theMac3donian
Мак3донецот
- Член од
- 5 февруари 2007
- Мислења
- 3.690
- Поени од реакции
- 259
Оваа тема ја посветувам (иако знам дека нема да е популарна) на прашањето: Што ги тера неверниците едноставно да не веруваат?
Овде предвремено сакам да ги елиминирам постовите од стилот на „Па доволно сум самосвесен да знам“ или „разумот ми е на повисок степен на развој“ итн...
Сакам да знам, дали да се биде атеист се има некакво чуство т.е. дали ВИЕ како атеисти чуствувате потреба (не чуствувате де) да не постои Бог? Дали концентричноста во која сами и самоволно се поставувате во центарот ви е знак на сеопшта моќ или пак ви е производ на несигурноста и начин на кој би привлекле внимание или би го храниле умот со „вештачка храна“ колку да се одржувате во вегитативна состојба?
Верувајте ми немам ништо против да е некој атеист и целосно ја почитувам вашата определеност. Никој не мора ни да се објаснува, доволно е да ми се каже дека сте атеист но оваа тема ја поставувм со верба дека некој ќе се најде што би ми одговорил со мислења од другата страна преточени во чуства а не во „наводен разум“, од страна која никогаш не би можел да ја осетам.
Па ајде што чекате...
Овде предвремено сакам да ги елиминирам постовите од стилот на „Па доволно сум самосвесен да знам“ или „разумот ми е на повисок степен на развој“ итн...
Сакам да знам, дали да се биде атеист се има некакво чуство т.е. дали ВИЕ како атеисти чуствувате потреба (не чуствувате де) да не постои Бог? Дали концентричноста во која сами и самоволно се поставувате во центарот ви е знак на сеопшта моќ или пак ви е производ на несигурноста и начин на кој би привлекле внимание или би го храниле умот со „вештачка храна“ колку да се одржувате во вегитативна состојба?
Верувајте ми немам ништо против да е некој атеист и целосно ја почитувам вашата определеност. Никој не мора ни да се објаснува, доволно е да ми се каже дека сте атеист но оваа тема ја поставувм со верба дека некој ќе се најде што би ми одговорил со мислења од другата страна преточени во чуства а не во „наводен разум“, од страна која никогаш не би можел да ја осетам.
Па ајде што чекате...