Цитати

[sagaqua]

OPROŠTAJ
Umrem li,
ostavite balkon otvoren.
Dijete naranče jede.
(Vidim sa svog balkona)
Kosac žito kosi.
(Čujem sa svog balkona.)
Umrem li,
ostavite balkon otvoren!​

 

[Divider]

Зоја Космодемјанскаја

"Hey comrades, why do you look so glum? Show more courage! Fight and kill the Germans!

I am not afraid to die, comrades, It’s happiness to die for you and our Motherland!

German soldiers! Surrender before it’s too late. Victory will be ours anyway! My death will be avenged.
Yes, you are going to hang me, but I am not alone.
There are two hundred million of us, you can’t hang us all!"

Goodbye comrades! Don’t be afraid - fight!"

И потоа германецот го турнува столчето, кое се слизнува на мразот во таа сурова руска зима, народот испиштува до небо, а Зоја, безгласно, со поглед кон небото, до крај непокорна, умира.

 

[Rusin]

IF-THEN
Raganje-prifakanje na se sto ke ti se sluci makar i losi raboti
Smrt-prifakanje na se sto ke ti se sluci makar i dobri raboti
Zivot-Moznost za izbor na realnosta.

 

[Crazy]

Do not judge a man by the way he treats his equals, judge him by the way he treats his inferiours.

 

[sagaqua]

A POSLIJE

Iščezavaju
labirinti
što ih vrijeme stvara.

(Samo pustoš
ostaje.)

Iščezava
srce,
izvor želja.

(Samo pustoš
ostaje.)

Iluzija zore
i poljupci,
sve iščezava.

Samo pustoš
ostaje.

Pustoš
valovita.

Федерико Гарсија Лорка

 

[Крстителот]

Жалам што не е на македонски јазик

Градинар

Kakva si da si,dodji; ne oklevaj pri oblacenju.
Neka ti je i kosa raspletena,i razdeljak zamrsen,
i jelek otpucen,sta to mari.
Kakva si da si,dodji; ne oklevaj pri oblacenju.

Dodji hitrim koracima po travi.
Ako rumenilo sa tvojih nogu nestane,jer je rosa
pala,ako se prstenovi oko tvojih nogu,rasire,ako biser poispada iz tvoje grivne,sta to mari.
Dodji hitrim koracima po travi.

Gle,oblaci se na nebu gomilaju.
Jata zdralova dolecu sa dalekih obala,i vetar duse na mahove preko pustinje.
Prestrasena marva bezi pojatama u delu.
Gle,oblaci se na nebu gomilaju.

Zalud uzizes zizak na stolu radi svoga gizdanja-drsce i gasi se na vetru.
Ko vidi da na kapcima tvojim nema crnila?Oci su tvoje tamnije od tmurnih oblaka.
Zalud uzizes zizak na stolu radi svoga gizdanja-drsce i gasi se na vetru.

Kakva si da si,dodji; na oklevaj pri oblacenju.
Ako venac za kosu tvoju nije jos ispleten,sta mari;ako lancic oko tvoga lakta nije zapucen,neka ga.
Nebo je pokriveno oblacima-pozno je.
Kakva si da si,dodji; ne oklevaj pri oblacenju.

Рабиндранат Тагоре

 

[sagaqua]

JA NISAM SAMA

Noć, napuštena je
Od planina pa sve do mora.
Ali ja, ona koja te uspavljuje.
Ja nisam sama!
Nebo, napušteno je
Od mjeseca koji pao je u more.
Ali ja, ona koja te drži.
Ja nisam sama!
Svijet, napušten je
ljudi su tužni i ti to vidiš.
Ali ja, ona koja te grli.
Ja nisam sama!

Gabriela Mistral​

 

[Сатори]

Конфучие

1.Мудриот човек ја сака водата, а добриот земјата.Мудриот човек патува по морињата, а добриот седи во планините.Мудриот човек е среќен, а добриот поднесува!

