S
SSS-Stolica
Гостин
Оффф лелее...
Премногу сум емотивен(рак сум во хороскоп) ама секогаш гледам тоа да го скријам нејќам да го изкажам тоа да ме примети некој...еве прочитав смрта на Тоше...тогаш ми идеше да се расплачам ама толку многу се стегнав што ни солза не пуштив сите тогаш плачеа јас не а душата ми плачеше за олесување(на школо се чудеа како може да не заплачам дури и професорите ми викаа цврст дека сум бил)...а досега сум плачел само за смрта на дедо ми...кога ми ја кажаа веста не заплакав и солза не пуштив се додека не го видов како лежи во бел чаршав...е кога го видов тоа плачев со саати...и на погреб не отидов бидејќи неможев да гледам(ах пак сеа ми дојде да плачам) не пишувам веќе...
Премногу сум емотивен(рак сум во хороскоп) ама секогаш гледам тоа да го скријам нејќам да го изкажам тоа да ме примети некој...еве прочитав смрта на Тоше...тогаш ми идеше да се расплачам ама толку многу се стегнав што ни солза не пуштив сите тогаш плачеа јас не а душата ми плачеше за олесување(на школо се чудеа како може да не заплачам дури и професорите ми викаа цврст дека сум бил)...а досега сум плачел само за смрта на дедо ми...кога ми ја кажаа веста не заплакав и солза не пуштив се додека не го видов како лежи во бел чаршав...е кога го видов тоа плачев со саати...и на погреб не отидов бидејќи неможев да гледам(ах пак сеа ми дојде да плачам) не пишувам веќе...