F
FuckYouAll
Гостин
You are never a loser until you quit trying.
Катче за инспирација - мудри/поучни/мотивирачки текстови
- Креатор на темата Мортидо
- Време на започнување
Forrest Gump
низа1
- Член од
- 12 ноември 2009
- Мислења
- 7.038
- Поени од реакции
- 29.618
Што сакате?
Луксузна јахта застанала во едно мало мексиканско рибарско село. Сопственикот на јахтата бил воодушевен од квалитетот на рибата па ги...
...запрашал рибарите колку време им е потребно за да уловат вака добра риба.
“Не ни треба долго“ - одговориле рибарите
“А, зошто не останете подолго на море за да уловите уште повеќе риби?“
Тие му одговориле дека она што ќе го уловат е сосема доволно за нив и нивните семејства.
“Па, што правите со толку слободно време?“
“Спиеме, ловиме малку риба, си играме со своите деца, а попладнето го поминуваме во прошетка со своите сопруги. Навечер излегуваме во селото, се среќаваме со пријателите, пиеме по некоја пијачка и пееме неколку песни. Нашиот живот е исполнет.“
Господинот турист им предложил: “Јас дипломирав економија на Харвард и можам да ви помогнам со совет: ловете риба секој ден дупло подолго, продавајте ги и со тие пари купете поголем брод.“
“И што потоа?“
“Со поголемиот брод ќе уловите уште повеќе риби и со тие пари ќе можете да купите уште еден брод, па уште еден и така цела флота. На место да ја продавате рибата на посредници, можете да преговарате директно со големите производители и сами да станете еден од нив. Потоа можете да се преселите од ова село во главниот град или во Лос Анџелес, па дури и Њујорк. Од таму можете да го водите својот нов голем бизнис!“
“Колку време би ни било потребно за сето ова?“
“Дваесет, до дваесет и пет години...“
“И после?“
“Потоа? Е, пријатели сега доаѓа најинтересното. Кога бизнисот ќе ви стане добро разработен, можете да почнете со купопродажба на акции и да заработите милиони!“
“Милиони? Навистина? А, потоа?“
“Потоа можете да отидете во пензија, да живеете во мало крајбрежно село, да спиете долго, да одите по риба, да си играте со внуците, да го поминувате попладнето со жената, а ноќите со пријателите.“
“Секоја чест господине, но ние тоа го правиме и сега. Зошто залудно би потрошиле дваесет и пет години?“ - прашале мексиканците.
Поука: Во животот мора да знаеш каде си се упатил затоа што можеби веќе си таму!
Приказна за жабите
Ова е една од најчесто раскажуваните приказни меѓу луѓето. Си била една група на жаби кои живееле во мочуриштето покрај една висока кула.
Еден ден тие решиле да се натпреваруваат која ќе се искачи на највисоката кула. Се расчуло за ова во околината па се насобрале доста гледачи - сеирџии...
И натпреварот почнал. Арно ама, никој од присутните не верувал дека некоја жаба ќе успее да се искачи на врвот од кулата. Цело време вртеле со главите и зборувале:
"Леле тоа е многу напорно, никогаш нема да успеат!" или "Ма, нема да успеат кулата е многу висока!"
И навистина, една по една жабите почнале да заостануваат, да се откажуваат освен една, која брзо лазела, се качувала се повисоко и повисоко.
Гледачите повторно почнале да викаат: "Тоа е многу напорно! Не е можно толку високо да се искачи!"
Но, жабата упорно одела напред... и воопшто не покажувала знаци дека ќе се предаде! На крај упорната жаба се искачила на врвот од кулата!
Останатите жаби како и гледачите сакале да дознаат како успеала баш таа да го стори тоа што другите не можеле да го направат.
Еден од гледачите се приближил до жабата за да ја праша како успеала да се искачи на врвот и што ја мотивирало за да успее. Жабата само го гледала.
Кога ја прашал повторно и повторно, а таа само гледала, дури тогаш се дознало дека всушност жабата - победник е ГЛУВА!!!
Запомнете - Бидете "глуви" за секој оној кој ќе ви рече дека не знаете или не можете да ги остварите своите цели и соништа!
Секогаш мислете на силата на зборот, затоа што се она што ќе го слушнете или прочитате влијае на вашите дела.
