Света Гора

[Кариес]

Едно е многу нејасно кога библијата( новиот завет) е во прашање, а тоа е зошто нема доволно податоци за Исус во периодот кога тој бил “тинејџер„ или кога ги живеел 20тите од својот живот? И во Библијата но и во филмовите за него ( морам да нагласам дека иако сум муслиман сум ги гледал сите верзии по минимум 10 пати и многу ми се убави) секогаш се спомнува само периодот пред неговото раѓање, времето на неговото раѓање и детството и потоа малку за тоа како ги собира апостолите( период на колуминација на неговото учење поради кое почнува да биде предмет на расправа како помеѓу обичниот народ така и кај тогашните власти) и како бил предаден и убиен. Мислам дека фалат многу податоци од неговиот живот, многу нешта се случувале во тие негови млади години се до неговата смрт но сепак за сево ова имаме многу оскудни информации.
И јас како и сите оние кои на било каков начин, искрено веруваат во мисијата на Исус- Иса а.с, сметам дека многу работи се намерно искривени или пак сокриени од страна на некој кој во никој случај немал интерес правилно да се шири неговото учење но и вистината за него.
Овој податок- оваа приказна за Света гора и забраната на тоа место да стапне било која друга жена е една од тие тешки измислици на луѓето кои го злоупотребиле Исуса во секој поглед.
Девица Марија- Мејрема а.с била жена чија скромност била безгранична. Таа никогаш ништо не сакала само за себе, па дури ни “својот„ син, кого му го дарила на светот и за кого знаела дека еден ден ќе го изгуби во името на бога.
Таа никогаш не би прифатила во нејзино име да постои забрана за било која жена. Самото тоа што “една„ жена била одбрана да роди еден божји пратеник, зборува за важноста и значењето на жените на овој свет. За правото на жените треба да се борат нивните мажи и синови. Но како ќе се борат затворени во манастири без мајки и без жени? Да верувате дека забраната е само дел од една приказна, да го прифатите тоа без конкретни образложенија, и истото тука да го пласирате како одговор, е само доказ за непознавање на религијата.

Голем дел од Христијанската религија е превземен од египетската религија (Еврејскиот монотеизам е монотеизмот на богот Атон кој го превзеле додека живееле во Египет). Биографијата за Исус е всушност биографија на Озирис (на египетски името му е : Ус-ири; Ис-Ус-Ири ) и Изида, но има превземено и од биографиите на Боговите на останатите политеистички религии. И самото зачнување на Исус (настрана патетиката со која е обвиено) е идентично со зачнувањето на скоро сите полубогови и херои од античкиот пантеон. Има некои согледувања, после објавувањето во 1887 на книгата на Никола Нотович (руски новинар) кој најверојатно бил прв кој го посетил Будистичкиот манастир Хемес на Хималаите. Таму монасите му раскажеле за пророкот Исус кој повеќе години живеел (мислам 17 год.) во тој манастир. Од таа причина, доколку е тоа вистина, има имплементирано во неговото учење прилично елементи од Будизмот.
За разлика од Исламот кој е вообликуван скоро целосно уште додека бил жив пророкот Мухамед, кој, она што му го кажувал Ангелот Џибраил (Гаврил) го запаметувал за после да им го диктира на запишувачите (Мухамед не бил писмен), Христијанството и биографијата на Исус се вообликувани со векови после животот на Исус. Па колку од сето тоа е вистина, колку од тоа е Неговото оригинално учење, а колку е верско-политички памфлет, колку од тоа е личен став од подоцнежните религиски редактори (водени од реформата на Христовото учење која ја направил уште Апостолот Павле) - тешко е да се разликува. Факт е дека со тек на годините и вековите се промениле условите (и политички но и животни) и ставовите кои му дале конечен догматски печат на учењето...
Таа догма (во двете религии) е основната причина за сите кавги, раздори и војни низ историјата. Таа крутост и ќе им дојди “до ак“ , затоа што времињата се менуваат, луѓето се менуваат, ставовите се менуваат, начинот на живот се менува, а ставовите, учењето на религиите и верските лидери останува истото како пред 1500 години - бајати се како бајат леб кој никој не го сака. Затоа се јавува верскиот фундаментализам - тоа е обид, тоа се последните грчеви за зачувување на старото, закоравеното учење, сосила затворање на очите на оние поводливите пред реалноста...
И како што политеизмот е заменет со монотеизмот, така и монотеизмот (Христијански и Муслимански) ќе биде заменет со нешто ново, посоодветно на новото време, а за старите религии во иднина ќе учат некои нови дечки . Не е дека нема да постојат и по илјада години (Хиндуизмот е политеизам), но главна(и) религија(и) може да биде некоја друга. А можеби и нема да има религии (што би рекол Маркс ).

 

[n/a]

[quote="Кариес, post: 5094955, member: 22884"....[/quote]

Види, повеќе од 20 века некои луше се обидуваат да пповлечат паралела меѓу (дотогаш) веќе постоечките верувања и христијанството, и тоа, како Исус Христос е не-знам-каква-верзија на овој - или - оној - веќе постоечки бог (намерно со мала буква)... Фактот дека и ден денес, 20 века подоцна, некои луѓе истражуваат и ја наѓаат Вистината во Неговото учење може да е доволна причина за ппостоењето на христијанството.

Можеме да спориме до следната година, за тоа кој пантеон е каков и какви карактеристики носи, ама, еве, од лично искуство, кога човек ќе ја најде Вистината, внатре во себе, во срцето си, сите социолошки категоризации паѓаат во вода.

