Драми

[ThA-BiTcH]

Прв круг
СМИСЛА​

НИСКО ВОЗВИШЕНИЕ.
ВРАТА.
БЕЖАНИЈА.
ИНКАСАТОР, БЕЗ ЛЕВО ОКО.

ИНКАСАТОРОТ: Ништо не се случува.
БЕЖАНИЈА: Нешто ќе се случи.
ПАУЗА.
ИНКАСАТОРОТ: Морам да одам.
БЕЖАНИЈА: Немој.
ИНКАСАТОРОТ: Ме чекаат.
БЕЖАНИЈА: Те чекав и јас.
ИНКАСАТОРОТ: Овде сум. Малку се задржав по пат. Наплаќав. Стигнав. Сега морам натаму. Морам да стигнам на време.
БЕЖАНИЈА: Немој.
ИНКАСАТОРОТ: Ќе се вратам.
БЕЖАНИЈА: Кога? Каде?
ИНКАСАТОРОТ: За некое време. Овде некаде.
ПАУЗА.
Или малку покасно. На некое друго место.
БЕЖАНИЈА:Каде ќе одиш?
ИНКАСАТОРОТ: Јас не прашувам за тебе.
БЕЖАНИЈА: Прашај. Не можам веќе да чекам.
ИНКАСАТОРОТ: Немој.
БЕЖАНИЈА: Немој.
ПАУЗА.
Ме боли колку те нема.
ИНКАСАТОРОТ: Немој такви работи. Немој мене такви. Немој мене. Слушаш. Немој.
ПАУЗА.
Немој, бе.
ПАУЗА.
А, бе немој.
БЕЖАНИЈА: Полека.
ИНКАСАТОРОТ: Тоа се твои заби?
БЕЖАНИЈА: Да.
ИНКАСАТОРОТ: Чувај ги.
ПАУЗА.
Нема играње. Малку работи останаа на крај.
БЕЖАНИЈА: Остана ти.
ИНКАСАТОРОТ: Останаа зајци пред фарови. Гледај. Нема крај. Немаше ни почеток. Ништо не се случи. Пројде некое време. Со голема брзина на стоење. Напред. Или назад. Или кога? Вчера. После. Лани. Сега. Утре. Пред извесно време. После многу години. Векови наназад. Една младост. Една длабока старост. Една кобна есен. Еден обичен ден. Еден обичен живот. Еден од оние моменти. Некаде у пизду материну, на патот за у курац.
ПАУЗА.
Едно старо дрво. Клупа во парк. Железничка станица. Шарен чадор. Топло чоколадо. Широка улица. Кошула во штрафти. Сабајлешки бурек. Мерак на душата. Ќеиф на курот. Ситно предавство. Мирис на кујна. Неплатени сметки. Скапи мириси. Редици. Убави места. Малку радост. Слатко смеење. Циркус. Еден мајмун. Една свиња, ја имитира смртта. Експлозија. Делови од некои други делови. Мртви делови. Земји. Европи. Пички мајчини. Мој дел. Твој дел. Си ебав мајката. Види. Ќе експлодирам деновиве. Како прашина ќе затрупам наоколу.
ПАУЗА.
Некој прди. Некој цело време прди.
БЕЖАНИЈА: Сакаш јагоди?
ИНКАСАТОРОТ: Нешто смрди.
БЕЖАНИЈА: Ништо не смрди.
ИНКАСАТОРОТ: Како бе, не? Од каде јагоди?
БЕЖАНИЈА: Има.
ИНКАСАТОРОТ: Нема време.
БЕЖАНИЈА: Само време има. Моето време стои, ако тебе те нема. Давам цел век, за само еден момент. Не е доцна. Немој никаде да одиш. Немој никаде да стигнеш. Остани со мене. Дај ми рака. Слушни како ми чука срцево. Погледни ме. Кажи нешто смешно. Ајде да се смееме. Како будали. Ако било лошо, ќе биде подобро. Ќе си кажеме нешто. Ајде да имаме тајна. Кажи ми тајна.
ИНКАСАТОРОТ: Знам една тајна.
ПАУЗА.
Родени сме од жени расчеречени над гроб.
ПАУЗА.
Многу жени расчеречија над нивните гробови.
БЕЖАНИЈА: Носи ме некаде. Било каде. Сибир, Манџурија, Македонска Каменица...
