- Член од
- 1 јуни 2011
- Мислења
- 25.920
- Поени од реакции
- 41.888
Џабе не викаат секој може да биде професор, ама не секој може да биде учител.
Поголем дел од помладите професори го немаат научено тоа што се очекува да го научат учениците од нивните предавања. Некои ја немаат фаца за да бидат професори. Јас не би ги вработил ни во Кам на каса, а не пак да работат со ученици.
Наставничка по Информатика која е моја генерација учениците ја имаа сликано како се бакнува со дечко и пред училиштето. Пример за учениците.
И од училишта со професори од на баба и дедо времето испаднаа добри ученици, ама тоа беа професори кои имаа авторитет и интегритет, а не некој неписмен кој лижел во партија и нема ништо од она што го имаа постарите.
Тогаш не ни требаа дополнителни активности и курсеви за развивање на комуникациските и презентациските вештини или да пишуваме писма. Се тепавме кој попрво ќе излезе од училницата и ќе оди до библиотеката да ја земе книгата за да ја прочита.
И ние бевме 7 класа по 34 ученици, ама се е до професорот. Ако им покажеш слабост ќе ти се качат на главата. Имаше такви професори кои и најлошите успеваа да ги смират и по 3-4 повторуваа година и немаше попуштање на оние со повеќе единици и ги избркаа оние кои на почеток на прва година не беа редовни.
Се намали бројот на деца, се намалија и критериумите за уписи и сега секој може да се запише во училиште со 30 бодови каде порано сите ученици беа со максимум бодови.
Поголем дел од помладите професори го немаат научено тоа што се очекува да го научат учениците од нивните предавања. Некои ја немаат фаца за да бидат професори. Јас не би ги вработил ни во Кам на каса, а не пак да работат со ученици.
Наставничка по Информатика која е моја генерација учениците ја имаа сликано како се бакнува со дечко и пред училиштето. Пример за учениците.
И од училишта со професори од на баба и дедо времето испаднаа добри ученици, ама тоа беа професори кои имаа авторитет и интегритет, а не некој неписмен кој лижел во партија и нема ништо од она што го имаа постарите.
Тогаш не ни требаа дополнителни активности и курсеви за развивање на комуникациските и презентациските вештини или да пишуваме писма. Се тепавме кој попрво ќе излезе од училницата и ќе оди до библиотеката да ја земе книгата за да ја прочита.
И ние бевме 7 класа по 34 ученици, ама се е до професорот. Ако им покажеш слабост ќе ти се качат на главата. Имаше такви професори кои и најлошите успеваа да ги смират и по 3-4 повторуваа година и немаше попуштање на оние со повеќе единици и ги избркаа оние кои на почеток на прва година не беа редовни.
Се намали бројот на деца, се намалија и критериумите за уписи и сега секој може да се запише во училиште со 30 бодови каде порано сите ученици беа со максимум бодови.