Кајгана психолог

S

StormRage

Гостин
Прво: Шо и да си направил - не се извинувај одма. Остај да помине време, емоциите да спаднат, па после извини се и убаво објасни што и како била работата. Не знам шо си заебал толку пошо не си објаснил, али шо и да е, која е логиката у најголемиот наплив на емоции - некој да ти прости.
Друго: Дека некој ќе ти држи љутина цел живот - малце потешко. Освен ако не си и убил некој или ако си ја удрил/навредил нејзе, па ај некако пологично е да ти биде скар засекогаш... Али, со тек на време се поминува.
Ова другово - ми делува ко некоја фрустрација. Пошо не можеш да направиш ништо околу ситуацијата - стануваш лесно раздразлив и некако безвезе.
Чил малце, има моменти во животот кај шо не може ништо да направиме, али ако ги упропастуваме другите аспекти од нашиот живот - не се дешава ништо поарно, нели?
Остави малце време, со време работите ќе се средат, едноставно разбери дека немаш врз се влијание...
Знам дека немам врз се влијание... ама некој да ми одземе нешто за шо сум се трудел долго време, шо незнам шо не би напрајл и се да изчезне за миг па јбг секој ќе е исфрустриран, иначе со извинувањето завршив сега чекам шанса некогаш пак да се извинам ама мислам дека и тоа не ќе има ефект (океј не претерав знам).
Буквално се осеќам претерано усрано во последно... излегувам колку да не сум дома, дома сум цел ден на компјутер (пошо завршивме нашкола и баш неам нишо попаметно), ќе излезам негде или не ми чини музика или неам пари и нон стоп се чудам... до мене е проблемот или до сите овие околу мене иако знам дека е првото. Постанав огромен инаетџија значит ова чудо е, досега бев абе батали ама сега не е. Едноставно некој срања промени ми се дешаваат и како да не можам да ги победам или можда негде во мене ... не сакам.
 
С

сашенко

Гостин
Кога се зачленив на форумов си мислев постои некој друг свет каде се сите пријателски расположени и дека нема да бидам тажен и навлезен во депресија во неколку дена открив дека не е така и бидејќи некој членови изјавија дека е подобро за општеството да се самоубијам го напуштам ова за секогаш па можеби и ќе ги послушам. Фала до сите кој ми пружија голема помош и подршка
Оу шит..this serious? Друже, сигурен сум дека имаш барем нешто во животот за кое вреди да живееш.Посвети се на тоа и заеби и интернет и форуми и get a live.Пријатели се стекнуваат надвор, можеби си имал големи очекувања од тука ама ретко кога во животот ни се исполнуваат очекувањата.Секогаш има нешто за кое вреди да се живее треба само да го побараш тоа во себе.
некој членови изјавија дека е подобро за општеството да се самоубијам
Општеството го боли курот за тебе, не гледам зошто би им правел таква услуга-ако стварно мислиш дека ке има корист од твојата смрт.Денес најдобро живеат тие што не се замараат со околината, и не обрнуваат внимание на тоа што мислат другите.Во твојот живот е доволно да си ти и уште некој 1-2 да бидат задоволни и среќни со тебе.За останатите 6 и кусир милијарди ти си само странец за кој ништо не знаат и не ги интересира кој си и што си.Потруди се да ги најдеш тие 1-2ца и не се замарај со вишокот.Смртта е најлошиот избор што го имаш, размисли уште еднаш пред да направиш нешто.
 
Член од
3 април 2011
Мислења
31
Поени од реакции
2
се извинувам ако пишам во погрешна тема но ми треба помош.имам 17ипол години и се справувамм со тежок дел од мојот живот.имав врска од две години која навистина мнг ми значеше пред 2 дена дечкоми ми раскина од причина што повеќе не може да ме поднесе.правам работи без да размислам,хистеришам премнг избувнувам за мала ситница едноставно немам карактер свое јас и веднаш почнувам да плачам.пробав да го корегирам за себе и да го задржам дечкоми бидејки премн го сакам но не успев.сега ми раскина и ми кажа дека не сака да има женска која нема свое јас и карактер.премнг сум очајна,раскинувањево ми ја отежна психичкава состојба незнам каде сум.саакам да посетам психолог мегутоа несакам да знаат од дома.ве молам за помош сакам да станам личност да го вратам до мене дечкоми неможам без него.сакам да биде горд на мене.ви благодарам однапред
 