ПАУЗА.
Ако престанам да те сонувам, сè ќе престане да постои.
ИНКАСАТОРОТ: Што да престане?
БЕЖАНИЈА: Да постои сè.
ИНКАСАТОРОТ: Не ме пратиш.
ПАУЗА.
Шарени кошули, чоколади, дрва и пички мајчини...
БЕЖАНИЈА: Гледај.
ИНКАСАТОРОТ: Што?
БЕЖАНИЈА: Паѓа ѕвезда. Замисли желба.
ИНКАСАТОРОТ: Не измислувај глупости. Нема ни ѕвезди ни желби. Чиста параноја. Гледај. Еден кобен ден, левото око ме вреѓа, го вадам. Сега, многу слабо гледам со десното. Гледај. Имаш две очи. Лошо гледаш. Фата моргана. Ништо не можеш да видиш. Гледаш други работи. Работи што ги нема. Гледај. Ако сакаш да видиш, извади го едното. Или оштети ги двете. Или извади ги двете. Направи нешто.
ПАУЗА.
Направи нешто, бе.
ПАУЗА.
А, бе нешто...
БЕЖАНИЈА: Полека.
ИНКАСАТОРОТ: Тоа е твоја коса?
БЕЖАНИЈА: Да.
ИНКАСАТОРОТ: Чувај ја.
БЕЖАНИЈА: Кажи нешто обично.
ИНКАСАТОРОТ: Видов ангел.
БЕЖАНИЈА: Каде?
ИНКАСАТОРОТ: Некаде порано. Со шест крилја. Си реков, треба да се две.
БЕЖАНИЈА: И?
ИНКАСАТОРОТ: Испадна, не е ангел. Си реков, ова не е ангел.
ПАУЗА.
Тоа се твои крилја?
БЕЖАНИЈА: Какви крилја?
ПАУЗА.
ИНКАСАТОРОТ: Овде смрди. Некој прди цело време.
БЕЖАНИЈА: Кажи нешто убаво.
ИНКАСАТОРОТ: Имав многу жени, а со тебе ми е како прв пат.
ПАУЗА.
Сите патишта на светов ме враќаат кај тебе.
ПАУЗА.
БЕЖАНИЈА: Дај ми рака.
ИНКАСАТОРОТ: И што?
ПАУЗА.
И што?
БЕЖАНИЈА: Полека.
ИНКАСАТОРОТ: И сега?
БЕЖАНИЈА: Допри ја главата на моите гради.
ИНКАСАТОРОТ: И?
БЕЖАНИЈА: Затвори ги очите.
ИНКАСАТОРОТ: И?
БЕЖАНИЈА: Осети ја мојата кожа.
ИНКАСАТОРОТ: И?
БЕЖАНИЈА: Гушни ме.
ИНКАСАТОРОТ: И?
БЕЖАНИЈА: Стави ја раката меѓу моите нозе.
ИНКАСАТОРОТ: И?
БЕЖАНИЈА: Кажи дека ме сакаш.
ПАУЗА.
ИНКАСАТОРОТ: Те сакам.
БЕЖАНИЈА: Те сакам.
ПАУЗА.
ИНКАСАТОРОТ: И?
БЕЖАНИЈА: Нешто ќе се случи само од себе.
ИНКАСАТОРОТ: Ќе се случи. Сега ќе ти објаснам што ќе се случи. Ќе ти дадам рака. Ќе ја ставам главата на твоите гради. Ќе го затворам окото. Ќе ти ја осетам кожата. Ќе те гушнам. Ќе ја ставам раката меѓу твоите нозе. Ќе ти кажам дека те сакам. Ти си мојот ангел. Ти си ми сè.
ПАУЗА.
Ќе ги погледнам твоите крупни очи. Ќе ја ставиш раката на мојот млитав кур. Во флешови мојот растурен мозок ќе се испрска со свежа крв. Мирис на мокра пичка. Вкус на крв. Глад за ново насилство ќе го растресе моето тело. Ќе се споиме во твојата утроба. Нежното водење љубов, ќе го претворам во свирепо силување. Ќе го скршам твоето стаклено тело. Ќе ти ги ископам крупните очи. Ќе ти го затнам грлото со јагоди. Ќе ти ги здробам забите. Ќе ти ја размрскам главата. Со раце ќе ти го извадам срцето. Со нов живот ќе го наполнам твојот леш. Ќе те расчеречам над твојот гроб. Тоа остана. Нема време за друго.