10 животни лекции
1. Водете врамнотежен живот. Иако сте workaholic секогаш најдете време и за приватниот живот. Потрудете се да не носите работа дома.
2. Бидете вечен студент. Учете една нова работа секој ден. Тоа може да биде збор, вештина, било што, што може да ви помогне да се изградите како личност.
3. Стојте зад своите верувања и принципи. Верувањата и принципите се развиваат како што созреваме. Секогаш станете и борете се за она во што верувате дури иако тоа значи да бидете сами во таа одлука, особено ако знаете дека сте во право.
4. Работете. Работете за она што го сакате. Не се потпирајте на судбината дека другите ќе ви го дадат она што го сакате во животот. Ако сакате да бидете успешни, заработете го успехот.
5. Помагајте. Помогнете на луѓето кои немаат. Волонтирајте за добротворни цели. Нема поубаво чувство од она кога ќе помогнете некому.
6. Трошете колку што имате. Ова можеби е најмудриот совет. Во ред е да купувате, но бидете скромни. Секогаш гледајте кон иднината. Не се задолжувајте само за да бидете како другите.
7. Сонувајте дење, бесплатно е! Секогаш е добро да фантазирате и да сонувате, а потоа да ги остварите сништата.
8. Сакајте се себе си! Прво себе си – па потоа и другите. Простувајте си за грешките и учете од нив.
9. Побарајте помош кога ви треба. Никој не е совршен и никој не знае се’!
10. Живејте го својот сон! Живејте страстно. Немојте само да сонувате за нештата – живејте ги!
Ако денот не ви тргне од рака
1. Направете нешто добро за некого.
2. Купете го најубавото чоколадо и изедете го за десерт.
3. Гласно слушајте ја музиката што ја сакате.
4. Смислете романтична вечер за партнерот.
5. Фотографирајте низ градт.
6. Направете попис на работите кои ги цените.
7. Испланирајте си одмор за наредниот празник.
8. Излезете во град и напијте се топло чоколадо, ако не ви е до журкање.
9. Потсетете се на последниот одличен секс.
10. Прошетајте низ градот. Кога последен пат сте ги посетиле нашите знаменитости?
11. Отидете на курс за јога.
12. Средете си ја собата.
13. Одвојте време за разубавување.
14. Шетајте се низ паркот. Ако имате куче – уште поубаво.
15. Направете палачинки
10 идеи за навистина добар ден
2. Појадувајте. Она што ќе го изедете за појадок ќе влијае на нивото на енергијата во текот на целиот ден.
Житарци, корн флекс, јогурт, сок и кифлички – ќе ве заситат и ќе се чувствувате убаво.
Ако немате време измешајте во блендер повеќе овошја и пијте ги во шишенце по пат накај работа.
3. Вежбајте. Возење велосипед, ролери, тенис, теретана, било што кое ќе ве испоти и ќе излачите ендорфин – хормонот на среќата, заради кој ќе се чувствувате енергично и позитивно.
4. Смеењето е лек. Гледајте хумористични серии или некоја комедија, дружете се со пријателите! Смејте се многу, често и секогаш!
5. Направете барем една досадна работа која ви виси на глава. Чистењето на собата, пеглањето, пишување извештаи – мачно, но мора да се заврши.
6. Сонувај, разбуди се, направи. Земете еден ден во неделата кога ќе можете да бидете сами и размислете каде би сакале да бидете за 5 години. Фантазирајте!
7. Изберете нешто “додатно“ наместо нешто “задолжително“. Земете пауза неколку пати во денот, пијте кафе, поканете ги старите пријатели, прочитајте списание или едноставно јадете сладолед. Не размислувајте за гужвата кој ве чека потоа.
8. Направете простор. Пред да си легнете во кревет повторно земете 15 минути. Не размислувајте за следниот ден и за обврските. Бидете како дете – сонувајте.
9. Опуштете се. Расправија со партнерот, незгоден разговор со шефот, грешка на работа – сето тоа е поминато заедно со денот. Одспијте и наутро сите проблеми ќе се чинат помали.
10. Заблагодарете се. Секој ден завршете го со попис. Овој пат тоа нека не биде листата со куп обврски, туку благодарност за сето она што сте добиле и дале во текот на денот.
