Како што кажав погоре, парите не ми се важни, барам некои други вредности. Поздрав.Значи коа дошло можент да не си го гуниш времето туку да го наплатиш, си одбил![]()
Како што кажав погоре, парите не ми се важни, барам некои други вредности. Поздрав.Значи коа дошло можент да не си го гуниш времето туку да го наплатиш, си одбил![]()
Вака некако изгледа реалноста во оваа професија.Како што кажав погоре, парите не ми се важни, барам некои други вредности. Поздрав.
И после 4 месеци пракса и 0 дена работно искуство ги знаеш сите тајни на професијата. Импресивно.ИТ факс, github со 20+ репос (порано беа повеќе), 2 веб фриленс проекти, 4 месеци "пракса" (работа на реален проект без никакво претходно претставување на проектот ниту замарање околу мене) после која што не прифатив договор затоа што сфатиф дека си го губам времето.
Каква црна професија, какви тајни, муабетот е за фирмите и третманот на ентри-левел и џуниорите од нивна страна - почетокот е најваженИ после 4 месеци пракса и 0 дена работно искуство ги знаеш сите тајни на професијата. Импресивно.![]()
Многу е гаден третманот на џуниорите. Толку е гаден што почнуваат со 400-500 евра плата, што е повисоко од просечната во државава.Каква црна професија, какви тајни, муабетот е за фирмите и третманот на ентри-левел и џуниорите од нивна страна - почетокот е најважен
Во сите бизниси е така, јас имам факултет и мастер во друга инженерска струка и сменив професија од што беше убаво. Разликата беше што таму се почнуваше со: 250 евра неосигуран, теренска работа, 0 обука, одговараш за опрема од 20 000 евра и ја носиш со тебе по цел ден, голташ прашина по градилишта, возење и сообраќај просек по 150км на ден, заглавување на терен и до 8 навечер (дури си дојдеш дома ќе фати 11) и максимум плата после 10 години работа од 50к, за кои ти требаат овластувања и лиценци со кои за една грешка може да одиш апсаана.Реков дека "хорор" е ситуацијата на членот на кого што му реплицирав. Дечкото немал помош во фирмите во кои што работел, со години сам се мачел и учел по 16 часа дневно вклучувајќи го и работното време плус работи и учи и за викенди што воопшто не е лесно и не може секој психички и физички тоа да го издржи. И тука се џабе "големите" пари кога немаш каде да ги трошиш со самото тоа што ти преостанува многу малку време за приватен живот. Но, ете тој за себе вели дека е интроверт и дека му годи таквото темпо.
Стресот, анксиозноста, болната и деформирана кичма и оштетениот вид не ги коментирам, тие се нормална појава во професијава и некои од нас се спремни да го превземат тој ризик.
А многу е без врска што некои од вас си се прифалувате тука и секаде дека лежите на плажа и програмирате, земате 3000+ евра плата (мало морген) итн. Повеќе ги почитувам овие како Lester Freamon што се реални и објективно зботуваат за ситуацијата отколку прикаскариве со тапија.
Измешани се титулите во овој свет, џуниор до сениор не се стига во 3 години колку сака нека е паметен.Многу е гаден третманот на џуниорите. Толку е гаден што почнуваат со 400-500 евра плата, што е повисоко од просечната во државава.
Натаму гадостите продолжуваат со тоа што тие што ги бива обично добиваат и триплирање на истата плата и сениор титула во 3 години. Без некој да им објаснува дека има постари колеги во фирмата, или дека треба да се лојални.
Чист хорор, особено ако споредиш со адвокати, економисти или доктори почетници.
Колку и да е излитена онаа: “Hard times create strong men, strong men create good times, good times create weak men, and weak men create hard times.” може да си најде примена во овој бизнис (па и ова време).Абе џуниориве уште непочнати се толку претенциозни, што да очекуваш од сениори со искуство.![]()
Јас почнав пред 5 години со плата малку над минималната и за 4 години дотуркав до плата 4-5 пати повисока од просечната (и титула сениор, ама таа не ја рачунам затоа што знам дека фирмата во која ја добив, титулата е повеќе украс за его отколку реална мерка) и не сметам дека сум без почит кон околината и индустријата. Свесна сум дека ми се погоди да се вработам во идеално време кога процвета ИТ во Македонија, ама и се борев за да напредувам така брзо. Баш напротив, многу повеќе непочит имам видено од некои што стигнале до одредена сума која е над просекот и оттогаш се во статус кво во поглед на знаење, напредок и одговорности, а очекуваат платата да им расте само затоа што се во ИТ.До пред 10-15 години работите во оваа индустрија не беа баш вака сјајни и кој почнал тогаш ќе има почит кон ова што се случува сега.