ТОА И СЕ СЛУЧУВА.
СЕ КРШАТ КРИЛЈА.
ПАЃА ЕДНА ЅВЕЗДА.

 

[ThA-BiTcH]

Втор круг
РАДОСТ​

ЕДЕН УМРЕН ЦИРКУС.
КЛОВН.
ЕДНА ЦИРКУСКА БАЛЕРИНА.
ЕДНА МУЗИЧКА КУТИЈА - ВЕРГЛ,
СО БЕЛА БАЛЕРИНА НА НЕА.

КЛОВНОТ: Сега ќе кажам нешто.
ПАУЗА.
Сега ќе кажам нешто друго.
ПАУЗА.
БАЛЕРИНАТА: Кажа нешто?
КЛОВНОТ: Ќе те видам, ќе се подмочам.
БАЛЕРИНАТА: Кажи нешто убаво.
КЛОВНОТ: Удри едно фелацио.
БАЛЕРИНАТА: Многу смешно.
КЛОВНОТ: Дај да ти го ставам малку. Многу малку. Нема ни да приметиш. Ќе умреш од смеење.
БАЛЕРИНАТА: Ќе се збудалиш од таа работа.
КЛОВНОТ: Се збудалев по тебе.
БАЛЕРИНАТА: А, мене не ми е до таа работа.
КЛОВНОТ: Не, и мене не ми е.
БАЛЕРИНАТА: Ова е малку посмешно.
КЛОВНОТ: Смешно ти е, а? Немаш смисла за хумор.
БАЛЕРИНАТА: Само на тоа мислиш.
КЛОВНОТ: Понекогаш мислам како да не мислам на тоа.
БАЛЕРИНАТА: Можеш да мислиш?
КЛОВНОТ: Ова е ниско.
БАЛЕРИНАТА: Ова е глупаво.
КЛОВНОТ: Немам што да кажам.
БАЛЕРИНАТА: Јас имам што да кажам.
КЛОВНОТ: Ај кажи.
БАЛЕРИНАТА: Не сме еден за друг.
ПАУЗА.
КЛОВНОТ: Не сме.
ПАУЗА.
Можеме да бидеме еден врз друг.
БАЛЕРИНАТА: Ти кажав што имав.
КЛОВНОТ: Како ти текна?
БАЛЕРИНАТА: Толку беше.
КЛОВНОТ: Има уште. Смислив нешто друго.
БАЛЕРИНАТА: Нешто друго?
КЛОВНОТ: Нешто друго.
БАЛЕРИНАТА: Нема да ти помине.
КЛОВНОТ: Ќе смислам нешто друго.
БАЛЕРИНАТА: Немој да мислиш. Пушти нека умре.
КЛОВНОТ: Чекај. Ете го. Умира. Брзо. Да не губиме време. Дојди. Легни.
БАЛЕРИНАТА: Доста ми е од тебе. Доста ми е од овој циркус. Доста ми е од цветови што прскаат вода. Гледаш дека нешто се случува.
КЛОВНОТ: Што се случува?
БАЛЕРИНАТА: Умира циркусов. Пробај да разбереш.
КЛОВНОТ: Затвори ги очите и дај ми рака.
БАЛЕРИНАТА: Ќе ме фатиш за нешто друго.
КЛОВНОТ: Ништо не ми веруваш.
БАЛЕРИНАТА: Не.
КЛОВНОТ: Можам да умрам за тебе.
БАЛЕРИНАТА: Ама не сакаш?
КЛОВНОТ: Ти сакаш?
БАЛЕРИНАТА: Тоа ќе реши некои работи.
КЛОВНОТ: Нема да ти биде тешко?
БАЛЕРИНАТА: Нема да ми биде ни лесно.
КЛОВНОТ: Ако најдеш друг ќе ти биде полесно.
БАЛЕРИНАТА: Да.
КЛОВНОТ: Да?
БАЛЕРИНАТА: Ти ќе бидеш среќен, ако сум јас среќна.
