Конечно сватив дека животот ми тргнуе у мноооогу нагорна линија,само проблемот е во тоа што,премногу лајнарии се случија,и сега сеуште неможам да поверувам во сето тоа и во секој момент очекувам дека ке се случи некоја нова глупост и ке заебе се.А тоа ме спречува комплетно за уживам.Нон-стоп ме потсетува да внимавам зад мојот грб,да анализирам,да имам во себе скептицизам,да разгледувам worst-case сценарија...Можеби и во некоја смисла е добро сето тоа,ама сепак ме спречува комплетно да се опуштам,онака како што навистина сакам.
А да,сватив дека е четврт ебан месец откако немам дувано,и најтрагично,загубив секаква желба за такво нешто.
.
Али,надежта останува,некој ден ке се појави My Green Lady,и ке си живееме срекно до крај на животот
.Значи,некаде до 2012...peace.
