државно нешто
во последно време сите сакааат таму.
Нормално дека сакаат, каде на друго место ќе добиваш плата за да не работиш ништо? (чест на исклучоците)
Државно, ти е сигурно, влагаш, не работиш за ништо, а за да те избркаат од администрација треба апла да си дудук или некој да е повисоко на партиската хиеархија од тебе. Што е ок, одамна престанав да се нервирам за нашата администрација.
Ама факт е дека е многу тешко за млад човек кој е на сам почеток од својата кариера, бидејќи компаниите тоа добро го знаат, знаат дека тие деца немаат искуство, па веќе станува шаблон муабетот: Немам да те платам, ако сакаш да бидеш практикант, волонтер, каде воопшто и не им даваат можност да учат, туку ги држат 2-3 месеци и ги пуштаат да си одат и потоа пак земаат некое дете и цело време така у круг.
Многу почна да се искористува моментот со волонтирање и практиканство, дури на едно девојче ја прашале дали има искуство за да биде практикант. Жити мајка, па да имала искуство немала ни да се пријави за тоа. Демек искуство треба за да не те плаќаат.
Јас сметам дека практикантството и волонтерството се одлични алатки за започнување на кариера, затоа што навистина може да се научи (што зависи и од местото, дали сакаат да те научат). Јас навистина имам одлично искуство, во текот на моето волонтирање научив многу, запознав многу луѓе и мене ми е едно од најдобрите искуства, но по други места што гледам и слушам, младите се повеќе се разочарани. Само скокаат од една пракса во друга, без ништо да им се плати, ниту да ги поттикне некој дека можат да бидат повеќе.
И како да дојдат до импресивно CV? Факт е дека CV-то е многу битна работа, биографијата, надоградувањето, искуството и слично, ама како млад човек денес е многу тешко. Многу е нефлексибилен пазарот на труд во Македонија, многу е тешко да менуваш работни места. Факт. И сето ова е малце демотивирачки, тоа мора да се признае. Доволно лошо е што и самиот образовен систем ти го убива ентузијазмот, па и кога ќе се соочиш со реалниот свет, уште повеќе се демотивираш.