Ако некој почнал пред 4-5 години и од практикант/џуниор (па и од старт со просечна плата за државата) и за помалку од 5 години догурал до титула сениор/експерт/тим лид со плата 4-5 пати повисока од просечната во државата - не барај многу да има почит ни кон околината, ни кон индустријата.
Сигурно некоја будала ти рекла да побараш минимална плата во ИТ.Јас почнав пред 5 години со плата малку над минималната и за 4 години дотуркав до плата 4-5 пати повисока од просечната (и титула сениор, ама таа не ја рачунам затоа што знам дека фирмата во која ја добив, титулата е повеќе украс за его отколку реална мерка) и не сметам дека сум без почит кон околината и индустријата. Свесна сум дека ми се погоди да се вработам во идеално време кога процвета ИТ во Македонија, ама и се борев за да напредувам така брзо. Баш напротив, многу повеќе непочит имам видено од некои што стигнале до одредена сума која е над просекот и оттогаш се во статус кво во поглед на знаење, напредок и одговорности, а очекуваат платата да им расте само затоа што се во ИТ.
И да, мрчам кај што треба да се мрчи. И за индустријата, и за фирмата во која сум напредувала толку. Не го сметам тоа за непочит.
Прв пример што ми текнува е фирма која прави анкета кај вработените за условите во истата и што може да се подобри.Дефинирај мрчење, за аголот под кој се накривени мониторите ли?
Не е тоа мрчење, тоа е имање здрав разум. Мрчење е да не ти се допаѓа бојата на пилатес топката.Прв пример што ми текнува е фирма која прави анкета кај вработените за условите во истата и што може да се подобри.
И покрај опции како дефинирање на објективи за секој вработен, јасно поставени критериуми за различни нивоа на сениоритет, начини на подобрување на работниот процес и слично, победници на анкетата се „да има кафеав шеќер во кујна“ и „да се донесе пинг понг маса“. Мрчење против воведувањето демократија во ваква фирма е сосема легитимно.
Исклучоци има и секогаш ќе има.Јас почнав пред 5 години со плата малку над минималната и за 4 години дотуркав до плата 4-5 пати повисока од просечната (и титула сениор, ама таа не ја рачунам затоа што знам дека фирмата во која ја добив, титулата е повеќе украс за его отколку реална мерка) и не сметам дека сум без почит кон околината и индустријата. Свесна сум дека ми се погоди да се вработам во идеално време кога процвета ИТ во Македонија, ама и се борев за да напредувам така брзо. Баш напротив, многу повеќе непочит имам видено од некои што стигнале до одредена сума која е над просекот и оттогаш се во статус кво во поглед на знаење, напредок и одговорности, а очекуваат платата да им расте само затоа што се во ИТ.
И да, мрчам кај што треба да се мрчи. И за индустријата, и за фирмата во која сум напредувала толку. Не го сметам тоа за непочит.
Не те сфатив, се откажа зашто не добиваше доволно супорт од посениори? Можеби фирмата не ти се погодила, ако си вложил толку труд можеби едноставно треба да пробаш во друга фирма. И да, има периоди и во најлабавите фирми кај што се убиваш од работа, сонуваш работа не стануваш од столче. Ама на крајот на денот тоа е животот на еден вработен. Минус оние од администрација, во секоја фирма ти бараат да си го заработиш лебот.ИТ факс, github со 20+ репос (порано беа повеќе), 2 веб фриленс проекти, 4 месеци "пракса" (работа на реален проект без никакво претходно претставување на проектот ниту замарање околу мене) после која што не прифатив договор затоа што сфатиф дека си го губам времето.
Кафеав шеќер е исклучително битно. Донесоа ли барем?Прв пример што ми текнува е фирма која прави анкета кај вработените за условите во истата и што може да се подобри.
И покрај опции како дефинирање на објективи за секој вработен, јасно поставени критериуми за различни нивоа на сениоритет, начини на подобрување на работниот процес и слично, победници на анкетата се „да има кафеав шеќер во кујна“ и „да се донесе пинг понг маса“. Мрчење против воведувањето демократија во ваква фирма е сосема легитимно.
Пинг понг донесоа, а кафе без шеќер пијам па не приметив. Набрзо почна пандемија и работа од дома, па потоа заминав од фирмата и ми остана мистерија шеќерот.Не те сфатив, се откажа зашто не добиваше доволно супорт од посениори? Можеби фирмата не ти се погодила, ако си вложил толку труд можеби едноставно треба да пробаш во друга фирма. И да, има периоди и во најлабавите фирми кај што се убиваш од работа, сонуваш работа не стануваш од столче. Ама на крајот на денот тоа е животот на еден вработен. Минус оние од администрација, во секоја фирма ти бараат да си го заработиш лебот.
Автоматски споено мислење:
Кафеав шеќер е исклучително битно. Донесоа ли барем?![]()