Во блиска иднина Европа ќе ја потресат невидени настани
Европски кошмар: Бегалците доаѓаат, Европјаните заминуваат, бранови од бес и насилство ќе го потресат континентот
29.10.2015 | 11:34
Извор: Точка
Во светлото на овие податоци, може да се каже дека европската елита не успеала – ниту да ги интегрира мигрантите, ниту да го ублажи чувството на несигурност на локалното население.
Наместо тоа успеаа на двете страни да го зајакнат чувството на оттуѓување, напуштеност и очај. Не нè чуди тогаш, што и двете групи излегоа на улиците, а насилството пак е во постојан пораст.
Иако филантропските чувства во Европа се навистина искрени, приливот од бегалци носи голема опасност. Бегалците се помал проблем и од самиот факт што нивното доаѓање ги влошува веќе постоечките тензии, што ги зголемува изгледите за уште поголеми насилства, не само џихадистички, туку и од другите елементи на имигрантската заедница, како и сè поголем број на огорчени европски староседелци. Тоа е образец кој што ќе го уништи друштвеното ткиво на Европа и ќе ја намали нејзината и онака веќе ограничена економска перспектива.
Многу пред Сиријците да започнат да пристигаат, имигрантската исламска заедница во Европа порасна и ѝ самата стана доволно незадоволна за да предизвика значајна социјална напнатост. Чувството на изолација, а посебно недостатокот од економски можности ги наведува луѓето на асоцијално однесување.
Карактеристични се нередите кои што во 2005-тата година буквално збувнаа во предградијата на Париз, каде што секоја година и се повторуваат, само во помали мери. Тоа не е случај само со Франција. Турските имигранти во Германија, иако се помалку насилни, покажуваат иста нетрпеливост, а се толку силни што нивните списанија често ја опишуваат политиката на канцеларката Меркел како дискриминирачка. Поголем дел од нивните лидери дури и одбија да присуствуваат на конференциите на владата насочени токму кон смирување на тензиите. Слични жалби и незадоволство се појавува и помеѓу имигрантите ширум Европа, почнувајќи од Скандинација, па сè до Грција.
Незадоволството не е ништо помалку сериозно и помеѓу домашното европско работоспособно население. Иако помеѓу интелектуалната и медиумската елита е модерно за да се отфрлаат сите приговори како расизам, неправедно е толку лесно да се прејде преку овој сложен проблем. Колку расизмот и да постои на двете страни, грижите на овие луѓе заслужуваат внимание. На крајот на краевите нивните населби се радикално изменети со растот на имигрантските заедници, а не и затворените населби на елитата.
Високата стапка на невработеност во Европа, а посебно помеѓу младите, само го влошува проблемот, бидејќи во Франција околу 25 отсто од младите луѓе се без работа, во Италија речиси 45, а речиси 50 во Шпанија. Тоа ги принудува луѓето за новодојденците да ги обвинат за нивните проблеми.
Во светлото на сите овие податоци, може да се каже дека европската елита не успеала – ниту да ги интегрира мигрантите, ниту да го ублажи чувството на несигурност на локалното население. Наместо тоа, успеаа на двете страни да го зајакнат чувството на оттуѓување, напуштеност и очај. Не нè чуди тогаш, што и двете групи излегоа на улиците, а насилството пак е во постојан пораст. Медиумите темелно ги следат инцидентите на имигрантите, но и локалното население е подеднакво гресивно, ако не и повеќе. Горчината е длабока.
Многу пред овој најнов прилив на имигранти, истражувања во Велика Британија покажаа дека три четвртини од испитаниците посакаа од власта невработените доселеници да ги испрати дома. Истражувањата спроведени на остатокот од континентот покажуваат слични ставови. Анти-муслиманските веб страници се во пораст, а во феминистичките спианија вообичаено левичарски ја изразуваат сериозната резерва кон растот на муслиманското влијание.
Нападите на имигрантите се исто така во пораст. Во еден шокантен инцидент, на пример, италијанските неонацисти минаа низ модерниот римски округ Пињето, напаѓајќи ги продавачите имигранти со најразлични погрдни зборови. Минатата година, пред сегашниот прилив, во Шведска беа запалени неколку џамии. Веќе пред шест години Мортен Кјерум, директорот на Агенцијата за основни права на ЕУ, призна дека злосторствата со расистички мотиви и дискриминација во ЕУ се повеќе распространети отколку што поединечни држави членки признаваат.
