Апсолутно не сметам дека машкото треба да плаќа за сметката. Во веќе воспоставена врска, во ред е понекогаш едниот да почести, но, се разбира, да се менуваат, некогаш едниот, некогаш другиот.
Ама машко да плаќа пијачки секогаш ми е апсолутно неприфатливо и крајно одбивно.
Тоа барање и наоѓање место во врската ми е тотално нон-сенс. Сакам некој со кого ќе ми биде убаво, со кого кога ќе излезам ќе ми лета времето и да се чувствувам дека можам со тој човек да се разберам. Плаќање пијачки и останати работи - не доаѓа предвид.
Мене ми е непријатно друг да ми плаќа и апсолутно секогаш се противам. Не сакам да ми плаќаат, не сакаам да ме частат. Понекогаш, пак ќе нагласам, кога сум веќе во врска, па има одредена доза на доверба - во ред е, бидејќи и јас сакам некогаш да почастам. Ама тоа е да е повремено и понекогаш, а не да биде рутина и секојдневие.
Рамноправност во односите, на секое ниво.
Порано плаќале мажите, бидејќи ретко која жена работела, денес сите имаме речиси еднакви услови да се вработиме, тераме/сакаме кариери, така што машко да плаќа за се е неприфатливо по ниту еден основ.
?