2.Подложен или неподложен, коцка со две страни.Подложен или неподложен иста сериозна грешка!

Конфучие​

 

[PiNkGiRl]

Ve zalam Gospodine sto vi e lesno da bidete sreken covek. Treba da padnes mnogu nisko za da se pocuvstvuvas sreken....
---Sharl Bodler

:poss:

 

[sagaqua]

„...Имам научено дека секој сака да живее на врв од планина без да спознае дека вистинската среќа лежи во начинот на искачувањето.
Имам научено дека кога новороденче за прв пат ќе го стегне прстот на својот татко во својата малечка шака, го има фатено засекогаш.
Имам научено дека човек има право да гледа друг човек од висина, САМО тогаш кога треба да му помогне да се исправи!
Имам научено толку многу работи од Вас, но на крајот, повеќето ќе бидат бесполезни...бидејќи кога ќе ме стават внатре во тој ковчег, Јас ќе умирам.„

 

[еци^^^]

Писмата на Гарет од ПОРАКА ВО ШИШЕ-Николас Спаркс

прочитајте ги


Шести март 1994 година

Драга моја Кетрин

Каде си? Зошто моравме да се разделиме,се прашувам додека седам сам во мрачната куќа.
Не наоѓам одговор на овие прашања, колку и да се трудам да сфатам. Причината е едноставна,но мојот ум не ја прифаќа и јас,сосема сам се борам со страшното јаве. Загубен сум без тебе. Мртов сум,скитник без дом,осамена птица што лета кон неврат. Јас сум сето тоа и ништо од тоа. Таков е, мила, мојот живот без тебе. Копнеам да дојдеш и да ми покажеш како одново да живеам.
Се обидувам да ги доловам одвеаните денови, на ветровитата палуба на КЕТРИН. Се сеќаваш ли како заедно работевме на неа? Одново градејќи ја, станавме дел од океанот зашто обајцата знаевме дека океанот беше тој што не соедини. Во тие мигови сфатив што значи вистинската среќа. Во ноќите едревме по темната вода, а јас и се восхитував на твојата убавина, на месешината. Маѓепсано те посматрав и во длабошината на твоето срце знаев дека секогаш ќе бидеме заедно. Дали секогаш е така, се прашувам, кога двајца се сакаат? Не знам, но ако мојот живот од мигот кога се разделивме може да послу`и како некаков показател, мислам дека ги знам одговорите. Отсека па натаму знам дека ќе бидам сам.
Мислам на тбе, те сонувам, те довикувам кога си ми најпотребна. То е се што можам да сторам, но тоа не ми е доволно. Никогаш нема да биде доволно, го знам тоа, но сепак, што друго ми преостанува? Кога би била тука, ти би ми кажала, но и тоа ми е скратено. Ти секогаш ги наоѓаше вистинските зборови за да ја ублажиш болката што ја чуствував. Секогаш знаеше да ја смириш и да ја разгалиш мојата душа.
Дали е можно да знаеш како се чуствувам без тебе? Кога сонувам, сакам да мислам дека знаеш. Пред да те запознаам тебе мојот живот немаше никаква смисла, никаква цел. Знам дека, на извесен начин, секој чекор што сум го направил од мигот кога сум проодил бил чекор накај тебе. Ни било судено да бидеме заедно.
А сеgа, кога \ивеам сам во куќата, сфаќам дека судбината може да го повреди човека исто колку што може да го дарува, и упорно се прашувам зошто - од сите луѓе на светот што сум можел да ги засакам - морав да се вљубам во некој што ми беше украден.