T

Tetro

Гостин
се извинувам ако пишам во погрешна тема но ми треба помош.имам 17ипол години и се справувамм со тежок дел од мојот живот.имав врска од две години која навистина мнг ми значеше пред 2 дена дечкоми ми раскина од причина што повеќе не може да ме поднесе.правам работи без да размислам,хистеришам премнг избувнувам за мала ситница едноставно немам карактер свое јас и веднаш почнувам да плачам.пробав да го корегирам за себе и да го задржам дечкоми бидејки премн го сакам но не успев.сега ми раскина и ми кажа дека не сака да има женска која нема свое јас и карактер.премнг сум очајна,раскинувањево ми ја отежна психичкава состојба незнам каде сум.саакам да посетам психолог мегутоа несакам да знаат од дома.ве молам за помош сакам да станам личност да го вратам до мене дечкоми неможам без него.сакам да биде горд на мене.ви благодарам однапред
Ај не са глупири ного-ного. :) Престани да плачеш и да се затвораш по дома. Излези на воздух малку, и прошетај. Ако и кај тебе е 00:20, легни си да спиеш и не мисли воопшто на бившиот ти дечко. Па, не е само тој на светот. Те повредило тоа што ти рекол дека немаш твое "јас"? Нормално е во љубовта да има барања и давања, ама до толку да се разочарувате, нема потреба. Човече, имаш 17 години, тоа е најубавата возраст. На таа возраст јас фатив едно девојче (и таа имаше 17), таа ми беше најдолгата врска, 3,5 години, ама последните 5-6 месеци не ни одеше баш, па моравме да се разделиме. И таа не можеше да поднесе разделба толку лесно. Еве, сега е омажена и си има фамилија, па ич не се замара со мене.
 

GoD.HateUSaLL

Фар акрос д диштанс
Член од
30 март 2008
Мислења
8.339
Поени од реакции
8.238
се извинувам ако пишам во погрешна тема но ми треба помош.имам 17ипол години и се справувамм со тежок дел од мојот живот.имав врска од две години која навистина мнг ми значеше пред 2 дена дечкоми ми раскина од причина што повеќе не може да ме поднесе.правам работи без да размислам,хистеришам премнг избувнувам за мала ситница едноставно немам карактер свое јас и веднаш почнувам да плачам.пробав да го корегирам за себе и да го задржам дечкоми бидејки премн го сакам но не успев.сега ми раскина и ми кажа дека не сака да има женска која нема свое јас и карактер.премнг сум очајна,раскинувањево ми ја отежна психичкава состојба незнам каде сум.саакам да посетам психолог мегутоа несакам да знаат од дома.ве молам за помош сакам да станам личност да го вратам до мене дечкоми неможам без него.сакам да биде горд на мене.ви благодарам однапред
Mmm, fresh meat!

Не.
Дај ми мсн. Тука на долго и на широко, мака ми е.
 
Член од
3 март 2009
Мислења
601
Поени од реакции
178
се извинувам ако пишам во погрешна тема но ми треба помош.имам 17ипол години и се справувамм со тежок дел од мојот живот.имав врска од две години која навистина мнг ми значеше пред 2 дена дечкоми ми раскина од причина што повеќе не може да ме поднесе.правам работи без да размислам,хистеришам премнг избувнувам за мала ситница едноставно немам карактер свое јас и веднаш почнувам да плачам.пробав да го корегирам за себе и да го задржам дечкоми бидејки премн го сакам но не успев.сега ми раскина и ми кажа дека не сака да има женска која нема свое јас и карактер.премнг сум очајна,раскинувањево ми ја отежна психичкава состојба незнам каде сум.саакам да посетам психолог мегутоа несакам да знаат од дома.ве молам за помош сакам да станам личност да го вратам до мене дечкоми неможам без него.сакам да биде горд на мене.ви благодарам однапред
Види, не знам дали баш за дечко ти вреди да се менуваш, ако имаш намера да го направиш тоа само за да го вратиш. Ама како и да е, ако некој ти кажал дека немаш свое јас, може да е, но може и да не е во право. За почеток мислам дека сама треба да се преиспиташ како се однесуваш, дали во дискусија стапуваш со свој став и мислење, дали си многу подложна на сугестии, дали лесно прифаќаш туѓи ставови без многу убедување..? Ако да, тогаш ќе треба да си поработиш на себе, ама тоа е многу едноставно. Можеби ќе се почувствуваш различно од тоа како ти е сега, ама ќе се навикнеш. Навистина не е тешко, само треба да почнеш да размислуваш за темите што се начнуваат, да најдеш твое мислење и став. Почесто вклучувај се во дискусии и барај аргументи да го докажеш твоето мислење, но и да го побиеш туѓото. Интересирај се за работите. Штом имаш интернет, имаш и каде да се интересираш. Секоја работа што те интересира, само напиши си на гугл и прочитај нешто, секако нема да ти е на одмет. Така полека ќе се збогатиш со информации, и понатаму полесно ќе можеш да изведеш и свој став за работите. Повеќе размислувај во смисла што е нешто, и зашто е тоа така, барај причинско - последични врски. Ова треба да ти е повеќе уживање отколку мака да се смениш. Кога ќе го постигнеш тоа, ќе ти се јави едно многу фино чувство, да имаш свој свет, свои сфаќања и ставови, пристрасност и мислење... А сето тоа сама да го искреираш и да живееш во околности убави за тебе. Ете, толку е лесно. Само би ти советувала прво да видиш дали ова ќе го направиш за дечко ти, или него ќе го земеш како човек на кого треба да му благодариш што те соочил со тоа каде грешиш и што треба да поправиш. Прво види дали вреди да се смириш со него, и размисли за што би се менувала... Иако ова мислам дека треба пред се за себе да го направиш.
 