Тоа не мора да бидат големи нешта – заблагодарете се на супер паркинг место или повик од пријателот. Секој ден списокот нека има 10 нешта.
shutrak
opsenar
- Член од
- 3 јуни 2011
- Мислења
- 36.793
- Поени од реакции
- 29.267
veke oprobana rabota ., no dojdoa samo do polovina pat do socijalizmot., seto gore navedeno., premnogu echi ., ko od komunistichkiot manifest ., kako po shema treba da se odvivaat rabotite a ne kako dolu vo moment i na teren ., tastatura i ekran trpat se ., ama vo denot sostojbata e malku pokomplicirana., no sepak dobro e da se zapazat nekoi postulati za podobar zhivot., ., bela lagja i dalje plovi
P.S., odveruvanjeto nie ne mozheme da se premestime kon istrazhuvanje., bez razlika dali e objektivno ili subjektivno iziskuva otvoren i bistar um
P.S., odveruvanjeto nie ne mozheme da se premestime kon istrazhuvanje., bez razlika dali e objektivno ili subjektivno iziskuva otvoren i bistar um
Forrest Gump
низа1
- Член од
- 12 ноември 2009
- Мислења
- 7.038
- Поени од реакции
- 29.618
Еднаш, многу одамна во една далечна земја живееше едно момче, многу различно од другите. Се викаше Ефтицис. Живееше најнормален живот до пред да му се случи несреќа, откако се случи несреќата животот го гледаше од поинаква перспектива...
- Член од
- 24 октомври 2010
- Мислења
- 2.434
- Поени од реакции
- 244
In the East we have the story that darkness appeared before God with tears in her eyes and complained against the sun: "I have not done anything against your sun. I am not even acquainted with him, we have never met; still he goes on harassing me. Wherever I go he reaches me sooner or later, and I am constantly on the run. Now I am really tired, and I want you to do something about it. Why is he after me?"
God called the sun and asked him, "Why are you after darkness? What wrong has she done to you?"
The sun said, "Who is darkness? I have never met her. I would like to be introduced."
God looked around to where darkness had been standing but nobody was there. Since then God has been trying to arrange some kind of meeting, a roundtable conference, some kind of mediation, negotiation. But although all the religions say that God is allpowerful, in this case He has failed. He has not been able to bring the light, the sun, in front of darkness; only one appears at a time.
The reason is very simple: darkness has no existence of its own. It is only the absence of light. When the light is present, how can its absence also be there? That absence is possible only when light is absent. This case is going to remain eternally on file, undecided. This story is really significant. It says something about you and bliss.
The ego is nothing but the absence of blissfulness.
God called the sun and asked him, "Why are you after darkness? What wrong has she done to you?"
The sun said, "Who is darkness? I have never met her. I would like to be introduced."
God looked around to where darkness had been standing but nobody was there. Since then God has been trying to arrange some kind of meeting, a roundtable conference, some kind of mediation, negotiation. But although all the religions say that God is allpowerful, in this case He has failed. He has not been able to bring the light, the sun, in front of darkness; only one appears at a time.
The reason is very simple: darkness has no existence of its own. It is only the absence of light. When the light is present, how can its absence also be there? That absence is possible only when light is absent. This case is going to remain eternally on file, undecided. This story is really significant. It says something about you and bliss.
The ego is nothing but the absence of blissfulness.
DAFFY DUCK
Перфекционист
- Член од
- 20 јуни 2009
- Мислења
- 34
- Поени од реакции
- 16
Малиот пожарникар Боб
Двадесет и шест годишната мајка гледаше надолу кон нејзиниот син кој умираше од терминална леукемија. Иако нејзиното срце беше исполнето со тага, таа исто така имаше силно чувство на одлучност. Како и секој родител, таа сакаше нејзиниот син да порасне и да ги исполни сите свои соништа. Сега тоа веќе не беше можно.... Леукемија беше главниот виновник за тоа. Но и покрај се, таа сеуште сакаше соништата на нејзиниот син да се исполнат.
Таа ја зеде раката на нејзиниот син, и го праша: "Боб, дали некогаш си размислувал за тоа што сакаш да бидеш кога ќе пораснеш? Дали некогаш си сонувал и посакувал за тоа што ќе направиш со твојот живот? "
"Мамо, јас секогаш сакав да бидам пожарникар кога ќе пораснам."
