Подражавање

[Fortune]

Значи, да појаснам што мислам со насловов. Дали мислите дека сите ние ги имитираме нашите родители? Во смисла.. Дали нашето однесување зависи од однесувањето на нашите родителите? Колку родителите имаат денес влијание врз своите деца?
Значи, подражавање=имитирање

Во што вие ги имитирате вашите родители? Дали би биле родители како вашите родители? Зошто да или зошто не?

За да не отворам нова тема во врска со ова што сакам да прашам, ќе пишам тука.
Дали мислите дека децата без родители се ставени пред еден т.н. непријатна ситуација што немаат од кого да учат, оставени се пред една ситуација при која се речиси сами на себе да одлучуваат како да се постават и да се вклопат во средината?

И што со оние случаи при што детето има само еден родител? Дали се „осакатени” со тоа што имаат само да учат од својата мајка / својот татко?

Очекувам одговори кои не се „да” или „не”. Мислам дека може да развиеме убава дискусија околу ова.

 

[doti4nata]

pa da definitivno decata svesno ili nesvesno gi imitiraat svoite roditeli na eden ili drug nacin...cel zivot roditelite gi ucele sto e dobro,a sto loso po toa sto samite tie go smetaat za dobro i losho,pa taka od samiot pocetok deteto ako nishto drugo ima prilicno slicni sfakjanja so roditelite...potoa mnogu deca roditelite ili eden od roditelite smetaat za svoj heroj,idol da kazam i fala bogu deka potoa se trudat da bidat kako niv na primer uspeshni vo rabotata,dobri roditeli,sopruznici i slicno...a inace eve jas sum so eden roditel,potocno so majka mi i i voopshto ne se osekjam osakatena,jas sum zensko i majka mi definitivno mi e eden vid idol,sega mnogu normalno deka vo mnogu raboti ne se sfakjame,ali sushtinata ni e ista i sekako deka eden bi sakala da imam odredeni karakteristi koi gi ima i ona,taka bi prodolzila ona da zivee so mene na nekoj nacin...

 

[S|m0n4e]

Decata kako deca normalno e da se ogleduvaat na nivnite roditeli, osobeno ako tie ( roditelite ) se uspesni vo svojot zivot, vo svojata rabota. Pokraj roditelite rasteme i tie se nasite idoli i ako niv ne gi podrazavame t.e imitirame nema kogo. Normalno e deka ima i takvi roditeli koi ne treba da se nasi "heroi" ( ne daj boze alkoholicari, kockari i sl. ), no ti ne si gi biras svoite roditeli. A sto se odnesuva dali rastes so eden roditel, bez razlika dali e majka ili tatko, sekako deka ne e prednost, no ne e i nesto sto unazaduva, zatoa sto toj eden roditel se grizi za tebe kolku za dvajca, dava od sebe dva pati povekje, a ti treba taa griza i predanost da ja vratis tri-cetiri pati povekje.

 

[Metamorphosis]

Само во едно нешто ќе ги подражав (подржувам) мајка ми и татко ми, во тоа како ме тепале.
Е исто така и јас ќе им правам на моите деца, со некои такви фамилијарни техники.

 

[Crazy in Love]

Мислам дека секое дете кога е мало се огледува на своите родители и ги имитира во некои постапки, но сепак сметам дека кога почнува да расте веќе е посебна индивидуа која го гради својот карактер и тогаш можеби ќе има некои карактеристики, но сепак мислам дека потоа нема многу заеднички точки...E сега мислам дека родителите играат значајна улога во градењето на карактерот на детето и неговото однесување, но повторно ќе речам, додека детето е помалo... не мислам дека децата што имаат само еден родител се осакатени, можеби е недостаток, но сепак не сметам дека се осакатени, барем јас од лично искуство зборам...

Потребна е љубовта и од двајцата родители, но сепак не е осакатување ако се искуси само едната љубов... И би сакала да бидам мајка како мајка ми, затоа што секогаш била тука за мене, ме поддржувала и мислам дека таа е најзаслужна што не забегав по погрешни патишта и за мене е пример како треба да биде еден родител... нормално и она си има недостатоци, па не е никој совршен нели?

 

[Pece_nt]

pa imitiranje na roditelite toa za mene e nesto sto se pominuva vo detstvoto koga imas celosen nadzor od roditelite koga gi prasuvas dali moze da go napravis ona ili ova i se obiduvas da napravis nesto so tie go pravat za da go dobies ona sto go posakuvas. A koga veke ke porasnes ti ke si bides samiot ti i mislam deka nema tolku da obrnuvas vnimanie na rabotite sto gi pravat roditelite i mozebi samo del od nivnite dobri naviki ke se naviknes da gi pravis ti ili onoj del za koj mislis ti deka e dobar za imitiranje na niv roditelite.:helou:

 

[ЃАВОЛЧЕ]

Не знам за другите..али јас сум чудна во тој поглед...Мислам(читај ЗНАМ) дека нема да бидам родител како она што го имам дома...ке бидам сосема спротивна кон децата и кон семејството воопшто од она што ми се нуди дома, не е ни приближно до она што го имам зацртано во глава КАКО ТРЕБА ДА БИДЕ. Имам свои принципи и ставови што сум си ги изградила сама. Свесна сум на нивните грешки и нема да ги правам како родител здравје боже кога ке ми дојде редот
Мислам дека се е до карактер...и за оние деца без родители кои немаат од кој да учат...мислам дека тие најдобро ке знаат како со своите деца поради тоа што животот ги научил така...а има и парадокс на тоа, да враќаат на децата...има безброј семејни насилства заради тоа. Затоа ке се задржам дека се е од личноста и карактерот. Тоа што имам пример дома како треба, не значи дека се согласувам и дека по дифолт треба така да се однесувам и јас.