S

StormRage

Гостин
Океј ај сеа како да избегам од сиве секојдневни срања шо ми се дешаваат... се одело ок цел ден и после ќе се усери нешо или така ќе почне цел ден. Во глобала се карам со мојве секој божји ден, или ја не ги сваќам или тие мене едно е ама ситничарат на големо за најголеми глупости шо може... сакам само да киднам негде и да не се свртам, трпам исти срања 10 години епа доволно беше...
 
С

сашенко

Гостин
Океј ај сеа како да избегам од сиве секојдневни срања шо ми се дешаваат... се одело ок цел ден и после ќе се усери нешо или така ќе почне цел ден. Во глобала се карам со мојве секој божји ден, или ја не ги сваќам или тие мене едно е ама ситничарат на големо за најголеми глупости шо може... сакам само да киднам негде и да не се свртам, трпам исти срања 10 години епа доволно беше...
За старците нема лек.Ако имаш можност сам да живееш (работа, години) оди, ако мислиш дека ке ти биде потешко трпи тоа е нема друго чаре.Тешко е денес финанскиски да се осамостоиш и да тргнеш сам по светов, едино ако имаш добар посао барај цимер и ако имаш муда само напред.Ке биде многу потешко јасно ти е и тебе ама ако ти е дојдено преку qрац и ако ептен си заглавил почни да бараш опции...Секој совет од типот смири се и пробај да ги разбереш не вреди, како стареат така улавеат.Мене ми се чини како да се враќаат на пубертетските години и бетер дури стануваат.Тешко на тие што се наоѓаат на средината и пробуваат да живеат некако со тоа...
 
S

StormRage

Гостин
За старците нема лек.Ако имаш можност сам да живееш (работа, години) оди, ако мислиш дека ке ти биде потешко трпи тоа е нема друго чаре.Тешко е денес финанскиски да се осамостоиш и да тргнеш сам по светов, едино ако имаш добар посао барај цимер и ако имаш муда само напред.Ке биде многу потешко јасно ти е и тебе ама ако ти е дојдено преку qрац и ако ептен си заглавил почни да бараш опции...Секој совет од типот смири се и пробај да ги разбереш не вреди, како стареат така улавеат.Мене ми се чини како да се враќаат на пубертетските години и бетер дури стануваат.Тешко на тие што се наоѓаат на средината и пробуваат да живеат некако со тоа...
Години имам, работа нигде а би работел шо било (веќе сум работел многу) ... сепак кој крај да го фатам не знам ни сам, заштедата ми е речиси минимум, претерано многу обврски (полагање матури и срања) а од дома нон стоп ме малтретираат... реков ќе истрпам до септември и магла Скопје (среќа со факултетот најдов изговор да бегам од дома) ама и дотогаш ќе ме умрат...
 
С

сашенко

Гостин
Години имам, работа нигде а би работел шо било (веќе сум работел многу) ... сепак кој крај да го фатам не знам ни сам, заштедата ми е речиси минимум, претерано многу обврски (полагање матури и срања) а од дома нон стоп ме малтретираат... реков ќе истрпам до септември и магла Скопје (среќа со факултетот најдов изговор да бегам од дома) ама и дотогаш ќе ме умрат...
Трпение спасение.Ако избрзаш можеби ништо нема да направиш и цел живот ке трпиш предавања.Ако почекаш уште некоја година и полека чекор по чекор претпазливо одиш ке успееш сигурно.Ке истприш уште многу до тогаш ама ке знаеш дека газиш на сигурно и дека ке добиеш многу.После имаш цел живот пред тебе слободен ама битно е да не избрзаш сега и да играш паметно.За почеток не се нервирај, контролирај се колку можеш и избегнувај проблеми и конфликти секогаш кога имаш избор..
 
