Еве кои се општите бугарско-македонски граматички карактеристики по кои тие се разликуваат од српскохрватскиот:
1. немаат падежи кај именките
2. немаат род во множината:
добри пријатели, добри жени, добри деца
добри пријатели, добри жени, добри деца
3. немаат инфинитив
4. немаат глаголска именка од свршен вид
5. имаат членување
6. имаат избројана форма за множината
7. формираат компаратив и суперлатив со po- и naj-
добьр, по-добьр, нај-добьр
добар, подобар, најдобар
единствен исклучок:
много, повече, нај-много
многу, повеќе, најмногу
8. употребуваат ги кратките дативни заменски форми за присвојност:
жена ми
9. идно време = честичка + сегашно време / "näma da" + сегашно време
ште разбере, нјама да разбере
ќе разбере, нема да разбере
10. имаат еднакви завршоци -hme, -hte, -hą за минато свршено и за минато несвршено време:
разбрахме, разбрахте, разбраха; разберјахме, разберјахте, разберјаха
разбравме, разбравте, разбраа; разберевме, разберевте, разбереа
11. имаат минато-идно време:
штеше да разбере, нјамаше да разбере
ќе разбереше, немаше да разбере
12. имаат прекажани форми (за сите глаголски времиња)
13. имаат несвршени л-форми од свршени глаголи:
станал, станел; паднал, паднел
14. имаат удвојување на објектот
Аз ги разбирам всичките.
Јас ги разбирам сите.
15. имаат динамичен акцент
16. имале вокал ą:
/mąžь/> /məž/
/mąžь/> /maž/