Не иде тоа така, биолошки човекот не е ниту моногамен како гавраните ниту полигамен како стаорци, едноставно е оптимизиран за функционирање во мали групи (фамозниот лимит од 150 души кои човек може теоретски да ги познава лично) и во врска со една партнерка/партнер со кои би се имало потомоство кое пак кај човекот е значително покомплицирано него кај остали животињи, жената е практично беспомошна за време на подоцна трудноча и ран период на пост породување, бебето е беспомошно неколку години, детето уште толку а конечниот психофизички развој се комплетира на некои 22-25 години!
Пошто е тоа така, мажот тука има улога на заштитник и провајдер за потомството и жената и нормално на таа основа биологијата играла улога во формирање на заедница од еден маж и една жена. Моногамијата постои далеку пред да се појават религиите, не само ради СПБ туку од погореспоменати причини.
Но во основа бидејќи биологијата кај нас е таква каква што е, се се сведува на избор во денешно време после 7К цивилизација.
Има луѓе кои без проблем се моногамни и верни, но постојат такви кои се зависни од секс, џупка да има дупка, не можат да се контролираат, емотивно се осакатени од разни причини, не можат да се приврзат за човечко битие, таквите или силуваат или вараат или се манијакално промискуитетни. Оштетена роба со еден збор.