 

[TINA_STRUMICA]

Vo vrska so imitiranjeto na nasite roditeli mozam da kazam deka e toa indiidualno ili koj ako si go svaka zivoto.Dali stvarno nekoj mora da bide toa sto bil negoviot roditel ili treba da bide toa sto toj saka da bide.Ponekogas uspesnosta na nasite roditeli ne vodat i nas po istiot pat no ponekogas toa se mnogu katastrofalni greski koi pokasno skapo se plakaat.Inaku vo nekoi karakteristiki sekoe dete go imitira svojot roditel.Vo nacin na stoenje ,odenje i nekoi drugi maniri ama toa deteto go pravi instinktivno zatoa sto misli deka e toa bas pravilno,iako vo nekoi slucaevi i bas ne e.Ke go zemam primer moeto since koe e malecko i mnogu raboti sto gi pravam jas toa gi povtoruva.Primer koga sedam na kompjuter doaga i toa i saka da straka po tastaturata....:nenene:

 

[Струмикс]

Оваа мојата на 2,5 год. имитира, повторува по нас...Copy of мајка и.

 

[marga_k]

Nemozam da zboram za dvajca roditeli, bidejki od mala sum bez tatko, no majka mi nikogas ne sum ja imitirala-definitivno.
Bas crno- belo.
Se sto taa pravela, jas ne pravam.

 

[avril]

Сакале или не сите ние прифакаме од родителите добри ,а многу често и она што најмногу не нервирало,ни сметало,и самите на себе сме си ветувале дека никогаш тоа нема да го прифатиш ,сепак го повторуваме истото.Јас самата многупати кога ке се уловам како постапувам како мојата мајка ,па самата си велам еееее морали истото,па нели тоа е глупо,па нели тоа највеке го мразев.Ама мислам дека сакале-некеле ,покасно-порано се прифакат некои постапки ама во нова верзија.

 

[iceman]

Се разбира дека прифакаме некои работи од своите родители и добри и лоши многу е важно да можеме да ги искорегираме лошите и да ги подобриме добрите.Што се однесува до децата без еден родилтел или без родители е различно за секое дете за некои тоа е преднос со тоа што се борат во животот понатаму а некои се повлекуваат во себе.

 

[tesla]

Според мене влијанието на родителите кај секое дете е неизбежно. Колку и да се трудиме ке попримиме некои нивни однесувања кои не ги сакаме или пак не можеме да ги имититаме некои нивни однесувања. Додека за сираците (за жал не знам ниеден) мислам дека примери за однесување земаат од некоја личност која ги фасцинира или некој на кој му се восхитуваат.

 

[CrazyBich]

Однесувањето на детето во одредени ситуации наликува на однесувањето на родителите, тоа е факт. Децата сакајќи или несакајќи примаат дел од, да кажам навиките, од своите родители. Однесувањето на родителите и те како влијае врз детето, не само во подоцнежните години туку уште на почетокот од неговото раѓање. Некои родители имаат доста големо влијание за разлика од некои кои своите деца на некои начин ги испуштиле од раце што се вика. Имитирање на родителите?! Можеби, во некои случаи, голем дел кога се однесува за внатрешноста на семејството, мислам брат сестра, сестра сестра, брат брат, начинот на строгост, наредбите или пак дисциплината која родителите ја применуваат врз детето. Женските деца се исповетуваат со мајката а машките со таткото, но поврзаноста е сосема спротивна, женските се поблиски со татковците а машките со мајките...значи зборам кога семејството го сочинуваат и двајцата родители. Ние, како нашите родители?! И полоша од нив во секој случај! Не викам дека не ме воспитале како што треба, се е тоа ок, пружена максимална љубов, задоволени сите каприци, сите потреби, но сепак од една страна е стравот дали на крај од тоа дете ќе излезе добар и зрел човек со добри страни, позитивна личност, добри манири, затоа е и фактот дека дефинитивно ќе бидам полоша од нив спрема моите деца. Можеби на почетокот првите месеци ќе биде циле миле, но подоцна кога ќе почне да сваќа и да ги разбира у глобала работите е тогаш веќе е друга приказна, тогаш започнува она вистинско воспитание кое ќе се надградува се додека не стане свесно за своите постапки, додека не почне само да сноси одговорност за тоа што го прави. Може малку се издркав со постов али нема везе, важно кажав што и како мислам...

 

[faraon]

Секој нешто ќе земе од своите родители и ќе го пренесе на своите деца . Без разлика што е тоа е неизбежно..