S

StormRage

Гостин
Трпение спасение.Ако избрзаш можеби ништо нема да направиш и цел живот ке трпиш предавања.Ако почекаш уште некоја година и полека чекор по чекор претпазливо одиш ке успееш сигурно.Ке истприш уште многу до тогаш ама ке знаеш дека газиш на сигурно и дека ке добиеш многу.После имаш цел живот пред тебе слободен ама битно е да не избрзаш сега и да играш паметно.За почеток не се нервирај, контролирај се колку можеш и избегнувај проблеми и конфликти секогаш кога имаш избор..
АМА... некогаш неам избор. Морам да се карам и шо и не, неможам веќе излегвам ко испосран само ради дома, се друго ми е no job,no money, no girlfriend. Многупати ќе се расположиш и нешо ќе ми се јават нешо се десило или им треба нешо или било како и одма ти кршат филм. Во последно станав многу тивок за да не избувнам одеднаш ама се то се бери и на крај некој невин ќе го јади за сите шо се криви... гадни работи
 
С

сашенко

Гостин
Нешто слично ми се случуваше и мене и не испадна многу на добро работата тогаш.Не беше нешто ептен лошо за што нема лек ама триста проблеми ми искочија.Проблеми со срце, притисокот нон стоп висок, ми се слошуваше у школо, попуштија оцените, се разочарав од многу работи, самодовербата ми падна дури и под нулата отиде, се повлеков целосно како желка во оклоп.Не ми се правеше муабет со никого, губев трпение, ке земевм да читам нешто и мислите ми бегаа и неможев да се сконцентрирам.Сето тоа беше поради притисокот од дома, немав мирен живот, секој збор е лош, секоја грешка намерна и само некој ти суди и заборава дека си дете и се расправа со тебе и на тебе ти се жали за негови грешки.Тежок период од мојот живот кој за среќа заврши и сега можам да здивнам.Најтешко ми беше тогаш да премолчам ама знаев единствен начин да го направам тоа побезнолно е да се согласам со нив, да ги оставам да зборуваат и да им идам по нивната воља некое време.Никогаш се немав победно осеќано од тогаш ама еве помина и сега нема ни трага од тие проблеми.Секој човек во својот живот го фаќаат такви кризи, имав разбирање за таа на моите и ги оставив и сега конечно се смирија малце...Како стареат така лудеат и стануваат бетер од тинејџери, поголеми деца стануваат како стареат.Ама кога немаш избор ке мораш да се прилагодиш.Не засекогаш, на одредено време додека помине бурата само.После си слободен, ама најлошо е да им бидеш уште еден проблем сега зошто така ти ке го изедеш подебелиот крај..
 
S

StormRage

Гостин
Па мене и то ми се случува... океј скоро исто, освен шо со здравје проблеми и неам многу, самодовербата е скоро нула, побеснав за момент станав збунат место тој стариот шо беше концентриран и насмеан... Нон стоп разочарувања, ќе си најш некоја интересна, ќе ти се свиѓа ќе сакаш да излезиш таа другарка, ма отерав се живо у 3 лепе...
 
Член од
3 март 2009
Мислења
601
Поени од реакции
178
Океј ај сеа како да избегам од сиве секојдневни срања шо ми се дешаваат... се одело ок цел ден и после ќе се усери нешо или така ќе почне цел ден. Во глобала се карам со мојве секој божји ден, или ја не ги сваќам или тие мене едно е ама ситничарат на големо за најголеми глупости шо може... сакам само да киднам негде и да не се свртам, трпам исти срања 10 години епа доволно беше...
А за што се расправате во поголемиот дел од времето? Дали е тоа отсекогаш така или е само период? Дали можеби ги преувеличуваш расправиите дома поради тоа што можеби ти имаш некој лош период па се ти е црно..?
 
S

StormRage

Гостин
А за што се расправате во поголемиот дел од времето? Дали е тоа отсекогаш така или е само период? Дали можеби ги преувеличуваш расправиите дома поради тоа што можеби ти имаш некој лош период па се ти е црно..?
ионака во последно време се ми е црно... расправиите најчесто се за тоа шо не сум работел (побогу колку шо можам по дома да помагам работам) сум спиел до 12-1 сатот, е то шо им смета не ми е јасно јбг... викенди неможам ја од 8 да станам и да дремам дома цел ден и не сум бил одговорен, за овие 3 е најчесто...
 

Kajgana Shop

На врв Bottom