Читај ти погоре и ќе видиш дека не сум. Веќе еднаш пишав и ќе пишам пак. Никаде не реков дека Толстој бил либертаријанец ако прочиташ погоре пишано е дека имале придонес што не значи и дека самите биле либертаријанци.Glavnata vrednosna baza na libertarijancite vo ramki na modernata politicka drzava e slobodniot pazar i slobodata kako individualna i egoisticka karakteristika - Mizes, Hajek, Fridman i cela bagra libertarijanci.
Tolstoj, ako si go cital, probaj so 'Voskresenie' - pretpocita razlien odnos kon etikata i politikata, da ne zboruvame za odnosot kon pravdata i odnosot kon slobodata. Kritikata na Tolstoj e kritika upatena kon pred-politickata modernisticka drzavna struktura na togasna carska rusija. Kritikite na cela tajfa libertarijanski 'misliteli' se odnesuva na modernistickata politicka ustrojba. Ima razlika. Citaj malku Ayne Rand (kako glavna inspiratorka na libertarijancite) i posle sporedi so Tolstoj i ke vidis kakvi gluposti si iznapisal.
Ако поддржуваш спасување на банки тогаш не си либертаријанец xD.
Ее види го се навреди
Нее, воа беше само растегнати полемики во експанзивно расположение и со неколку графички описи на другата страна на паричката...
Нее, воа беше само растегнати полемики во експанзивно расположение и со неколку графички описи на другата страна на паричката...
taxfoundation.org
Мора државата да интервенира. Кога на пазарот ќе исплива некој доволно моќен (а секогаш е тоа случај) тој на секаков можен начин ќе ја елиминира или барем ќе се обиде да ја елиминира конкуренцијата со легални полулегални и криминални активности. Се разбира зависи колку државарта ќе му остави простор. Тоа најмногу во утепани држави владеат монополите кои ги корумпираат политичарите, оние понапредни имаат силно антимонополско законодавство, па и тие не секогаш се имуни.
Не се само отепани држави, во САД е најславниот случај со Стандард Оил на првиот Рокфелер кој на секој чекор ја уништувал конкуренцијата за да направи левијатански монопол, тек после пола век некако бил изгуран закон за да се раздели Стандард Оил на 20-30 помали компании. Competition is a sin е изјава на Рокфелер
Цел муабет е дека идејата и желбите се едно, а реалноста е сосем друго. Убаво звучи тоа ќе ги регулираме монополите и се ќе се реши, а во реалноста најголемите монополи се овозможени и опстојуваат со покровителство на државата и тоа не само во крш држави туку и во најнапредните држави.
Ок како прво неможеш Шведска и либертаријанизам да ставаш во иста реченица. Шведска има државен монопол за проджба на алкохол и до скоро имаше исто монопол во фармацијата. Таму имаш огромна држава со огромни даноци со огромен „егалитарен либерализам“. Нордискиот модел најдобро може да се опише како „социјално-демократски државен индивидуализам“.Донекаде ти го разбирам првиот дел, ДА одредено нешто може да се декларира како такво, но не значи дека самото е тоа. Ова беше случај со комунизмот како идеја и комунизмот како реалност.
Да фразата што ја употребив „Се залага за квалитетни и едноставни закони наспроти бирократија“ е прилично широка меѓутоа се додека не се дискутира за одредени прашања нема потреба бидам специфичен.
Па јас би рекол дека да, одредени т.е повеќето левичарски идеологии се залагаат за бирократија. Доколку сакаш државата да извршува едукација, здравство и ред други работи кои може да ги извршува приватниот сектор ти по дифолт сакаш бирократија.
Со цитатов се согласувам премногу
Бакунин:
Political Freedom without economic equality is a pretense, a fraud, a lie; and the workers want no lying.
Ова е уствари една од клучните поенти на Milton Fridman познат либертаријанец. Само клучното прашање е како би се постигнало ова.
Не би рекол дека било кој либертаријанец мисли дека либертаријанизмот е виша сила и лек за сите болести, но суштински сите политики што ја унапредуваат слободата по дифолт се корисни.
„Не сакам неагресија кога се работи за загадување, тука агресивна држава која ќе казнува, апси и камшикува се додека не се сфати сериозно ова.“
Овој дел ти е целосно промашена интерпретација на принципот на не-агресија. Кога некој загадува т.е прави агресија врз мене и многу други особи, државата по дифолт има дозвола за агресија се додека ситуацијата не дојде до еквилибриум т.е се додека агресијата не престане т.е загадувањето не престане и нормално поединецот или корпорацијата мора да плати за таа агресија(Дали затвор или парична казна или двете си е веќе задача на правниот систем)
Шведска и Норвешка немаат данок на наследство. Ред други напредни земји или немаат или тој е многу низок. И воедно тие што имале па го тргнале се согласуваат дека прави повеќе штета отколку корист.
