Овој муабет никој не сака да работи, заедно со оној муабет дека луѓево имале пари зашто кафичите биле нон стоп полни ми се најфејл муабети на денешницата.
Како и се останато, фактот што сме доведени до овој степен е системска грешка т.е немањето поим што значи стратегија, заради моменталната политичка дистракција која подразбира крадење.
Да подобразложиме. Прва работа, државата форсира образование и тука и е грешката. Поентата не е квалитетното образование да го направиш боза и со тоа да креираш полуписмен кадар, туку да го направиш што потешко ( во контекст на материја) за да можеш да продуцираш квалитет. Како одеднаш факултетите се наполнија со студенти? Реално мислите дека секој што се запишал на факултет е за таму или јас бладам што гледав мал милион залутани души на кои им го испрале мозокот дека ќе ги биде и родителите сосе владина иницијатива ги испратиле во белиот академски свет? Тука огромна улога одигра Болоњскиот систем т.н 3 + 2, кој можеби е воведен со добра практична намера за македонскиот студент да може да се адаптира на Европскиот систем кој си бара 5 години студии. Ама трикот лежи во тоа што 3 години ви се наплаќаат стандард, а останатите 2 дупло поскапо, нешто што е тешко да го издржи финансиски просечен македонец. И така дечки си добивате добар дел на население кое завршило со 3 години и во добар дел од случаите му доаѓа исто ко да ги фрлило парите во воздух.
Зошто е лошо да го форсираш населението на академски живот? Затоа што добар дел од тие луѓе го немаат капацитетот за таму, ама во насока да се соберат пари не се бира што се се прима таму и така оној што разбира комплетно се губи во мноштвото кое поим нема. Мислите пазарот на труд може правилно да перцепира при толкав налив на кадри? Како па да не. И добивате деца на кои им е буквално испран мозокот дека они се на вистинско место, дека направиле добар чекор итн итн, а на крај добивате исфрустирани луѓе на кои им било ветено многу, ама во пракса не добиле ништо, особено не работа каква што им сугерирал самиот систем.
Неодамна многу случајно муабетев со еден човек вклучен во градежен сектор преку градење на згради тука и ми се чини во Бугарија. Типов ми вика вака:
Јас завршив магистерски, а и жена ми и и двајцата рмбаме без врска во овие услови. Е ќерка ми ако се прашувам јас нема да биде магистер, ќе биде фризерка. Се смеевме и двајцата, ама човекот беше сериозен. Е тука е границата меѓу здрав разум и тактики на јуриш. Треба да имате капацитет и кичма на свое дете да му сугерирате дека и не е за факултет ако не му сече за таму. Не оти секој што оди на факултет е Ајнштајн, ама па и не секој што се запишал треба да е таму.
И нека не ви перат мозок дека ете со градежништво работава ве чека на тацна. Нема поексплоатирани луѓе од нив, ем се постари за 15 години блгодарение на условите, ем здравјето за никаде, гинат за многу малку, а платите ужас.