.
толку се затрескав во човеков во средната лимузина,што не пропуштав кога и да дојде во Скопје да сакам да го видам.
Тешко на комшиите сите цвеќиња им ги берев тогаш-купови.
Почнав да купувам негови книги,кој се уште ги чувам,
штедејќи од скромниот џепарлак,а кој сега не вредат ни пет пари.
Имам и во лична своина и дупло ЛП,додека другите деца беа
затрескани во Елвис Присли и Битлси, јас во Тито говори.
Почнав и да го сликам и тоа не обично со четка,туку во дрво,
не сум спиел со денови,години додека не ги завршив портретите.
Кога требаше да се запишам во средно.не можеа да ме тргнат од
вратите во Коце Металец и така таму завршив за Кв Бравар.
Се надевав и јас ќе станам како него и ќе се возам во такви коли,
но си останав цел живот само бравар, не успевајќи ни по 4о години,
да се качам бар еднаш во Мерџо, макар тоа били и такси возило.
Сликите,книгите,плочите и до сега сум ги објавувал овде во други теми. Сте ги виделе секако,ако не верувате пак да ви ги пуштам.