S
StormRage
Гостин
Знам дека немам врз се влијание... ама некој да ми одземе нешто за шо сум се трудел долго време, шо незнам шо не би напрајл и се да изчезне за миг па јбг секој ќе е исфрустриран, иначе со извинувањето завршив сега чекам шанса некогаш пак да се извинам ама мислам дека и тоа не ќе има ефект (океј не претерав знам).Прво: Шо и да си направил - не се извинувај одма. Остај да помине време, емоциите да спаднат, па после извини се и убаво објасни што и како била работата. Не знам шо си заебал толку пошо не си објаснил, али шо и да е, која е логиката у најголемиот наплив на емоции - некој да ти прости.
Друго: Дека некој ќе ти држи љутина цел живот - малце потешко. Освен ако не си и убил некој или ако си ја удрил/навредил нејзе, па ај некако пологично е да ти биде скар засекогаш... Али, со тек на време се поминува.
Ова другово - ми делува ко некоја фрустрација. Пошо не можеш да направиш ништо околу ситуацијата - стануваш лесно раздразлив и некако безвезе.
Чил малце, има моменти во животот кај шо не може ништо да направиме, али ако ги упропастуваме другите аспекти од нашиот живот - не се дешава ништо поарно, нели?
Остави малце време, со време работите ќе се средат, едноставно разбери дека немаш врз се влијание...
Буквално се осеќам претерано усрано во последно... излегувам колку да не сум дома, дома сум цел ден на компјутер (пошо завршивме нашкола и баш неам нишо попаметно), ќе излезам негде или не ми чини музика или неам пари и нон стоп се чудам... до мене е проблемот или до сите овие околу мене иако знам дека е првото. Постанав огромен инаетџија значит ова чудо е, досега бев абе батали ама сега не е. Едноставно некој срања промени ми се дешаваат и како да не можам да ги победам или можда негде во мене ... не сакам.