Со рамковниот се предвидува амнестија на борците на ОНА кои не направија никакво
злосторство против човештвото. таму не спаѓаат хашките случаи кои одат под графата на болдираното.
Притисокот на Албанците и пазарџиската политика на ВМРО доведе до амнестирање и на овие, за кои не беше со рамковниот предвидено. Нормално, ниту еден човек со малку здрав разум не би подржал амнестија за ваквите случаи. Не постои на светот било каков изговор да се амнестира некој кој го правел тоа што им го правел овој, на мавровските работници:
Иронијата е дека почина у затвор незаслужено мирно. Таква смрт не заслужува некој кој ги силуваше и им буташе стапови во газот на невини луѓе и после ги тераше да лижат, како и други пикантерии...
Да даде Господ на сите Албанци кои бараа амнестија за овие исто да им се деси у фамилија. Истото им го пожелувам на пратениците кои дигнаа рака да гласаат за амнестија на ваквите.
Искрено се надевам дека ќе се инкарнира како жена у Афганистан.
Втора иронија е фактот дека лежеше затвор за сосема друга работа.
Поентата е дека не треба да се меша амнестијата за борците на ОНА, со амнестијата за хашките случаи.
После амнестијата на хашките случаи, сметам дека е беспредметно државата Македонија да гони било кого за било што.