Мајката се насмевна и му рече: "Ајде да видиме дали можеме да направиме твојата желба да се оствари"
Подоцна истиот ден таа отиде во локалната пожарна во Феникс,
Аризона, каде што се сретна со Пожарникарот Сем, кој имаше срце големо колку Феникс.
Таа му објасни последната желба на нејзиниот син и го запраша дали би било можно да му овозможат на нејзиниот шест годишен син прошетка низ целиот блок со пожарното возило.
Пожарникарот Боб и одговори "Види, можеме да направиме и подобро од тоа. Ако го подготвите вашиот син во 07:00 среда наутро, ние ќе го направиме почесен пожарникар за целиот ден. Тој ќе може да дојде до пожарната
станица, да појадува со нас, да излегува со сите повици за пожар, во целиот блок.
И доколку ни ја кажете неговите димензии, ќе набавиме вистинска пожарникарска униформа направена за
него, со вистинска пожарникарска капа, а не играчка, заедно со амблемот на 'Феникс Пожарникарната Служба' на неа, и жолт мантил каков што носиме и гумени
чизми. Тие се сите произведени токму тука во Феникс, така што можеме да ги добиеме многу брзо."
Три дена подоцна Пожарникарот Сем го зеде Боб, го облече во пожарникарската униформа и го придружуваше од неговата болничка постела до пожарникарското возило.
Боб требаше да седне во задниот дел на камионот додека во вратат назад до пожарната станица. Тој се чувствуваше како во рајот.
Имаше три повици за пожар во Феникс тој ден и Боб мораше да излегува на сите три повици. Тој се возеше во различни пожарникарски возила, болничка амбуланта, па дури и во автомобилот на шефот.
Тој исто така беше снимен на видео камера за програмата на локалните вести.
Исполувањето на неговиот сон, со сета љубов и внимание, кои великодушно му беа дадени, толку длабоко допреа до Боб со што тој живееше дури три месеци подолго одколу докторите што мислеа е возможно. Една ноќ, сите негови витални знаци почнаа драстично да му се намалуваат, а медицинската сестра која веруваше дека никој не треба да умре сам, почна да им се јавува на членовите од семејството во болницата. Потоа, таа се
сети на денот кога Боб го помина како пожарникар, па му се јави и на шефот од пожарната и го праша дали ќе биде можно да испрати еден пожарникар во униформа во болницата за да биде со Боб, додека тој го испушта последниот здив. Шефот
одговори: "Можеме да направиме и подобро од тоа. Ќе бидеме таму за пет минути. Ве молам дали ќе може да ми направите услуга?
Кога ќе ги слушнете гласните сирени и ќе ги видите ротационите светла, дали ќе можете да објавите со разласниот микрофон дека нема никаков пожар?
Тоа е само пожарна која доаѓа да го погледа еден од своите најдобри членови за последен пат. И дали ќе можете да го отворите прозорецот од неговата соба?
Ви благодарам ".
За околу пет минути подоцна, пожарникарскиот камион пристигна во болницата, ги прошири своите скалилата до третиот кат кај отворениот прозорец на Боб и 14 пожарникари и 2 пожарникарки се качија преку скалата во соба на Боб. Со дозвола на мајка му, тие го прегрнаа и му кажаа колку сите тие го сакаат.
Со неговиот смртен здив, Боб погледна во шефот и изговори:
"Шефе, дали сега јас сум навистина пожарникар?"
"Да, навистина си", рече шефот.
Со тие зборови, Боб се насмевна и ги затвори очите за последен пат...
Двадесет и шест годишната мајка гледаше надолу кон нејзиниот син кој умираше од терминална леукемија. Иако нејзиното срце беше исполнето со тага, таа исто така имаше силно чувство на одлучност. Како и секој родител, таа сакаше нејзиниот син да порасне и да ги исполни сите свои соништа. Сега тоа веќе не беше можно.... Леукемија беше главниот виновник за тоа. Но и покрај се, таа сеуште сакаше соништата на нејзиниот син да се исполнат.
Таа ја зеде раката на нејзиниот син, и го праша: "Боб, дали некогаш си размислувал за тоа што сакаш да бидеш кога ќе пораснеш? Дали некогаш си сонувал и посакувал за тоа што ќе направиш со твојот живот? "
"Мамо, јас секогаш сакав да бидам пожарникар кога ќе пораснам."
