зошто се мора да има смисла? Имам јас
теорија моја во врска со светот, за се што не опкружува.
Не верувам во господ, воошто и тоа ми е многу смешно. Религијата е најголема пропаганда која што постоела.
Единствено нешто што постои е енергија. Тоа постоело и секогаш ќе постои. И тука е најголемото прашање што може да постои односто размисли, почувствува и го добиваш чувството како да си изгубен.
Разликата помеѓу ништо и нешто. Ако длабоко навлезете може ќе сфатите на кое чувство мислам.
молекула, атом, честичка, енергија, материја. Се околу нас е една иста честичка со различен состав. Таа материја со текот на "времето" ако постои време или движењето, се развивала. Се создале најразлични облици на планети, ѕвезди, простор итн, Основно својство на енергијата - не се добива не се губи само се видоизменува, е вибрирањето на внатрешните честички привлекување трансформации, почнале од најпрости растенија и едноклеточни организми и се развиле се до човекот за време кое неможеме ни да го замислиме. Заклучот на сето ова е дека ЕНЕРГИЈАТА, МАТЕРИЈАТА
станува свесна сама за себеси. ние сме едно, сите сме поврзани јас сум ти ти си јас.усфари постојам само јас .. или само ти ИСТО ТИ Е. забегано мислење ама ако добро размислиш може ќе има некој што ќе ме сфати. Чувството кога се осамени и сами да во право сте зошто се што "постои" e самиот ти.
Ете ја смислата , нема смисла