КЛОВНОТ: Јас сум многу среќен, кога си ти среќна. Само, кога си ти среќна, среќо моја, нешто не е во ред. Еден твој дел не е во ред. Нешто со главата. Немаш ти проблем со мене. Ти имаш проблем со себе. Измислуваш работи. Ме гледаш, не можеш да ме видиш. Тебе ти треба помош. Ти си слепа.
БАЛЕРИНАТА: Јас сум луда?
КЛОВНОТ: Ти си слепа.
БАЛЕРИНАТА: Ти си свиња.
КЛОВНОТ: Ти претеруваш.
БАЛЕРИНАТА: Јас ќе те оставам и ќе одам да легнам со некоја будала.
КЛОВНОТ: Не те слушнав.
БАЛЕРИНАТА: Да ти повторам?
КЛОВНОТ: Со која будала ќе одиш да легнеш?
БАЛЕРИНАТА: Кој прв наиде.
КЛОВНОТ: Јас сум и тука и будала.
БАЛЕРИНАТА: Друго ми треба.
КЛОВНОТ: Повеќе будали?
БАЛЕРИНАТА: Ја преврте работава.
КЛОВНОТ: А, тебе не.
БАЛЕРИНАТА: Тоа ти е?
КЛОВНОТ: Ти си ми.
БАЛЕРИНАТА: Знаеш ти и подобро.
КЛОВНОТ: Добро. Ми требаш. Ми требаш како добра вест. Како од сабајле цигара. Како ти од сабајле... Како на куче коска. Како на џанки дилер. Како на гробар смрт. Како на свиња леш. Како на војник оружје. Како на дилер со оружје војна.
БАЛЕРИНАТА: Лажеш. Многу е.
КЛОВНОТ: Лажам. Малку е.
БАЛЕРИНАТА: Готово е.
КЛОВНОТ: Знам.
ПАУЗА.
Друго сакав да кажам.
ПАУЗА.
Сакав да кажам...
ПАУЗА.
БАЛЕРИНАТА: Нешто за љубов?
КЛОВНОТ: Така.
БАЛЕРИНАТА: Ти ќе зборуваш за љубов?
КЛОВНОТ: Да.
БАЛЕРИНАТА: Па, ти поеба сè живо.
КЛОВНОТ: Да.
БАЛЕРИНАТА: Толку.
КЛОВНОТ: Има уште нешто. Ти си нешто друго.
БАЛЕРИНАТА: Нема да ме убедиш.
КЛОВНОТ: Знам. Види. Еден дел во мене умира.
БАЛЕРИНАТА: Не е смешно.
КЛОВНОТ: Не е смешно. Е па, некогаш не оди.
БАЛЕРИНАТА: Збогум.
КЛОВНОТ: Чекај. Немој. Ти си... мојот ангел чувар.
БАЛЕРИНАТА: Така ли? Да не имаш некоја желба?
КЛОВНОТ: Имам.
БАЛЕРИНАТА: Пак онаа работа?
КЛОВНОТ: Да.
БАЛЕРИНАТА: Како ти текна?
КЛОВНОТ: Ме знаеш.
БАЛЕРИНАТА: Те знам. Тоа ли се бара од ангели? Како еднаш не кажа нешто убаво? Како еднаш не кажа нешто друго?
КЛОВНОТ: Не се разбравме.
БАЛЕРИНАТА: Не. Одлетав јас.
КЛОВНОТ: Летај.
ПАУЗА.
Летај ако можеш.
ЈА УБИВА.
Сега ќе кажам нешто.
ПАУЗА.
Сега ќе кажам нешто друго.
ПАУЗА.
Те сакам. И... Сега малку ќе умрам за тебе.

