Ваљда со изгледот ќе комуницираат. Мимики и гестови.Недај боже изгледот да е пресуден...
А не спомна дека може да е грд и пак да се однесува како да се симнал од планинаМоже да има убава ‘‘фасада‘‘ - а да се однесува како да се симнал од планина
Може да е надворешно убав - а карактерите да ни се како куче и маче, јас црно, тој бело
Може да е убав - а да неможеме да сврземе ни еден обичен муабет
Може да не е толку убав - а од него може да зрачи шарм, харизматичност,
може да не е некој убавец - и да биде внимателен, да има смисла за химор и сл..
И да не набројувам има многу,
Заклучок надворешниот изглед во никој случај не би требало да е пресуден,,( е сега да не е некое плашило, барем да личи на нешто), затоа што само надворешниот изглед не го прави човекот човек,
Споменав - ‘‘ е сега да не е некое плашило, барем да личи на нешто‘‘,А не спомна дека може да е грд и пак да се однесува како да се симнал од планина
Е во тој случај ептен ќе испаднеш заебан/а .
Знам де го видов тоа ама зборот ми беше има еден куп луѓе што викаат дека изгледот не е пресуден ,а всушност е .Не дека толку е важно каков/а е во фаца туку како ние го гледаме него/неа ако во нашите очи тој не е рамен на нас сеедно во кој правец (дали поубав или погрд) најчесто нема да успее таа врска.Истото е и со карактеротСпоменав - ‘‘ е сега да не е некое плашило, барем да личи на нешто‘‘,
Во секој случај златната средина е најдобра варијанта, нели ‘‘ цело е кога се има се‘‘.
Ваљда нема со пижами да излегуваш...За дружење изгледот е пресуден а не пак за врска