Најмногу се плашам од фригидни жени на кои фемина.мк им е ултимативниот Водич низ галаксијата, од намќор луѓе кои еднаш не ме насмеале од срце и форумџии кои наводно се "пензионирани", а уствари се дојдени со некој сосем десетти јузер.
На страна овие факти, отсекогаш сум се плашел од фудбалери, а тоа се (по редослед од даб до бука):
На место
број 3, легендарниот Емерсон кој, кога влегуваше во 65-70 минута одма примавме гол. Кога Емерсон ќе се загреваше кај аут линија јас земав икона да ја бацам и да се покрстам да не доживеме дебакл од Сиена. Значи таков малер никогаш не заиграл за Милан.
На место
број 2, уште една "легенда" која го облече дресот на Милан, Халк меѓу мрежите, Жељко Калач, човекот кој успеа да прими гол од кај ќе стигне.
И на место
број 1, секако, кралот на џунглата, актуелната болест на 21 век, драги мои, премудриот Даниеле Бонера. Кој му дал копачки и топка на чоеков алал да му е. Чим стигна овој да биде професионален фудбалер значи се е можно на овој свет.