Иса 14:12-23
Како падна ти од небото, Денице,
сине на зората! Се разби од земјата ти,
кој ги угнетуваше народите.
А во срцето свое си велеше: „Ќе се
искачам на небото, ќе го издигнам
престолот свој погоре од Божјите ѕвезди
и ќе седнам на гората во соборот на
боговите, на крајот од северот;
ќе се искачам до висините на облаците,
ќе бидам рамен на Севишниот.”
Но ти си соборен во пеколот, во
дното на јамата.
Оние што ќе те видат, ќе се загледаат
во тебе, ќе си речат за тебе:
тоа ли
е човекот, кој земјата ја разнишуваше и
царства потресуваше,
вселената во пустина ја претвори и
ги разрушуваше градовите нејзини, робовите
не ги пушташе по домовите нивни?
Сите царства на народите, сите по-
чиваат со чест, секој во својата гробница;
а ти си фрлен надвор од гробот како
отпадок, покриен со убиени, погубени
со меч, што ги спуштаат во камени
гробници, - како изгазен труп,
нема да се соединиш со нив во гробот;
зашто ти ја разори земјата своја, го
уби народот свој: племето на злодејците
никогаш нема да се спомне.
Гответе клање за синовите негови
поради беззаконието на таткото нивни,
за да не востанат и да не завладеат со
земјата и да не ја наполнат вселената со
непријатели.
„И ќе станам против нив, - вели
Господ Саваот, - и ќе го истребам името
на Вавилон и целиот остаток - и син, и
внук, вели Господ.
Ќе им го дадам во посед на ежовите
и мочуриштата, ќе го изметам со истребувач
ка метла, вели Господ Саваот.”