Гарет




Дваесет и петти септември 1995 година


Драга Кетрин,

Помина еден месец откако ти пишав, но ми се чини како да помина многу повеќе време. Животот сега поминува покрај мене како пределите што се гледаат од прозорецот на автомобил. Јас дишам, јадам и спијам како секогаш, но во ништо што преземам во животот не наоѓам никаква смисла. Едноставно пловам како пораките што ти ги пишувам. Незнам ни каде одам, ни кога ќе стигнам таму.
Дури ни работата не може да ја намали мојата болка. Би можел да нуркам за задоволство или да им покажувам на другите како да го прават тоа,, но кога се враќам во продавницата, таа изгледа толку празна без тебе. Ја складирам и ја порачувам стоката по навика, но дури и секога понекогаш несвесно фрлам поглед преку рамото и те довикувам. Сега, додека ти го пишувам писмово, се прашувам кога и дали воопшто некогаш тоа ќе престане.
Без тебе во мојата прегратка, чуствувам празнина во душата. Се фаќам како во толпата луѓе го барам твоето лице-знам дека тоа е невозможно, но не можам да се воздржам. Мојата непрекината потрага по тебе однапред е осудена на пропаст. Разговаравме за тоа што ќе се случи ако околностите не принудат да се разделиме, но не можам да го одржам ветувањето што ти го дадов таа вечер. Жалам, најмила, но никој никогаш нема да може да го заземе твоето место. Зборовите што ти ги шепотев беа бесмислени и тоа требаше да го сфатам уште тогаш. Ти - и само ти-секогаш си била единствената што сум ја посакувал а сега, кога те нема, не сакам никогаш да најдам друга. Додека смртта не не раздели, шепотевме во црквата, а јас почнав да верувам дека тие зборови ќе одзвонуваат се до денот кога и јас,конечно не си заминам од овој свет.


Гарет


..to be continued

 

[Iris]

Vetiv citat od Orkanski Visovi na Emily Bronte:

I cannot express it; but surely you and everybody have a notion that there is, or should be an existence of yours beyond you. What were the use of creation if I were entirely contained here? My great miseries in this world have been Heathcliff's miseries, and I watched and felt each from the beginning; my great thought in living is himself. If all else perished, and he remained, I should still continue to be; and if all else remained, and he were annihilated, the Universe would turn to a mighty stranger: I should not seem a part of it. My love for Linton is like the foliage in the woods. Time will change it, I'm well aware, as winter changes the trees — my love for Heathcliff resembles the eternal rocks beneath — a source of little visible delight, but necessary. Nelly, I am Heathcliff — he's always, always in my mind — not as a pleasure, any more than I am always a pleasure to myself — but as my own being — so, don't talk of our separation again — it is impracticable.

 

[TWEETY***]

...Sekogas koga se cuvstvuvam apsoluten gospodar na situacijata,nekoj nepredvidliv nastan ke mi gi urnese site nadezi.Se prasuvav zosto?Dali bev osuden postojano da se doblizuvam do crvenata linija no nikogas da ne ja minam?Dali Bog e do taa mera surov,sto ke mi dozvoli da gi zdogledam palmite na horizontot,samo za da me ostavi da umram od zed sred pustinata?Mi trebase poveke vreme da sfatam deka objasnuvanjeto e sosema poinakvo.Nekoi nastani se pomesteni vo naseto postoenje za da ne vratat na patot kon nasata Licna legenda.drugi izniknuvaat za da ni ovozmozat da go primenime seto ona sto sme go naucile.najposle,nekoi se slucuvaat za da ne naucat nesto.