УМИРА.
МУЗИЧКАТА КУТИЈА ПОЧНУВА ДА СВИРИ.
БАЛЕРИНАТА НА НЕА СЕ ВРТИ.
НЕКОЛКУ БЕЛИ ПЕРДУВИ ПАЃААТ ВРЗ НЕА.

 

[ThA-BiTcH]

Трет круг
ВЕРА​

ЕВРОПА,
ВИТЕМБЕРГ,
ЦРНО ПРАСЕ,
ЗАБОРАВЕНАЕВРОПСКА БИРТИЈА.
ДОКТОР ФАЛУС.
МЛАДИОТ.

ДР. ФАЛУС: Види ги бре, говеда. Маму му ебам.
Фалус.
ПАУЗА.
Доктор Фалус.
ПАУЗА.
Јас сум Доктор Фалус.
МЛАДИОТ: Доктор Фалус?
ДР. ФАЛУС: Од крв и месо. Како дух. Не си слушнал?
МЛАДИОТ: Не.
ДР. ФАЛУС: Не си од овде?
МЛАДИОТ: Не.
ДР. ФАЛУС: Добро дојде.
МЛАДИОТ: Добро најдов.
ДР. ФАЛУС: Ништо добро нема да најдеш. Од каде си?
МЛАДИОТ: Јужна Европа.
ДР. ФАЛУС: Балкан?
МЛАДИОТ: Македонија.
ДР. ФАЛУС: Нешто е гнило во овие години на Европска надеж. Балкан е затвор.
ПАУЗА.
Што бараш овде?
МЛАДИОТ: Имам стипендија. Едвај ја добив. Едвај добив виза. Главно стигнав. Дојдов да учам.
ДР. ФАЛУС: И дојде право овде да учиш?
МЛАДИОТ: Речено ми е, овде има најдобри курви.
ДР. ФАЛУС: Има. Јас сум. Ќе бидеш научен. Сè ќе те научам. Сакаш да одиме одма или прво ќе ми купиш едно пивце?
МЛАДИОТ: Не биди смешен.
ДР. ФАЛУС: Тебе ти е смешно? Мене ми е страшно. Дали ќе бидеш нежен? Дали ќе ме бакнеш барем еднаш? Да не имаш некоја болештина? Сигурно ќе сакаш од позади. Свињо една балканска. Па, јас не сум само куп месо. Јас сум чесна курва. Девица.
МЛАДИОТ: Со мене најде да се заебаваш?
ДР. ФАЛУС: Курва сум. Чесен збор. Само, многу паметна. Тоа ме јаде. Види. Како грба го влечам мојот тежок мозок. Јас сум една комплексна курва. Види ме убаво. Страшно скапа курва. Ме боли вагина. Ме бркаат од едни универзитети, јас основам други. Од едни држави, јас основам други. Знаење и магија. Искуство и фантазија. Ги знам системите. Шифрите. Знаците. Тајните на ѕвездите. Тајните на државите. Алхемијата на природата. Одгонетките на загонетките. Рецептот на Кока Кола. Виртуелна реалност. Биолошки чипови. Работите што уште не се измислени. Лавиринтите на човековата душа. Сите актери и гробари на Европа. Сите ангели на Европа. Црви. Идеи. Хаос. Гета. Паранои. Пороци. Курви. Проширена свест. Политички конспирации. Херметични кругови. Езотерични кругови. Мистични кругови. Геометрија. Геомантија. Хиромантија. Некромантија. Метапомантија. Шизомантија. Куромантија и така натаму.
ПАУЗА.
Досадно ми е. Ништо не се случува. Киснам во Црно Прасе. Најдобра биртија во Витемберг и пошироко. Овде реалноста е илузија во недостаток на алкохол. Многу големи умови треснале од подов. Некои повратиле, па се удавиле. Јас ќе се напијам пиво. Ќе паднам. Ќе го скршам вратот. Црно прасе го уби Доктор Фалус. Вода и оган. Зборот ми беше, купи една кригла пиво.
МЛАДИОТ: Црно?
ДР. ФАЛУС: Или светло.
МЛАДИОТ: Црно или светло?
ДР. ФАЛУС: Црно или светло.
МЛАДИОТ: Не знаеш што сакаш.
ДР. ФАЛУС: Сакам сè што знам.
ПИВО.
ДР. ФАЛУС:
Јас знам сè. Или, знам дека кога не знам знам повеќе од оние што не знаат дека не знаат. Петицата ме боли. Мислиш дека е тоа некој знак?
МЛАДИОТ: Каков знак?
ДР. ФАЛУС: Божји знак.
МЛАДИОТ: Не мислам баш така.
ДР. ФАЛУС: Ни јас. Штета што чекам знак. Додека чекам може да се напијам уште едно пивце. Црно или светло.
ПИВО.
Џоинт?
МЛАДИОТ: Не.
ДР. ФАЛУС: Не? Како не?
МЛАДИОТ: Така не.
ДР. ФАЛУС: Зошто?
МЛАДИОТ: Зошто, а? Некои работи овде, не ми влегуваат во глава.
ДР. ФАЛУС: Глупав си?
МЛАДИОТ: Не.
ДР. ФАЛУС: Како не?
МЛАДИОТ: Така не.
ДР. ФАЛУС: Зошто?
МЛАДИОТ: Што зошто?
ДР. ФАЛУС: Зошто не?
МЛАДИОТ: Зошто да не?
ДР. ФАЛУС: Доаѓаш од... Балкан. До душа, сега си во Витенберг. Тоа може да биде контра аргумент. И не мора. Можеби си повремено глупав?
МЛАДИОТ: Не би рекол.
ДР. ФАЛУС: Јас би рекол. Никогаш не знаеш. Ако си глупав, не си паметен, да знаеш дека си глупав. Месечината е патетична. Тажно умира, како човекот. Сонцето е зелено. Меркур е невин. Венера е заљубена. Марс е бесен. Ти си глупав.
МЛАДИОТ: Ти си паметен?
ДР. ФАЛУС: Јас сум заљубен.
СЕ ГЛЕДААТ.
Како си?
МЛАДИОТ: Зошто?
ДР. ФАЛУС: Што зошто?
МЛАДИОТ: Зошто како сум?
ДР. ФАЛУС: Зошто, зошто како си? Не ми филозофирај. Добро си или лошо си. Дај ми рака.
МЛАДИОТ: Зошто?
ДР. ФАЛУС: Мама си си ебал.
МУ ЈА ЗЕМА РАКАТА.
Нешто ќе ти кажам.
ПИВО.
Види вака. Посмртни ѕвона. Државен погреб. Венчан вел за курва. Држава за курва. На празен ковчег, убиецот и’ ги шири нозете на вдовицата. И’ ја кине кошулата. И’ ги кине гаќите. Копулира како животно. Вдовицата брефта како свињче. Вдовицата изобличена од страст му ја гризе раката. Ќе умре од среќа? Не. Етничка тензија. Граѓанска војна. Братоубиствена војна... Немир и страст. Едно педерче ги гледа. Да ти помогнам стрико?! Ќе ти ставам прст од позади, чиче! Рашири ги нозете, мајко! Ќе ти го ставам малку во уста, мамичко!
МУ ЈА ОСТАВА РАКАТА. СЕ ГЛЕДААТ.