Мајката се насмевна и му рече: "Ајде да видиме дали можеме да направиме твојата желба да се оствари"
Подоцна истиот ден таа отиде во локалната пожарна во Феникс,
Аризона, каде што се сретна со Пожарникарот Сем, кој имаше срце големо колку Феникс.
Таа му објасни последната желба на нејзиниот син и го запраша дали би било можно да му овозможат на нејзиниот шест годишен син прошетка низ целиот блок со пожарното возило.
Пожарникарот Боб и одговори "Види, можеме да направиме и подобро од тоа. Ако го подготвите вашиот син во 07:00 среда наутро, ние ќе го направиме почесен пожарникар за целиот ден. Тој ќе може да дојде до пожарната
станица, да појадува со нас, да излегува со сите повици за пожар, во целиот блок.
И доколку ни ја кажете неговите димензии, ќе набавиме вистинска пожарникарска униформа направена за
него, со вистинска пожарникарска капа, а не играчка, заедно со амблемот на 'Феникс Пожарникарната Служба' на неа, и жолт мантил каков што носиме и гумени
чизми. Тие се сите произведени токму тука во Феникс, така што можеме да ги добиеме многу брзо."
Три дена подоцна Пожарникарот Сем го зеде Боб, го облече во пожарникарската униформа и го придружуваше од неговата болничка постела до пожарникарското возило.
Боб требаше да седне во задниот дел на камионот додека во вратат назад до пожарната станица. Тој се чувствуваше како во рајот.
Имаше три повици за пожар во Феникс тој ден и Боб мораше да излегува на сите три повици. Тој се возеше во различни пожарникарски возила, болничка амбуланта, па дури и во автомобилот на шефот.
Тој исто така беше снимен на видео камера за програмата на локалните вести.
Исполувањето на неговиот сон, со сета љубов и внимание, кои великодушно му беа дадени, толку длабоко допреа до Боб со што тој живееше дури три месеци подолго одколу докторите што мислеа е возможно. Една ноќ, сите негови витални знаци почнаа драстично да му се намалуваат, а медицинската сестра која веруваше дека никој не треба да умре сам, почна да им се јавува на членовите од семејството во болницата. Потоа, таа се
сети на денот кога Боб го помина како пожарникар, па му се јави и на шефот од пожарната и го праша дали ќе биде можно да испрати еден пожарникар во униформа во болницата за да биде со Боб, додека тој го испушта последниот здив. Шефот
одговори: "Можеме да направиме и подобро од тоа. Ќе бидеме таму за пет минути. Ве молам дали ќе може да ми направите услуга?
Кога ќе ги слушнете гласните сирени и ќе ги видите ротационите светла, дали ќе можете да објавите со разласниот микрофон дека нема никаков пожар?
Тоа е само пожарна која доаѓа да го погледа еден од своите најдобри членови за последен пат. И дали ќе можете да го отворите прозорецот од неговата соба?
Ви благодарам ".
За околу пет минути подоцна, пожарникарскиот камион пристигна во болницата, ги прошири своите скалилата до третиот кат кај отворениот прозорец на Боб и 14 пожарникари и 2 пожарникарки се качија преку скалата во соба на Боб. Со дозвола на мајка му, тие го прегрнаа и му кажаа колку сите тие го сакаат.
Со неговиот смртен здив, Боб погледна во шефот и изговори:
"Шефе, дали сега јас сум навистина пожарникар?"
"Да, навистина си", рече шефот.
Со тие зборови, Боб се насмевна и ги затвори очите за последен пат...
DAFFY DUCK
Перфекционист
- Член од
- 20 јуни 2009
- Мислења
- 34
- Поени од реакции
- 16
БЕСКОРИСЕН ЖИВОТ
Некој земјоделец остарел толку многу што повеќе не можел да работи на полето. Па така деновите ги поминувал седејќи на тремот пред куќата. Неговиот син, кој што работел на фармата одвреме навреме го погледнувал татко си кој што си седел таму. „Татко ми не е корисен повеќе,“ си помислил синот во себеси, „ништо повеќе на прави!“
Еден ден синот толку се изнервирал од ова, што набрзина направил дрвен ковчег, го довлечкал до тремот и му рекол на татко си да влезе во ковчегот. Без да рече ништо таткото влегол внатре.
