Заебано е премногу!!! Со бившиот дечко бевме заедно 10 години. Јас последните 4 почнав да работам во странство. На едно доаѓање дома, ненајавена демек ќе правам изненадување, го начекав со друга дома, типот не ми отвори врата, изгасна музика и светло, а јас како покакана си отидов кај моите. Следниот ден ми рече дека спиел.
Искрено, во моментот кога не ми отвори, толку брзо цел свет ми се сруши, што немав сили ни да плачам или да се потресувам. Јас продолжив да се смеам, кога ќе го видев го заебавав, зашто цело време ми викаше дека сум ненормална и дека халуцинирам кога ќе му кажев дека знам и со која бил дома
еден ден решив да скратам се. Во овој период бевме пријатели, се гледавме секој ден зашто после толку време и друштвото ви е исто, а ја немав намера да бегам од ништо. Значи еден ден, ми дојде преку кур да ми вика дека сум психопат дур ме моли да му се вратам, го соочив со девојката која беше кај нас дома, овој пат он покакан си се сврте. Скоро цела година после тоа пробуваше да биде фин, меѓутоа секој негов потег ми изгледаше се попатетично и попатетично.
Мислам дека од тој момент од преголем шок во една секунда целата моја љубов за него ја снема. Од секoгаш сум мислела дека ќе рикам ко магарица и ќе кубам коси, ама ете, не беше баш рака. Да, изгубив 10 кила, може внатрешно сепак страдав, ама затоа после 10 години врска бев цела год фри...какви журки видов, како ми беше топ!!! само ја си знам