Аман не ме провоцирај по толку, цел се избунив.
Постојат само два митови за животот после смрта. Двата се базираат на концептот на двојник, односно душа. Првиот вели дека после смртта двојникот односно душата оди во друг свет. Дали подобар или полош, тоа зависи од поведението на таа душа тука на земјата. За таа варијанта е потребен Бог како судија, и овој мит е всушност религиозниот мит во најтесна смисла на зборот.
Вториот мит, митот за реинкарнацијата, вели дека душата после смртта на телото се сели во друго тело, но овде на земјата. За оваа варијанта не е потребен Бог, затоа што душата се сели од едно во друго тело се додека по пат на некоја пракса, носителот на душата се ослободува од вечниот круг и постигнува нирвана. Дали е ова религија, зависи од тоа како ќе го поставиме концептот на религија, и во суштина е чисто терминолошко прашање. Јас би рекол дека е повеќе пракса и филозофија, отколку религија. Но ако ти е толку страв од поимот атеист, ти можеш овој мит исто да го нарекуваш религија...
Што не е во ред со овие два митови?
Не постои теков ентитет како што е душата, јеби га. Но не се лоши како утеха за духовно посиромашните.