МЛАДИОТ: Не разбирам.
ДР. ФАЛУС: Така е. Зборови, зборови, зборови. Ако имаш рана сипи си сам врело олово на неа. Ако не, јас ќе ти сипам. Немој никого да жалиш. Ако ти падне жал за некого, уништи го. Еби го до смрт. Смртта е убава. Светот е апсурден. Политиката е лудило. Јас јадам гомна.
ПАУЗА.
Кај отидоа Боговите?
МЛАДИОТ: Боговите, а? Да ти кажам нешто. Нема Богови. Има само насилници, издајници и лицемери.
ПАУЗА.
ДР. ФАЛУС: Од кај ти е ова?
МЛАДИОТ: Мое размислување.
ДР. ФАЛУС: Браво. Сакаш да видиш дух?
МЛАДИОТ: Каков дух?
ДР. ФАЛУС: Ќе ти викнам еден дух.
МЛАДИОТ: Не.
ДР. ФАЛУС: Сите сакаат да видат дух. Сите имаат некој дух.
МЛАДИОТ: Не верувам во духови.
ДР. ФАЛУС: И духовите не веруваат во тебе.
ПАУЗА.
Сакаш африкански танцови?
МЛАДИОТ: Какви африкански танцови?
ДР. ФАЛУС: Како какви? Африкански. Или сакаш јагоди со шлаг?
МЛАДИОТ: Какви јагоди?
ДР. ФАЛУС: Со шлаг. Зошто си толку параноичен?
МЛАДИОТ: Кај мене дома, вакви како тебе јадат за доручек.
ДР. ФАЛУС: Така е. Мама сте си ебале. Е, што имаш некоја ѕвезда. Пивово има вкус на Александар.
МЛАДИОТ: Александар?
ДР. ФАЛУС: Оној што освојувал. Таму кај вас. Дома. Не ти се чини?
МЛАДИОТ: Не.
ДР. ФАЛУС: Александар умре едно сабајле. Го закопаа. После се врати во прашина. Прашината е земја. Од земјата правиме кал. Со кал зацепуваме буриња пиво.
ПИЕ.
Александар. Пробај.
МЛАДИОТ: Каков вкус има Александар?
ДР. ФАЛУС: Ваков.
МЛАДИОТ: Ти си малку чуден.
ДР. ФАЛУС: Јас сум многу заљубен.
МЛАДИОТ: Во кого?
ДР. ФАЛУС: Во тебе.
МЛАДИОТ: Ти си болен.
ДР. ФАЛУС: По тебе.
МЛАДИОТ: Ова е бесмислено.
ДР. ФАЛУС: Сè е бесмислено.
МЛАДИОТ: Пијан си.
ДР. ФАЛУС: Не доволно.
ПАУЗА.
МЛАДИОТ: Не дојдов овде за вакви како тебе. Слушаш? Имам јас мои планови... Дојдов да ебам малку матер овде...
ДР. ФАЛУС: Не се секирај. Ќе биде. Во добри раце стигна. Тебе ти треба знаење. Ти треба добар учител. Учитело, знае сè. Сега ќе ти покаже нешто учителот. Ќе научиш нешто. Дојди да те научи малку учителот! Знаење? Гледај како влага знаење во тебе?!

