Многу „мислиш“... а и ништо не величам.. тоа се твои зборови, и твое размислување... А не знам од кај само ти најде самодоволност кај моите (неречени) ставови за животот и смрта.. а особено за Уставното право (што веќе не го вадиш од уста)... Ако нешто такво сум рекол, де напрај копи пејст - потсети ме... па ако нешто не ти е јасно, ќе разјасниме....
А Николај Берѓаев, велиш а? Оној Христијански Егзистенцијалист?
Не фала - доволно ми било од него....
Пре би Бертранд Расел - од аспект на егизстенцијализмот.....
А пошто чоекот бил дисидент во пост-царска Русија , Советскиот Сојуз, тогаш РСФСР, па како таков се дрзнал да критикува против колективизацијата и „механизираното општество“, па оттука, неговите критики се чисто „фантазерски“ и „мистични“ - неабре он е тој што ветува брда и долини, сметајќи дека човек треба да се врати на црквата и христијанството ....
Ако веќе би читал некој Руски дисидент, и критичар на Советскиот систем, е тоа би бил Александар Зиновјев..