Estate and Inheritance Taxes around the World | Tax Foundation
The U.S. is one of many countries that levies taxes on estates or inheritances. Of all America’s taxes, the estate tax is perhaps the most contentious.
Искрено зошто данок на наследство е глупа идеја причини има повеќе. Една причина е зошто веќе оданочени пари не треба да се даночат пак т.е кражбата е морално зло.
Друга работа е што наместо да ги мотивираш родителите да штедат за фамилијата ти ги мотивираш да живеат расипнички живот и да ги сјебат сите пари додека се живи.
Трето имаш глупи ситуации како во Јужна Кореја каде имаш живи мртовци т.е човекот што е на чело на Самсунг не го декларира татко си како мртов пошто ќе треба да плати 50% данок.
Јас би рекол дека надуените цени се главно поради регулација и политика. Посебно ако ја земеме Македонија за пример.
Додека во било кој периферен дел на Македонија за 20000 евра ќе изградиш или купиш палата во Скопје за 60000 евра дали 50 квадрати можеш да купиш.
Ова е буквално резултат на повеќе од 30 години централизација на ресусрси и моќ.
Денес е толку исплатливо да градиш во Скопје што не ти прави разлика дали ќе платиш мито или не.
Решението за нашиов проблем е далеку од лесно, но според мене либертаријанизмот е чекор напред.
П.С Во постот погоре имам напишано неколку примери какви реформи би требало да се направат прочитај и сподели мислења.
П.С2 Интересно е што земји како Шведска пробале да воведат масовно оданочување во 60-тите и 70-тите и сфатиле дека ова не функционира и од 95-та наваму имаат прилично либертаријанска политика.
П.С3 За да ја редистрибуираш тортата треба да бидеш сигурен дека некој прво ја испекол.
Океј само не е фер било која држава да ја фиксираш на една позиција. Повеќето нордиски земји имаат доста лез-фер слободен пазар во овие земји имаш многу лесна процедура да отвориш бизнис и си ослободен од данови во првите две години ако не се лажам.
Дали не се разбираме или што е проблемот.
Државните монополи се далеку полоши од приватните, а и тие што се приватни опстојуваат во соработка со локалната влада.
Не фиксирам ништо, велам дека не можеш секоја реформа во светот да ја препишеш на либертаријанизмот, особено на места како Скандинавија каде државата е мајка татко и вујко, нема никаков лесе фер таму, туку моќна и ефективна држава со ефикасно оданочување која отстранува непотребни регулативи, промовира претприемаштво, образува граѓанини, ги штити од негативните ефекти на слободниот пазар и се прилагодува на сегашниов глобален економски систем. Толку.Океј само не е фер било која држава да ја фиксираш на една позиција. Повеќето нордиски земји имаат доста лез-фер слободен пазар во овие земји имаш многу лесна процедура да отвориш бизнис и си ослободен од данови во првите две години ако не се лажам.
Пак ќе кажам нордиските народи вклучително и Шведска сфатија дека некои екстремности со даночење на богатите не функционираат па тргнаа во спротивен правец.
Да, во глобала левичарството го поистоветувам со бирократија иако технички левичарското-либертаријанство не мора да биде.
Лично неам толку проблем државата да плаќа за нешто, ама не и самата да го изведува е овде веќе имаш бирократија.
На пример ваучер систем за едукација каде државата плаќа, а приватни бизниси нудат услуга е океј според мене. Од друга страна во Македонија имаш ситуација каде во последниве 30 години имаш 60 илјади деца помалку, а 5000 наставници повеќе.
Не сакам глупави даноци како inheritance tax како што кажав самиот данок има многу мани. Исто не се согласувам со високи даноци па дури ни за богатите барем според мене 35% данок е повеќе од доволно ако нема избегнување и специјални отпишувања.
Конкретно ако збориме за ефикасен данок насочен кон богатите тогаш ова е добра идеја. https://en.wikipedia.org/wiki/Land_value_tax
Инаку немам ништо против богатите да ги донираат своите пари дали на државата дали на приватни добротворни организации. Ама ако зборуваме за даночење има разлика помеѓу богати луѓе кои нудат услуга или производ кој го бара пазарот и како резултат на ова се богати и било каков вид на олигарси кои створиле капитал преку крадење.
