- Член од
- 28 март 2006
- Мислења
- 17.749
- Поени од реакции
- 12.207
Има и обратни случаи. Тоа со успивање на агресивно куче. Таа агресија можда е резултат на постојаната борба за живот, од проблемите со луѓе, други кучиња... Но истото тоа агресивно (на улица) куче може да е најприврзаното и најпослушно куче во маало ако правилно се третира (ако некој го храни и ако го заштити од улицата). Значи не секое куче е зло по дифолт и не секое (во моментот агресивно) куче треба да се осуди, т.е. да не се удоми.А Маwечко како ние да знаеме дека после година дена тоа новородено куче скитник не стане бесно или заболе од некоја болест ? Што тогаш ?
Како и со луѓето.
Ова е у ствари многу посложена општествена појава (ако ја гледаме од тој аспект) отколку што навидум се претпоставува. Сходно на тоа и инструментите и активностите за справување се многу обемни и сложени. Инаку досега ќе се решеше работата, не само кај нас туку и пошироко (во другите земји, слични на нашата). Треба да се згрижат на овој или оној начин илјадници кучиња, а тоа не може да се реши со парцијални кастрации, лов, успивање или давање 100 денари. Тоа кошта-многу и постојано (не е проект кој трае година-две), ако сакаме во тие собирни центри да се однесуваат кон нив како кон живи суштества.