Соодветно на тоа, во Европа зајакнуваат анти-имигрантските партии. Донеодамна маргинални, голем дел успеаа да влеат дури и во националните собранија, што наведува на тоа дека и политичарите кои што се на власт ја зајакнуваат антиимигрантската и антимуслиманската реторика.
Сега во оваа веќе експлозивна мешавина се додаваат стотина илјади, ако не и милиони нови муслимански бегалци. Шведска оваа година прима речиси 200.000 новодојденци, што претставува околу 2 отсто од населението и четирикратко повеќе од досегашната стапка на миграција. Владата признава дека нивниот систем за обработка пропаднал. Во Германија минатата година барањата за азил пораснале за 250 отсто. Од 2011-тата година бројот на барања пораснал од нешто повеќе од 50.000 на речиси 700.000 овогодишни. За само четири години имигрантската популација пораснала за 36 отсто, а најголем дел од тоа зголемување стигна минатата година. Канцеларката Ангела Меркел која што на бегалците им посака добредојде, најавува дека наскоро во земјата ќе влезат уште милион.
Без оглед на искреното сочувство, лесно е да се забележи дека ваквиот развој на случувања може да предизвика раздор, дури и ако тензиите не беа високи, имиграцијата помеѓу Европјаните набрзо стана проблем број еден.
Истражувањата на Европската унија која што таа ги спроведува секоја година, пред само две години покажа дека само 10 отсто од Европјаните ја идентификуваат имиграцијата како проблем. На врвот се најдоа невработеноста и економските услови. До пролетта, 2014-тата година, еден од четири граѓани на ЕУ имиграцијата ја гледаа како императив. Во истражувањето од пролетта оваа година имиграцијата претставува прв проблем, кој што на големо ги надминува дури и прашањата во врска со невработеноста и економските можности.
Тоа покажува дека Европа, без оглед на хуманитарните императиви, се соочува со поволема напнатост и насилство и од двете страни. Проблемот го комплицира и фактот дека тоа го заврзува веќе растечкиот тренд за заминување на добростоечките Европјани. Дури и пред оваа последна закана, Германија, Холандија, Белгија, Шведска, Франција и Велика Британија, се соочуваа со проблемот на иселување на своите изворни популации. Неодамна големо истражување помеѓу германското образовано население откри дека тие луѓе не заминуваат поради економијата, или дури и проширувањето на имигрантската заедница, туку главно поради она што го нарекле социјален пад.
Европа тешко ќе излезе од овој круг. Нејзината економија е далеку од силна, а социјалните проблеми само уште повеќе го забавуваат нејзиниот напредок, бидејќи луѓето кои што емигрираат се истите оние кои што инаку би можеле да ги ублажат тензиите помеѓу имигрантите и огорченото локално население. Нивното заминување само ќе го вклоши конфликтот, ќе предизвика уште поголемо насилство и ќе доведе и до понатамошен распад на социјалното ткиво на континентот, што ќе биде уште поголема прекрека за економски раст, што потоа може да предизвика и уште поголема емиграција. Европа исто така старее и го намалува бројот на домашното работоспособно население.
Емиграцијата на најквалификуваните, енергични луѓе, ќе додаде уште еден тег кон економското оптеретување на континентот, посебно затоа што на имигрантите често им недостигаат вештините кои што пак ги имаат оние кои што заминуваат. Проблемите и реакциите чинат овој волшебен круг да биде уште полош, а Европа се соочува со потешкотии според кои грчката финансиска криза ќе изгледа како решлив проблем.
http://tocka.com.mk/1/175268/evropski-kosmar-begalcite-doagjaat-evropjanite-zaminuvaat-branovi-od-bes-i-nasilstvo-ke-go-potresat-kontinentot[DOUBLEPOST=1446118718][/DOUBLEPOST]
Поредната глупост со броба за спин. Романиja например не е православна?
И што ти е поентава на одговоров?
