Ништо нема да направам, секој на своја страна. Пред тоа сум викал ќе и ја искубам косата, ќе и фрлам киселина во лице, ќе ја сликам гола и ќе ја уценувам, но реалноста е друга.
Приметив дека не е иста како порано, беше незаинтересирана, не се замараше каде и со кого сум, ретко се јавуваше.
Долго време ја следев што прави и избришав и профили и се и свашта, мислев дека ќе се опамети и ќе се среди. Џабе сум изгубил време, она тоа што го беше намислила никој не ја спречуваше.
Од тој момент почнав да ја мразам. И го мразам ликот.
Избегнував места каде што таа идеше, а денес бегам кога ќе ја видам на улица.
Тешко е кога ќе дознаеш ти се иде да се убиеш и дека не вреди да живееш, ама малку ако размислиш не треба за будала без мозок да си го одземаш животот. Она ќе ужива со друг и ќе се зафркава на моја сметка, а јас да се убивам како не.
Тешко е и првите 5-6 месеци мислиш дека цел свет ти е празен и дека никој не те сака додека не запознаеш личности кои ќе ти го привлечат вниманието. Ама како времето одминува се ќе заборави. За многу сум мислел дека се се во мојот живот па ништо се појави друга.
Кој ја е** има и подобри од неа.
Не се затварајте дома и да плачете по некој/а што не ве заслужува секогаш постои некоја/а што ќе ви ја врати насмевката и желбата за живот.
И тоа дека никогаш не се заборава да не ве лажат.
Еден комшија 6 години ја чуваше дома бидејќи беше од друг град а тука студираше само за да не плаќа друг стан.
Неговите ја сакаа како ќерка, јадење по нејзина желба, спиење до кога сака, а онa го зафркна си отиде со друг.
И сега да земе ли да се убие?
Некои премногу имаат доверба кон партнерите и после плачат кога ќе ги изневерат.
На ваквите што премногу се опуштаат и дозволуваат да им се шетаат дома, така им треба за да видат дека многу арно не е на арно.
А и подобра утеха од нов дечко нова љубов нема 
