Добро кажа Дивајн. Ситуацијата е многу реална и воопшто не е од шпански серии извадена. Зошто?
Заради паниката од конечноста на бракот, кај обата партнера. Заради наметнатите моногамни лажни етики, кои ни ги закачуваат од мали нозе - од сега натаму, само таа и недна друга, ниту пак другар ќе видиш (за мажите) и чистење, перење, пеглање и деца чување (за жените).
И многу е нормално, така наполнети главчиња, да се заблентават во првото нешто што ќе се види интересно, сметајќи го моментот „судбински“, а неа/него, како спарка од рајот. А, не е така. Сигурно не е така. За жал тоа ќе се утврди после откажаната свадба, откога ќе се тргнат сите притисоци, и откога ќе се симнат розевите наочари.
И не глеам кај да ги сместам мудава во прикаскаа?
Или ги имаш цел живот и го живееш како што треба или како што мислиш дека треба, или ги немаш воопшто. Не очекувајте да ги добиете еден месец пред свадба.