Во врска со светската криза како што пишав погоре главната вина е кај владите посебно владата на УСА кои од една страна ги приморувале банките да даваат кредити на одредени малцинства за кои се знаело дека не можат да ги вратат. а од друга страна каматите од централната банка се држеа вештачки ниско што придонесе за дополнително влошување на кризата.
И на крај наместо да се спасат индивидуалните особи се земаа пари од даночните обврзници да се спасат банките.
Во Македонија би рекол имаме солидно банкарство и во 2008 барем поминавме добро. Сега единствена црна точка е Еуростандард банка која доста веројатно пропадна заради мешање на државата(барем според Трифун Костовски) колку е ова вистина не знам. Дали он и неговиот тим нешто сјебале или беа на пик на владејачката гарнитура не знам.
Факт е дека повеќето услуги што ги нуди државата може да ги нуди приватниот сектор. Ако јас плаќам за осветлување секој месец, а тоа не функционира со месеци некој ги пика тие пари во џеб, а јас не добивам услуга. Ако наместо еднаш неделно ѓубрето се собира еднаш месечно јас не добивам услуга.
Ако за еден ебан потпис треба да чекам 2 месеци јас не добивам услуга.
Единствено од локалнава полиција сум задоволен дечките се горе доле коректни и си ја работат работата иако технички нема криминал. хахахаха
Дискутабилно во УСА плаќаат и повеќе данок од нордиските земји.
Една работа што научив во блиско минато е дека тешко е да споредуваш статистики од различни земји со значителна сигурност.
Во богатите земји има кохезија пошто се богати, а богати се пошто има кохезија. Прашањето е како да се стигне до таму? Да можеби некој ненаситник ќе грабне од тортата, но се е џабе ако нема торта.
На пример во Македонија немаме торта како прв проблем.
За мене логичен предлог е даноците да се ниски се додека кохезијата е ниска и се додека вербата во државниот апарат е ниска во спротивно имаш само фрлање на народни пари во вода или ако си политичар фрлање на народни пари во Белизе.
П.С Ако не се лажам во Шведска имаат направено масивни реформи за поедноставување во даночниот систем каде е многу едноставно да платиш данок што е според мене чекор напред.
П.С2 И со таква кохезија сум против превисоки даноци пошто таквиот пристап си има и негативни страни.
П.С3 За да биде јасно не велам дека Нордиските земји се либертаријански туку дека низ годиниве имаат имплементирано доста либертаријански политики што има допринесено за значителен раст.
Ако погледнеш историски економски податоци ќе видиш дека со екстремно даночење во 70-те и 80-те имаш стагнација па со реформите од 90-та па наваму имаш значителен раст т.е не значителен туку огромен раст.
) но овојпат со растечки планети кои како стануваат покрупни така расте и тежината, силината на гравитационото поле и така наместо планетите да се вртат околу Сонцето во стабилна орбита, најголемата планета почнува да им ги изместува орбитите оние помалите и тие почнуваат да се вртат околу алфа-планетата и настанува таков неред и судири и уште поголеми окрупнувања и целиот систем накрај имплодира и завршува како супермасивна црна дупка...
Либертаријанизмот можеби е само симптом на недостаток на социјална кохезија... За успешниот капитализам пак најголема заслуга најверојатно има протестантската етика. Еве за религијата и нордискиот модел:
medium.com
Вака значи ќе почнам со одговор на последново пошто ептен ме погоди во срце. Америка либертаријанска државаНе фиксирам ништо, велам дека не можеш секоја реформа во светот да ја препишеш на либертаријанизмот, особено на места како Скандинавија каде државата е мајка татко и вујко, нема никаков лесе фер таму, туку моќна и ефективна држава со ефикасно оданочување која отстранува непотребни регулативи, промовира претприемаштво, образува граѓанини, ги штити од негативните ефекти на слободниот пазар и се прилагодува на сегашниов глобален економски систем. Толку.
За приватни школи се слагам, се додека се непрофитни и независни може државата да ги финансира но пак ќе треба да регулира и да промовира компететивност за да не станат школите бескорисни цицачи на државно млеко... Исто може и со приватно здравство, нека биде и со профит, но нека трошоците бидат сразмерни со примањата, секој да си плаќа од џебот at point of service, но например доколку здравствените трошоци надминуваат 10% од годишните примања на граѓанинот/семејството, државата да дополнува тогаш. Ем индивидуална одговорност, ем достапно квалитетно здравство за сите... Што ќе речете?
За LVT исто се слагам, личи на ефикасен и ефективен данок, иако сам по себе мислам не е доволен, само чудно е зошто е толку малку распространет низ светот и со толку скромен процент...