Pred izvesno vreme,polna mesecina svetese na nebotot.Toj den se sluci ona sto site nie go pretcuvstvuvavme,no ne sakavme da go prifatime:Akbar bese razurnat.koga asirskata vojska se povlece,nasite najdobri luge bea mrtvi.Preziveanite vidoa deka nema zosto da ostanat ovde i resija da zaminat.ostanaa samo starcite,vdovicite i siracinja,onie koi za nisto ne gi biduva.
-Poglednete okolu vas;plostadot e poubav od koga i da e porano,gradbite se pocvrsti,hranata se deli praedno,a site go ucat pismoto od Biblos.Nekade vo ovoj grad se naoga zbirka od glineni plocki na koi gi zapisavme nasite prikazni i idnite pokolenija ke se prisetat na ona sto sme go napravile.Denes,nie znaeme deka stracite,siracinjata i vdovicite isto taka si zaminaa.Tie im otstapija mesto na grupa mladi od site vozrasti,polni so entuzijazam koi im dadoa ime i smisla na svoite zivoti.Vo sekoj mig od obnovata,nie znaevme deka Aircite ke se vratat.Znaevme deka eden den ke treba da im go predademe nasiot grad,a so nego,nasiot trud,nasata pot,nasata radost sto go gledame poubav od porano..Toa ne e vazno.Nie ja ispolnivme nasata dolznost sprema Gospodda zatoa sto go prifativme negoviot predizvik i cesta na negovata borba.Pred taa nok On uporno ni velese :Odete si !" No ,nie ostanavme.Zosto?Bidejki sekoj od nas veke bese donel resenie za svojata sopstvena idnina:jas mislev da ja soboram jezavela od tronot;zenata sto sega se vika Otkrovenie sakase nejziniot sin da bide moreplovec,covekot koj denes go nosi imeto Mudrost imase ednostavna zelba ostatokot od svoite denovi da gi mine,piejki vino na plostadot.Nie sviknavme na svetata zagatka na zivotot i poveke ne i pridavavme znacenje.Toagas Gospod si rece;Tie ne sakaat da si odat?Togas dolgo ke ostanat zaroveni"I duri togas nie ja razbravme negovata poraka.celikot na asirskite mecovi gi odnese nasite mladi luge,a plaslivosta gi osvoi vozrasnite.Kade i da se naogaat vo ovoj cas tie se zarobeni,tie go prifatija prokletstvot Bozjo..No nie ,nie se borevme protiv Gospoda.Kako sto se borevme so mazite i zeni sto sme gi sakale vo tekot na nasiot zivot ,bidejki toa e borba koja ne blagoslovuva i koja ni pomoga da porasneme.NIe ja zgrapcivme moznosta sto ni ja dade tragedijata i ja ispolnivme svojata dolznosta sprema Nego,dokazuvajki deka sme sposobni da se pokorime na nredbata da odime napred.Duri i koga ni bese najtesko,nie odevme napred.Ima migovi koga Bog bara pokornost.No, ima migovi koga On saka da ja proveri nasata volj i ne predizvikuva da ja sfatime negovata ljubov.nie ja sfativme ovaa volja koga zidinite na Abar se urnaa; tie ni otvorija novi horioznti i mu ovozmozija na sekoj od nas da vidi za sto e sposoben.Nie prestanavme da razmisluvame za zivotot i resivme da go ziveeme.Rezultatot bese dobar.Utre bez borba ke go predadam Akbar; sloboden sum da zaminam koga sakammbidejki go ispolniv ona sto Gospod go ocekuvase od mene.sepka,mojata krv.mojata pot i mojata ednistvena ljubov se pogrebani vo temelite na onoj grad i resiv ovde da go minam ostatokot od mojot zivot i da ne dozvolam povtorno da bide razurnat.Sekoj neka donese kakava sto saka odluka, no nikogas ne zaboravajte go slednoto: vie ste mnogu podobri,otkolku sto mislevte.Vie ne ja propustivte moznosta sto vi ja dade tragedijta ; ne se site sposobni za toa.

 

[A Beautiful Mind]

Ne postojat glupavi prasanja, tuku samo glupavi odgovori. - nepoznat avtor

 

[Сатори]

Цицерон!

Бенџамин Френклин
Заради намалување на шајките, страда потковицата, заради намалување на потковиците, страдаат коњите, заради намалување на коњите страдаат коњаниците, а за заради намалување на коњаниците- се губи битката!

Цицерон
Говорникот треба да има на ум три работи:што зборува, кому зборува и како зборува.

Конфучие
Мудриот човек и се восхитува на водата, добриот човек им се восхитува на планините.Мудриот човек се движи, добриот мирува.Мудрите се среќни, добрите поднесуваат!