ja "izgubiv" u gradinka a poso se druzev so maskite si igrav so niv, zaedno sobiravme albumi,igravme fudbal,granica,mornare,mornare,i imase edna so kloci i cvrgi ali ne mi teknue kao se vikase,a sakav najvise pistoli,kolicki nekev,sakav KOLI!!!

 

[protivpropaganda]

Инаку, живо ме интересира, влијанието на тестостеронот и естрогенот во детските игри на 4,5-6 годишна возраст.

bibika,
Браво чупе!!!
Единствена си која забележа? Се подразбира дека тие хормони сеуште не се активни.
Тогаш з`ш ги спомнав?
Е па, ги спомнав поради нивното симболично значење на поделба на машко и женско бидејчи колку и да сака чуек да бега од стероетипизација не ќе можит. Да не ги спомнам однапред предодредените начини на однесување токму поттикнати од таа хемија.

Работите можат да се сведат под правилата на "nature versus nurture". Кој дел да го одбере човек како правилен се сведува на едно, а тоа е она што некој би го забележал гледајки animal planet, особено кога прикажуваат млади од животни како се спремаат да станат возрасни преку игра.
Секој од нас се раѓа со определени способности и склоности кои можат да се огледаат преку наивната детска игра нa секој од нас.
Физички надарените избираат игри токму од таа природа и обратно,оние со помали физички предиспозиции претендираат кон посмирени игри. Секој си ја развива својата вродена способност и тенденцијата на несметаната игра е токму тоа, развој.

Е се`а околу предиспозицијата машки деца да играат со оружја и женски деца со кукли ... nature vs nurture повторно се појавува.
Од една страна тенденцијата е вродените склоности и способности да се развиваат доколку се остави несметано да се исполат, значи nature. Е се`а, не би биле ние комплетни како homo sapiens sapiens доколку nurture не е застапен во развојот на младата единка, нели?
Сепак ние битисуваме во општество, ние не опстануваме во стадо, крдо или чопор.
Битисувањето во едно општество носи со себе голема сложеност на постоење која е преголема за некои индивидуи затоа се јавува стереотипизацијата како упростување или ако преферираш, стереотипизацијата е форма на поедноставување на сложеноста при битисување во едно општество каде што единките би имале еднаква упростена можност за развој преку (nurture) наметнатите ролји на половите во општеството.

Стереотипизацијата е упростување. Дали се гледа на неа како алатка за општествено уредување или пак како бег на простите од сложеноста при битисувањето.

Патем, ролјите на половите преку играта на малите деца може, но и не мора да биде nurture. Сепак сме врзани за одредени закони на природата кои, сакале ние или не, не може да ги промениме со човечки донесена легислатива.

 

[ada]

Najveke uzivav(iskreno seuste uzivam) da si igram so lego kocki.Mozev da pomianm bukvalno cel den gradejki razni zamoci,kuki,koli...Sakav i barbiki ama edinstveno za da gi imam i da im se falam so niv na drugite devojcina u gradinka.Sekoja nova barbika mi stanuvase dosadna posle pola saat(otkako ke i ja isecev kosata ili ke i ja unistev oblekata ).Od kukli ja sakav samo kuklata so bese kopija na bebe vo prirodna golemina,zatoa sto si pravev filmovi deka sum majka.Drustvenite igri ne me interesiraa,pa taka nikad ne nauciv da igram lastik ili narodna.
Od segasen aspekt veruvam deka izbegnuvav igri so natprevaruvanje od pricina so ne zanev da podnesam poraz(toa delumno vazi seuste).Se sekavam kako se lutev i rasplacuvav sekogas koga ke trebase da zmuram ili koga ke pogresev u skolica.
So se odnesuva do lego kockite,verojatno gi obozavav zatoa sto so niv mozev da kreiram nesto novo sekojpat.Mi ovozmozuvaa da gi vklucam i racete i mozokot za da sozdadam novo vizuelno dozivuvanje(ne zaludno studiram likovna akademija).A edinstveneta promena koja mozev da ja sozdadm kaj barbikite sekogas rezultirase so nivno unistuvanje i totalna neupotreblivost,poradi sto i tolku brzo mi se zdosaduvaa.
I pred da napisam so mislam za mojata potreba da glumam majka,sakam da kazam deka do skoro ne sakav da prifatam deka maskite i zenskite se razlikuvaat.Se bunev sekojpat koga ke se sudrev so nesto sto go smetav za stereotip.Veruvav deka maskite i zenskite "glumat" odredeni ulogi nametnati od opstestvoto,dodeka pod "maskata" se krie sosema identicna sustina.No od neodamna pocnav da sumnjam u ova moe ubeduvanje i poleka da prifakam deka sepak postoi barem mala razlika megu polovite koja ne e naucena ili steknata,tuku vrodena.
I da se vratam na mojata kukla-bebe.Vrodeno ili nauceno,seedno,zanev deka majkite se tie koi ja imaat dominantnata uloga vo grizata za decata,i tie moi "filmanja" deka sum majka gi smetam za nesto slicno na "probi" pred "premierata".E sega dali toa bese rezultat na uloga koja sum ja registrirala po pat na socijalno ucenje ili na vrodeniot majcinski instikt koe go poseduvam kako zensko,ne znam!

 

[doti4nata]

paaa ja poso bev so tri bratuceda,a i od kopilj navise so dime(urban_mover) si se druzev ne bev bas po lastik i takvi stvari pojse igrav fudbal (neka kaze dime za moite sposobnosti ), epten igrav dzamlii so bratucedite, kosharka...pa i kamaj kamaj igrav so drugarite od maalo,a i tuka sega kaj sto sum site bevme deca,ne se delevme na zenski i mashki taka da koga se igrashe shkolka igraa site isto kako sto i site igraa kamaj kamaj ili nekoja "mashka" igra ali toa nadvor,a po doma imav neverojatno golema kolkecija na barbiki,kenovi i slicno taka da doma pojshe se zanimavav so "zenski" igri a sony i nintendo valjda se unisex

 

[Mickey_k]

Игарв и со другарите со количина и камиони, правевме цели патишта во двор, цели езера. Градевме бункери. Играв: џамија, мижаница (најомилените игри). Игравме на нинтендо, марио и тенкчината. фудбал или нешто од спорт, њет (антиталетн за спорт). Играв и со другарките на сестра ми, продавачи, сендвичари, слаткарници... што не.

 

[Buttercup]

хеххехех Добра тема....
Хм... колку нејќев кукли да ми купуваат бе!
А инаку играв жмурка, џамија, граница, шуто дупе, , фудбал никад не сум играла, никад и нема ни да играм... ама затоа пак, љубов ми е кошарката...
Татко ми бил спортист уште од мал, па уште у прво одделение ме запиша на кошарка „за да пораснам” ... хехе