Тука се соочуваме со уште еден проблем, зависно од перспективата која ја земаме за оваа проблематика и зависно од типот на негативното мислење. Да кажеме дека особа А е дебела и ружна според моите стандарди, јас сум шупак и мојата почит кон особа А, ќе варира од 0 до 10.Озборувањето и имањето став за нешто се разликуваат во основната суштинска компонента - јавноста и храброста тоа да се соопшти директно. Во озборувањето, отсуствува храброста да се каже нешто на оној кому му е наменето. Напротив, тоа се прави зад грб, а штом личноста се појави, лицемерната насмевка стапува на сила. Сите сме го почувствувале тоа. Во врска со горецитираната изрека, не можам да ја практикувам. За некои луѓе не можам да кажам само добро.
Почит од 8 - 10
Нејзиниот физички изглед нема да го коментирам пред никого, ниту како објективен став ниту како дерогаторна заебанција.
Почит 6 - 8
Ќе спомнам што мислам за физичкиот изглед на особата објективно доколку некој ме праша.
Почит 4 - 6
Ќе зборувам и дерогаторно за физичкиот изглед на особата правејќи различни заебанции со други луѓе за да се насмееме (Атлантида се крие во нејзиниот мев), но сепак нема да сакам да и' го лупам тоа у фаца пошто знам дека ќе биде повредена.
Почит 2-4
Ме боли кур за нејзините чувства и освен што се заебавам за физичкиот изглед со други луѓе, повремено немам никаков проблем со тоа да и' кажам у фаца дека е дебела и ружна.
Почит 0 - 2
Не само што и' кажувам у фаца, туку со нејзе постапувам и како вербално-психички насилник, константно потсетувајќи ја за моите ставови околу нејзиниот физички изглед во форма на „Дебела си и ружна како полов орган од (наведи цицач).“
Според приказов погоре, понекогаш зборувањето зад грб укажува на доза почит со што знаеме дека истото нешто кажано у фаца, може да ја повреди особа А, а приложувањето на истите информации у фаца, укажува на нашата индиферентност околу емоциите на особата за која станува збор!
Се сложуваме ли околу овој постулат?