Ја као вечити фантазер пију фанту hhh признаам си дека како мал стфарно веруеше дека постои овј бели деда од Лапонију.Зшто?
Па два пута мои ми остављасфа пакетчиња пред врата, ѕвони некој,Парва иди отфори врата вика ми мама, иду и глеам пакетче,пуно пуно најпуно,само мое детско срце беше попуно од њега.Чоколаде,смоки,играчке,лижафке,абе сфе.Пакетче стои само а нема никој, живесмо најгоре у зграду, трчаја сам до пола да виду дали некој ми га оставија.Немаше никој, закључак ми беше дека сам бија мирно и паметно дете и Дедо Мраз ме наградија сс овој пуно пакетче.Од тк он за мене постои. Фторо пакетче беше посебно, затој што тај година беше за нас кризна,Чик под стечај : ) и ја у септември не доби ново ранче за у школу, носеше га ланско старо.Ја тужан али до нову годину ми пројде.Викаф ми мои замисли си што сакаш да ти донесе Дедо Мраз за нову годину, али замисли нешто што ти треба, а не нешто глупости.И мене ми текна на ранац, а и мои знаесфа дека тој ке замислу.Тој ми се и испуни.
Пред врата до пакетче стоеше и ранац,иста финта сс ѕвонење еј : ) После неколко године ми кажасфа дека комшија ми бија тј што га оставља пакет и бега надоле, мои биле нарачатели : )
После ја порасна и сфати дека тој е било само интересна игра од мои родители.Тој ти се вика убаво л'жање
Убаво беше чустфо да се веруе у нешто такфо,тој е дел од детсфо нели