VOLK2234
еврофоб и хомоскептик
- Член од
- 16 септември 2008
- Мислења
- 5.517
- Поени од реакции
- 4.387
Се додека ќутиме, ќе се случуваат вакви работи, и ќе биде се полошо и полошо.
Во институциите немам доверба, децата на функционерите се обезбедени, ги носат со коли на во "елитните" училишта,
самите функционери се во затворени кругови, тие си живеат во нивен свет, и не очекувам разбирање од нив.
Не велам дека би ги прескокнал тотално институциите, но не би се потпрел на нив.
Да не бидеме наивни.
За да се подобри безбедноста, треба да направиме неколку работи:
1. Да престанеме да се однесуваме како ноеви.
-Не е мој проблем, не е моја работа, тоа на мене нема да ми се случи.
-Ако не се закачаш, ништо нема да ти се случи.
-Попаметниот попушта.
-Мајка стојанова плаче, а мајка бежанија се смее.
-Ако ја закопам главата во песок, опасноста ќе ме одмине, и ништо нема да ми биде.
И такви останати "мудрости" и узречици кои не следеа во нашето детство.
Затоа сме дојдени и на ова дереџе.
Нема ништо пострашно од тоа да се чувствуваш сам, уплашен, беспомошен.
Најстрашно е чувството кога има луѓе околу тебе, а знаеш дека никој нема да ти помогне.
Дури пострашно од тоа да си сосема сам.
2. Да престанеме да премижуваме и да се правиме слепи.
-Абе, деца, се степале...
-Причината не е национална омраза, причината е ___(рандом банална работа).
-Јас го учев моето дете да не се тепа, кога ќе види тепачка да се тргне на страна,
како го прободеа со нож, не можам да сватам.
-Сега безбедноста не е добра, ама утре ќе биде подобра.
-Утре ќе биде подобро, идеме у Европа.
-Ќути трај...
Ние сме жртви на сопственото воспитување, и како резултат на тоа - сопствениот менталитет.
3. Да престанеме да бидеме робови на нашиот ментален склоп.
-Затоа што тоа ќе не убие.
-Затоа што ако мечката денес игра во соседниот двор, утре ќе заигра и во твојот.
-Затоа што единката губи од организираните. Секогаш.
Се што не учеле е погрешно.
Решението е да се ОРГАНИЗИРАМЕ.
Јас сум сигурен дека за 1 ден ќе се собереме 1000 души на кои им е преку глава од сето ова што се случува.
И гарантирам дека кога би се организирале, ништо нема да биде како порано.
Нема подобро чувство од тоа кога си во опасност, да знаеш дека некој ќе ти помогне, да знаеш дека има некој позади тебе.
Утре, и ти ќе треба да се оддолжиш и да му помогнеш и на некој што првпат го гледаш во животот.
Прво мора да се организираме на ниво на маало, па на населби, а зошто да не и на ниво на град.
Така и луѓето ќе се запознаат подобро меѓу себе, а кога луѓето се познаваат, се е порелаксирано,
шансите за конфликти помеѓу нас се многу помали.
Во институциите немам доверба, децата на функционерите се обезбедени, ги носат со коли на во "елитните" училишта,
самите функционери се во затворени кругови, тие си живеат во нивен свет, и не очекувам разбирање од нив.
Не велам дека би ги прескокнал тотално институциите, но не би се потпрел на нив.
Да не бидеме наивни.
За да се подобри безбедноста, треба да направиме неколку работи:
1. Да престанеме да се однесуваме како ноеви.
-Не е мој проблем, не е моја работа, тоа на мене нема да ми се случи.
-Ако не се закачаш, ништо нема да ти се случи.
-Попаметниот попушта.
-Мајка стојанова плаче, а мајка бежанија се смее.
-Ако ја закопам главата во песок, опасноста ќе ме одмине, и ништо нема да ми биде.
И такви останати "мудрости" и узречици кои не следеа во нашето детство.
Затоа сме дојдени и на ова дереџе.
Нема ништо пострашно од тоа да се чувствуваш сам, уплашен, беспомошен.
Најстрашно е чувството кога има луѓе околу тебе, а знаеш дека никој нема да ти помогне.
Дури пострашно од тоа да си сосема сам.
2. Да престанеме да премижуваме и да се правиме слепи.
-Абе, деца, се степале...
-Причината не е национална омраза, причината е ___(рандом банална работа).
-Јас го учев моето дете да не се тепа, кога ќе види тепачка да се тргне на страна,
како го прободеа со нож, не можам да сватам.
-Сега безбедноста не е добра, ама утре ќе биде подобра.
-Утре ќе биде подобро, идеме у Европа.
-Ќути трај...
Ние сме жртви на сопственото воспитување, и како резултат на тоа - сопствениот менталитет.
3. Да престанеме да бидеме робови на нашиот ментален склоп.
-Затоа што тоа ќе не убие.
-Затоа што ако мечката денес игра во соседниот двор, утре ќе заигра и во твојот.
-Затоа што единката губи од организираните. Секогаш.
Се што не учеле е погрешно.
Решението е да се ОРГАНИЗИРАМЕ.
Јас сум сигурен дека за 1 ден ќе се собереме 1000 души на кои им е преку глава од сето ова што се случува.
И гарантирам дека кога би се организирале, ништо нема да биде како порано.
Нема подобро чувство од тоа кога си во опасност, да знаеш дека некој ќе ти помогне, да знаеш дека има некој позади тебе.
Утре, и ти ќе треба да се оддолжиш и да му помогнеш и на некој што првпат го гледаш во животот.
Прво мора да се организираме на ниво на маало, па на населби, а зошто да не и на ниво на град.
Така и луѓето ќе се запознаат подобро меѓу себе, а кога луѓето се познаваат, се е порелаксирано,
шансите за конфликти помеѓу нас се многу помали.
