Конечно сфатив дека имам потреба барем за еден ден,барем за еден саат ако треба,да почувствувам дека некој навистина искрено ме сака.Да го осетам чувството да бидеш сакан,а не да ме залажува.Не сакам повеќе да бегам и да се плашам да сакам.Стварно немам сила.Стварно ми е потребно некој еднаш за промена да ми даде љубов.Доста ми е од тоа да давам,а да не примам љубов.Не сакам да станам зомби кое не осеќа ништо.
А да и сфатив дека најубаво е кога пред другите сите лоши работи ги покриваш со насмевка.Не дека не знаев претходно,ама ете сега сакам да си го потенцирам заклучокот.