Дивајн
блаблабла
- Член од
- 3 април 2005
- Мислења
- 15.748
- Поени од реакции
- 1.855
Психолошките стресови кои се преживеале во раната младост можат да резултираат со губење на меморијата или ментална слабост во средните години од животот на човекот.
Испитувањето е направено на лабораториски глувци. Стресот преживеан во раната младост има негативно влијание на начинот на кој мозочните клетки меѓусебно комуницираат.
Научниците веруваат дека загубата на родител, злоставување или запуштеност во младоста, најчесто резултира со губење на меморијата во средните години од животот.
Тимот од „Универзитетот на Калифорнија“ ги расветли проблемите околу сигнализирачкиот механизам помеѓу клетките во пределот на мозокот кој се нарекува хипокампус, за кој се знае дека игра клучна улога за учењето и меморијата.
Главниот истражувач д-р Тали Берам вели: „Губењето на когнитивните функции во подоцнежниот период од животот, најверојатно се јавува како резултат на генетски и средински фактори.
Според извештајот на УНЕСКО, повеќе од 50% од децата во светот растат и се развиваат во стресни услови.
Ребека Вуд од „Alzheimer's Research Trust“, вели дека последните истражувања покажале дека хроничниот стрес и повратната депресија го оштетуваат имуниот систем и мозочните структури кои се важни за меморијата и учењето.
50% на деца кои растат под стрес, ми се некако мал број ... има уствари некој што не живее под секојдневни стресови? А како против нив?
Испитувањето е направено на лабораториски глувци. Стресот преживеан во раната младост има негативно влијание на начинот на кој мозочните клетки меѓусебно комуницираат.
Научниците веруваат дека загубата на родител, злоставување или запуштеност во младоста, најчесто резултира со губење на меморијата во средните години од животот.
Тимот од „Универзитетот на Калифорнија“ ги расветли проблемите околу сигнализирачкиот механизам помеѓу клетките во пределот на мозокот кој се нарекува хипокампус, за кој се знае дека игра клучна улога за учењето и меморијата.
Главниот истражувач д-р Тали Берам вели: „Губењето на когнитивните функции во подоцнежниот период од животот, најверојатно се јавува како резултат на генетски и средински фактори.
Според извештајот на УНЕСКО, повеќе од 50% од децата во светот растат и се развиваат во стресни услови.
Ребека Вуд од „Alzheimer's Research Trust“, вели дека последните истражувања покажале дека хроничниот стрес и повратната депресија го оштетуваат имуниот систем и мозочните структури кои се важни за меморијата и учењето.
50% на деца кои растат под стрес, ми се некако мал број ... има уствари некој што не живее под секојдневни стресови? А како против нив?