Немам намера да убедувам никого во моите верувања, јас за себе доволно знам, што е тоа што ми носи мир, и тоа ми е достаточна духовна храна, дотолку што сум прекинал со потрагата по „друга духовна храна“.
Повторно, по стотти пат, немам никому намера да ја докажувам „постојаноста“ на својата вера, и со тоа сметам дека ја почитувам слободата на сите луѓе за сопствено познание... и да, ова не е вистинската тема за ваква дискусија - ако сакаш, повели на веќе цитираниот подфорум, има и поучени и поискусни луѓе кои можат да спорат, дискутираат и разменуваат мислење на темата која ја започнуваш...

Се сета почит...

 

[Кариес]

[quote="Кариес, post: 5094955, member: 22884"....

Види, повеќе од 20 века некои луше се обидуваат да пповлечат паралела меѓу (дотогаш) веќе постоечките верувања и христијанството, и тоа, како Исус Христос е не-знам-каква-верзија на овој - или - оној - веќе постоечки бог (намерно со мала буква)... Фактот дека и ден денес, 20 века подоцна, некои луѓе истражуваат и ја наѓаат Вистината во Неговото учење може да е доволна причина за ппостоењето на христијанството.

Можеме да спориме до следната година, за тоа кој пантеон е каков и какви карактеристики носи, ама, еве, од лично искуство, кога човек ќе ја најде Вистината, внатре во себе, во срцето си, сите социолошки категоризации паѓаат во вода.

Немам намера да убедувам никого во моите верувања, јас за себе доволно знам, што е тоа што ми носи мир, и тоа ми е достаточна духовна храна, дотолку што сум прекинал со потрагата по „друга духовна храна“.
Повторно, по стотти пат, немам никому намера да ја докажувам „постојаноста“ на својата вера, и со тоа сметам дека ја почитувам слободата на сите луѓе за сопствено познание... и да, ова не е вистинската тема за ваква дискусија - ако сакаш, повели на веќе цитираниот подфорум, има и поучени и поискусни луѓе кои можат да спорат, дискутираат и разменуваат мислење на темата која ја започнуваш...

Се сета почит...[/quote]

Мешаш жаби и баби...
Верата е едно, Религијата е друго нешто. Верата е интимно, лично спознание, а Религијата е систем на правила, кодекси и догми кои ги воспоставиле одредени луѓе (малцинство) за да бидат почитувани и следени (помалку или повеќе) од други луѓе (мнозинство) и најчесто имаат малку допирни точки со вистинската Вера. Да, се базираат на Вера и на делумно вистинити историски настани, а делумно измислени настани, но воглавно немаат многу допирни точки со вистинската Вера. Секој го доживува Бога на свој начин.
Едно од тие правила е крстењето со рака (кое кај католиците и православните завршува на различна страна од градите) или клањањето на муслиманите во џамија. Кој од овие тројца верници е верник а кој неверник? Кој е од нив во право? Мислиш дека ти како ортодоксен Христијанин имаш апсолутно право на Бога и на вистината? Ако некој и покрај тоа што е добар, исправен муслиман дека тој нема да појде во Рајот бидејќи не е Христијанин? Или дека Рајот е поделен на гета? Или дека Бог прави разлика кон своите чеда?
Затоа, биди си верник и понатаму (јас не сум запознал досега вистински неверник и се надевам дека нема ни да запознам), ама немој да го затвораш умот и да заглавуваш во правилата кои сепак ги воспоставиле луѓето...

 

[n/a]

Мешаш жаби и баби...
Верата е едно, Религијата е друго нешто. Верата е интимно, лично спознание, а Религијата е систем на правила, кодекси и догми кои ги воспоставиле одредени луѓе (малцинство) за да бидат почитувани и следени (помалку или повеќе) од други луѓе (мнозинство) и најчесто имаат малку допирни точки со вистинската Вера. Да, се базираат на Вера и на делумно вистинити историски настани, а делумно измислени настани, но воглавно немаат многу допирни точки со вистинската Вера. Секој го доживува Бога на свој начин.
Едно од тие правила е крстењето со рака (кое кај католиците и православните завршува на различна страна од градите) или клањањето на муслиманите во џамија. Кој од овие тројца верници е верник а кој неверник? Кој е од нив во право? Мислиш дека ти како ортодоксен Христијанин имаш апсолутно право на Бога и на вистината? Ако некој и покрај тоа што е добар, исправен муслиман дека тој нема да појде во Рајот бидејќи не е Христијанин? Или дека Рајот е поделен на гета? Или дека Бог прави разлика кон своите чеда?
Затоа, биди си верник и понатаму (јас не сум запознал досега вистински неверник и се надевам дека нема ни да запознам), ама немој да го затвораш умот и да заглавуваш во правилата кои сепак ги воспоставиле луѓето...

Мислам дека застранивме од темата.
Само накратко, јасна ми е разликата ан социолошкиот поим „религија“ и интимниот (ако смеам така да го наречам) поим „вера“.

Обичаите, традициите и „правилата“ се само средства, а не цел - знамиња се, ама не се војска, или ѕидини се, ама не и градови, ако ме сфаќаш што сакам да кажам.
И никој не ја „поседува“ Вистината - исправноста на верата и Страшниот Суд не се јуридички поими, или барем не треба да се сфатат во строго јуридичка смисла - секој човек има дар (некој еден талант, некој 5, некој 10), и како Чичност поседува подеднаков потенцијал за восовршување (личносно и духовно)... кој како ќе го„вложи“ и„умножи“ е веќе работа на слободна волја.