Проблемот со богатите е самата концентрација на моќ, еве ќе ја искористам дебилната аналогија на Bafra (ништо персонално Бафра, џаст бизнис
За монополите, наместо приватизација или национализација, мислам подобра би била граѓанизација, секој граѓанин да добие 1 акција и 1 глас, да се почне со демократизација на капитализмот и да не остане никаков меанс оф продакшн во рацете на политичарите или олигарсите...
Бидејќи во денешната форма капитализмот очигледно работи само за најбогатите, мислам дека треба да се смисли некаков систем за рециркулација на богатството, да се има отворен пат и јасна прогресија од работник на минимална плата до богат инвеститор, државата да финансира квалитетно образование, професионална надградба и вештини за тие што работат на минимална, за да можат да се протнат во средната класа, потоа да се намалат даноците на приход за плати и да се воведе данок на богатство, да се збогати и поттикне средната класа да премине во инвеститорската класа, да се зголемат даноците на конзумеризам, пороци и луксуз, но мора тука малку Робин Худ држава и еден добар прогресивен данок на богатство кај инвеститорската класа, и нормално за сето ова е потребно човечен народ кој го има на ум и општото добро а не само сопствените предаторски животински нагони...
А за паразитите решението е да распишете тендер за изградба на концентрационен логор и да ги фрлете сите паразити таму, вклучително и одредени малцинства со паразитски преференции, исто ставете натпис „Работата може да ослободи“, онака во духот на либертаријанизмот и екуалити оф апарчјунити нели...
ОК да не претерувам но со нив треба некои специјални мерки... Една би била Христијанизација, на пример во Библијата пише - кој не работи, нема да јаде
Искрено не е едноставен проблем, за тоа е потребно лична психолошка и опшествена културна преобразба, но дотогаш сепак се нужни некакви мерки за отчетност, малку страв и намалена сигурност на работно место и некакви бенчмаркови и мерила за ефикасност на администрација... Сепак фокусот треба да биде декомунификација, не либертаријанизам.
За социјалната кохезија таму мислам сепак најзаслужна е религијата, Лутеранизмот, можеби донекаде и климата, ги сплотува ко пингвини на Антарктик
Some academics have theorized that Lutheranism, the dominant religious tradition of the Nordic countries, had an effect on the development of social democracy there. Schröder argues that Lutheranism promoted the idea of a nationwide community of believers and therefore led to increased state involvement in economic and social life, allowing for nationwide welfare solidarity and economic co-ordination.[48][49][50] Esa Mangeloja claims that the revival movements helped to pave the way for the modern Finnish welfare state. During that process, the church lost some of its most important social responsibilities (health care, education and social work) as these tasks were assumed by the secular Finnish state.[51] Pauli Kettunen presents the Nordic model as the outcome of a sort of mythical "Lutheran peasant enlightenment", portraying the Nordic model as the end result of a sort of "secularized Lutheranism".[50][52] However, mainstream academic discourse on the subject focuses on "historical specificity", with the centralized structure of the Lutheran church being but one aspect of the cultural values and state structures that led to the development of the welfare state in Scandinavia.[53]
Туку остај Шведска не е толку интересна она, кажи нешто за Норвешка и статизмот таму:
The state of Norway has ownership stakes in many of the country's largest publicly listed companies, owning 37% of the Oslo stock market[45] and operating the country's largest non-listed companies including Equinor and Statkraft. The Economist reports that "after the second world war the government nationalised all German business interests in Norway and ended up owning 44% of Norsk Hydro's shares. The formula of controlling business through shares rather than regulation seemed to work well, so the government used it wherever possible. 'We invented the Chinese way of doing things before the Chinese', says Torger Reve of the Norwegian Business School".[45]
The government also operates a sovereign wealth fund, the Government Pension Fund of Norway—whose partial objective is to prepare Norway for a post-oil future, but "unusually among oil-producing nations, it is also a big advocate of human rights—and a powerful one, thanks to its control of the Nobel peace prize".[46]
Norway is the only major economy in the West where younger generations are getting richer, with a 13% increase in disposable income for 2018, bucking the trend seen in other Western nations of Millennials becoming poorer than the generations which came before.[47]
Еве за споредба со миленијалците во либертаријанската Америка:
The Incredible Wealth Gap
The intergenerational wealth gap is big, but it’s nothing compared to the division between the “Haves” and the “Have-nots”
The boomer takes it all...
) туку прифатливи цени. Во УСА на пример имаат комбинација од глупи регулации, глуп правен систем и некој делумен монопол во фармациската индустрија што ги прави цените во здраството астрономски.
