Mislite li deka filozofiranjeto e cisto gubenje vreme? Kolku i da filozofiras za zivotot i za site stvari pak nema nikade da stignesh??? Se e vrtenje u krug?
Stalno se srekavam so ljuge koi mi vikaat deka mnogu se zamaram za sushtinata na rabotite i deka ustvari nema potreba za toa, deka sum mlada, deka treba da uzivam. deka gubam vreme za toa.
iako ne se soglasuvam so tie ljuge, zosto ako gledame taka, ke ispadne deka ustvari se sto pravime vo zivotov e gubenje vreme. sepak filozofijata ne tera logicki da razmisluvame , avtomatski si go razvivame mozokot i go pravime zivotot pointeresen.
me interesira vie sto mislite vo vrska so toa
На оваа тема забележав многу добри постови, дури и научив нешто ново. Постовите се движеа од објаснувања што е филозофија до конкретни одговори на поставеното прашање.
Сепак не забележав одговор каде се третира причината зошто се поставува прашањето на оваа тема, односно болдираното во квотираното.
Доколку личност, во нашето општество, сака да навлезе во суштината на некоја општествена појава премногу често ќе наиде на изјави како: ај не ми се прави паметна, ај не го дрви, тапави или добива мислења дека личноста не ужива во животот па е сконцентрирана врз тапавање кое нема некаква материјална цел како оправдување.
Фактот е дека секој еден дури и оние со пола мозок и најплитки емоции ги користат, повеќе или помалку, алатките на филозофијата за добивање на објаснување или донесување на некаков потребен заклучок за работите кои ги опкружуваат или им се случуваат.
Тогаш зошто мноштвото од припадниците на нашето општество, едноставно кажано, бојкотираат да се произнесуваат „филозофски“?
Одговорот можеби лежи во:
1. филозофијата е потрага по вистината, но кај нас вистината е опасна односно може да носи последици по оној кој е во нејзина потрага,
2. некои го користат своето познавање на филозофијата да се наметнат себеси како попаметни од другите (лечење комплекси),
3. преку филозофијата се создаваат идеи и идеали, општество кое си дозволува себеси идеи и идеали е тешко да се манипулира затоа кај нас филозофирањето е обесхрабрувано од поодамна.
Постојат повеќе причини зошто се избегнува расправа по суштината, а редовно се практикува расправа исклучиво по формата. Наброените 3 се според мене најбитни за согледување на последиците кои ги живееме.
Промовирањето на голата, екстремната, прагма како ексклузивен начин на размисла и однесување го сведува поединецот на животно, не на личност која човекува во општество.
:helou:
П.С.
Можеби одговорот е:
Кога на мнозинството во нашето општество му е поинтересна информацијата што Бојан 13 имал за доручек или која пеачка си ставила силиконки не е тешко да се увиди зошто се избегнува филозофијата. Прашањата како: зошто нашето општество ги оневозможува талентираните или зошто сме општество кое функционира преку страв од казна, а не се стреми кон стекнување на награди се, за нив, непотребно трошење на време.
da ne dolzam mnogu toa e mojot pogled kon filozofiranjeto!
d 1000 recenici napravi 1 koja ke gi zameni site.