Откако го затворил капакот синот го одвлечкал ковчегот на работ од фармата каде што имало голема бездна. Како што се приближил до неа слушнал нежно потчукнување одвнатре од ковчегот. Го отворил. Лежејќи мирно, таткото го погледнал синот.
„Знам дека ќе ме фрлиш во бездната, но пред да го направиш тоа може да ти предложам нешто?“
„Што е?“ прашал синот.
„Фрли ме во бездната, ако сакаш,“ рекол таткото, „ама зачувај го овој добар дрвен ковчег. Можеби ќе им притреба на твоите деца.“
Некој земјоделец остарел толку многу што повеќе не можел да работи на полето. Па така деновите ги поминувал седејќи на тремот пред куќата. Неговиот син, кој што работел на фармата одвреме навреме го погледнувал татко си кој што си седел таму. „Татко ми не е корисен повеќе,“ си помислил синот во себеси, „ништо повеќе на прави!“
Еден ден синот толку се изнервирал од ова, што набрзина направил дрвен ковчег, го довлечкал до тремот и му рекол на татко си да влезе во ковчегот. Без да рече ништо таткото влегол внатре.
Откако го затворил капакот синот го одвлечкал ковчегот на работ од фармата каде што имало голема бездна. Како што се приближил до неа слушнал нежно потчукнување одвнатре од ковчегот. Го отворил. Лежејќи мирно, таткото го погледнал синот.
„Знам дека ќе ме фрлиш во бездната, но пред да го направиш тоа може да ти предложам нешто?“
„Што е?“ прашал синот.
„Фрли ме во бездната, ако сакаш,“ рекол таткото, „ама зачувај го овој добар дрвен ковчег. Можеби ќе им притреба на твоите деца.“
Veela
The One ;)
- Член од
- 19 јули 2011
- Мислења
- 45
- Поени од реакции
- 35
Кога бев млад и слободен, а мојата фантазија беше безгранична, јас сонував да го изменам светот.
Како што растев и станував поумен, сфатив дека светот не сака да се менува. И јас решив да ги намалам своите амбиции, за да го изменам само моето општество. Но, се покажа дека и тоа е неподвижно.
Како што влегував во повозрасните години, со едно безнадежно чувство, јас се фрлив да го менувам моето семејство, она што ми е најблиско. За жал, и тие не сакаа да се сменат.
Сега лежам на смртната постела и разбирам, можеби за прв пат, дека ако јас се сменев прво себеси, тогаш можеби како пример јас ќе можев да влијаам врз моето семејство, а со нивното охрабрување и поддршка ќе можев да го подобрам моето општество.
И кој знае, МОЖЕБИ ЌЕ МОЖЕВ ДА ГО СМЕНАМ СВЕТОТ.
Како што растев и станував поумен, сфатив дека светот не сака да се менува. И јас решив да ги намалам своите амбиции, за да го изменам само моето општество. Но, се покажа дека и тоа е неподвижно.
Како што влегував во повозрасните години, со едно безнадежно чувство, јас се фрлив да го менувам моето семејство, она што ми е најблиско. За жал, и тие не сакаа да се сменат.
Сега лежам на смртната постела и разбирам, можеби за прв пат, дека ако јас се сменев прво себеси, тогаш можеби како пример јас ќе можев да влијаам врз моето семејство, а со нивното охрабрување и поддршка ќе можев да го подобрам моето општество.
И кој знае, МОЖЕБИ ЌЕ МОЖЕВ ДА ГО СМЕНАМ СВЕТОТ.
Thomas A. Anderson
Cheng-tao Ke
- Член од
- 1 декември 2010
- Мислења
- 187
- Поени од реакции
- 50
According to Zen, man is of the nature of Buddha, therefore in truth he is perfect... an archetypal Model, so nothing is lacking in him...However, he is unconscious of this truth and doesn't realize it because he is entangled in his mental projections... and lives his life through them. Therefore man creates his world through his ow...n created reality, through his thoughts and likes and dislikes...which are then picked up by his imaginative activity which helps him to function in a dualistic mode. We could say that imaginative mental activity, such as visualization, guided meditation, concentration and attunement on some sacred object, an image, a mantra or anything that is sacred to the person attuning to it... is an important step to begin the process of transformation in a seeker's life for it helps him in the recognition of his True Nature...his Buddha Nature
С
Сатори
Гостин
The following is from an actual 1950's Home Economics textbook intended for High School girls, teaching them how to prepare for married life:
1. Have dinner ready: Plan ahead, even the night before, to have a delicious meal - on time. This is a way of letting him know that you have been thinking about him, and are concerned about his needs. Most men are hungry when they come home and the prospects of a good meal are part of the warm welcome needed.
