zasto sekogas koga najmalku ocekuvas ke ti se sluci nesto!koga nekoj ni na kraj na pamet nema da vi tekne deka toj/taa ke vi pise poraka vi pisuva ili vi se javuva i vi veli deka mnogu mu se svigate ili ve saka.se razbira taa licnost ja znaete,no ne ste ocekuvale takvo nesto od nego.ili pak koga ke mu titnete na nekoe/ja tip/ka i ne ocekuvate da vi vozvrati so nisto najmalku pak so poraka i ete vie odite do negde go ostavate mob. i koga se vrakate gledate poraka.sekako koga najmalku ocekuvas nesto da ti se sluci ke ti se sluci.vi se ima sluceno toa?
Токму оваа марфиева коинциденција, ме натера секогаш - да очекувам нешто, а особено очекувам дека кругот ќе се сврти. Не поднесувам непријатни изненадувања, та затоа гледам колку што е можно, да бидам подготвена на се`. Често анализите и проценките на околната ситуација, ми одземаат нерви и енергија, но барем потоа знам дека сум ги барем делумно предвидела и колку-толку, психички сум се подготвила да ги дочекам.Се` можам да очекувам од секого. Генерализурање во поглед на човековите постапки, не може да има. На секого може да му се случи некоја непредвидлива ситуација или постапка. Во врска со конкретниот пример кој го даде, за момчињата, не ми се случило да дознаам дека му се допаѓам некому кого не го познавам да речеме. Секогаш кога на некого му се допаѓам, можам да го прочитам или барем да се посомневам во тоа. Понатаму превземам мерки во зависност од тоа за што човек се работи и дали ми е компатибилен.
)". Полека оттргнувајќи такви мисли од главава, работите остануваа прилично исти, но вечерите поинтересни со повеќе случки и спонтани ситуации. Со тек на време од сета таа спонтаност испаѓа нешто.