2. Prepare yourself: Take 15 minutes to rest so you will be refreshed when he arrives. Touch up your make-up, put a ribbon in your hair and be fresh looking. He has just been with a lot of work-weary people. Be a little gay and a little more interesting. His boring day may need a lift.
3. Clear away clutter. Make one last trip through the main part of the house just before your husband arrives, gathering up school books, toys, paper, etc. Then run a dust cloth over the tables. Your husband will feel he has reached a haven of rest and order, and it will give you a lift too.
4. Prepare the children. Take a few minutes to wash the children's hands and faces if they are small, comb their hair, and if necessary, change their clothes. They are little treasures and he would like to see them playing the part.
5. Minimize the noise: At the time of his arrival, eliminate all noise of washer, dryer, or vacuum. Try to encourage the children to be quiet. Greet him with a warm smile and be glad to see him.
6. Some DON'TS: Don't greet him with problems or complaints. Don't complain if he's late for dinner. Count this as minor compared with what he might have gone through that day.
7. Make him comfortable. Have him lean back in a comfortable chair or suggest he lay down in the bedroom. Have a cool or warm drink ready for him. Arrange his pillow and offer to take off his shoes. Speak in a low, soft, soothing and pleasant voice. Allow him to relax and unwind.
8. Listen to him: You may have a dozen things to tell him, but the moment of his arrival is not the time. Let him talk first.
9. Make the evening his: Never complain if he does not take you out to dinner or to other places of entertainment; instead try to understand his world of strain and pressure and his need to be home and relax.
10. The Goal: try to make your home a place of peace and order where your husband can relax.
Ем поучно, ем мотивира.
1. Have dinner ready: Plan ahead, even the night before, to have a delicious meal - on time. This is a way of letting him know that you have been thinking about him, and are concerned about his needs. Most men are hungry when they come home and the prospects of a good meal are part of the warm welcome needed.
2. Prepare yourself: Take 15 minutes to rest so you will be refreshed when he arrives. Touch up your make-up, put a ribbon in your hair and be fresh looking. He has just been with a lot of work-weary people. Be a little gay and a little more interesting. His boring day may need a lift.
3. Clear away clutter. Make one last trip through the main part of the house just before your husband arrives, gathering up school books, toys, paper, etc. Then run a dust cloth over the tables. Your husband will feel he has reached a haven of rest and order, and it will give you a lift too.
4. Prepare the children. Take a few minutes to wash the children's hands and faces if they are small, comb their hair, and if necessary, change their clothes. They are little treasures and he would like to see them playing the part.
5. Minimize the noise: At the time of his arrival, eliminate all noise of washer, dryer, or vacuum. Try to encourage the children to be quiet. Greet him with a warm smile and be glad to see him.
6. Some DON'TS: Don't greet him with problems or complaints. Don't complain if he's late for dinner. Count this as minor compared with what he might have gone through that day.
7. Make him comfortable. Have him lean back in a comfortable chair or suggest he lay down in the bedroom. Have a cool or warm drink ready for him. Arrange his pillow and offer to take off his shoes. Speak in a low, soft, soothing and pleasant voice. Allow him to relax and unwind.
8. Listen to him: You may have a dozen things to tell him, but the moment of his arrival is not the time. Let him talk first.
9. Make the evening his: Never complain if he does not take you out to dinner or to other places of entertainment; instead try to understand his world of strain and pressure and his need to be home and relax.
10. The Goal: try to make your home a place of peace and order where your husband can relax.
Ем поучно, ем мотивира.
Thomas A. Anderson
Cheng-tao Ke
- Член од
- 1 декември 2010
- Мислења
- 187
- Поени од реакции
- 50
Beauty is not in the face;
Beauty is a light in the heart.
~~Kahlil Gibran
Beauty is a light in the heart.
~~Kahlil Gibran