ГО ФАЌА ЗА КОСА.
ГО СИЛУВА.
КРИК.

 

[ThA-BiTcH]

Четврти круг
НАДЕЖ​

ИКОНИЈА.
КОНСТАНТИН.
ЕДЕН АНГЕЛ.
ЕДЕН ОТВОРЕН КУФЕР.

КОНСТАНТИН: Иконија.
ИКОНИЈА: Константин.
ПАУЗА.
КОНСТАНТИН: Сè е исто како пред десет години.
ИКОНИЈА: Ништо не е исто после десет години.
КОНСТАНТИН: Истата соба. Истиот куфер.
ИКОНИЈА: Ти влезе и стоеше на истото место. Јас стоев овде.
КОНСТАНТИН: Нешто бараше. Претураше по куферите. Спакувани куфери. Не ме ни погледна.
ИКОНИЈА: Ќе умрев ако те погледнев. Бегав од твојот поглед како од ѓавол. Се правев дека нешто барам. Знаев дека треба да ме запросиш.
КОНСТАНТИН: Знаев дека знаеш. Сè беше спремно. Госпоѓа Раневски ми објасни сè. Не те запросив.
ИКОНИЈА: Мислев си се предомислил.
КОНСТАНТИН: Мислев си се предомислила.
ИКОНИЈА: Само еден збор.
КОНСТАНТИН: Само десет години за еден збор.
ИКОНИЈА: Ќе направев за тебе сè.
КОНСТАНТИН: Знаев што треба да кажам. Го повторував сто пати во себе. Кога отворив уста...
ИКОНИЈА: Ме праша... А, каде сега Иконија Михајлова?
КОНСТАНТИН: Мислев, бега од мене... Пајко маало или Турско маало, крај на животот во куќава, плантажите со јагоди, твоите торби, мојот воз за Харков, ланскиот снег, ладна зима, скршен термометар, немоќ до болка, солзи, некаков спас...
ИКОНИЈА: Некој те викна. Излезе. Не ги виде солзите што не можев да ги задржам. Долго време плачев секоја ноќ. Мислев ќе полудам.
ПАУЗА.
КОНСТАНТИН: Има едно дрво во градината, покрај кое никогаш не се осмелувам да поминам.
ПАУЗА.
Убава си.
ИКОНИЈА: Никој не сакал така, како што те сакав јас.
КОНСТАНТИН: Кога се откорнаа од земја тркалата на кочијата што те однесе, откорнаа дел од мене. Сакав да умрам. Таа кочија ми ги искрши сите коски. Сè ме болеше. Едно име ме болеше по цело тело. Една жена ме болеше по цело тело.
ПАУЗА.
Зошто отиде?
ИКОНИЈА: Зошто не ме задржа?
КОНСТАНТИН: Ќе те задржам сега.
ПАУЗА.
ИКОНИЈА: Доцна е.
КОНСТАНТИН: Или рано? Да бидам со тебе или не, е мерка за моето време. Сакам толку многу работи да правам со тебе. Нема да ја повторам истата грешка два пати. Едно име, Иконија, една жена, ти, ме боли по цело тело.
ПАУЗА.
ИКОНИЈА: Доцна е.
КОНСТАНТИН: Слушај. Како некој да пее.
ИКОНИЈА: Никој не пее.
КАКО НЕКОЈ ДА ПЕЕ.
КОНСТАНТИН: Остани.
ИКОНИЈА: Немам време за уште еден живот, Константин. Ја трчам својата последна трка. Пушам, пијам вотка со малини и голтам пилули. Имам лошо здравје и висок притисок. Сакам скапи работи. Не се секирам многу за обичните проблеми. Ја завлекувам раката во гаќички. Тоа ме држи во живот.
ПАУЗА.
Среќно сум заљубена. Многу го сакам. Многу ме сака. Многу сака од позади. Многу му го сакам во уста. Не можам без него. Сакам да бидам дел од него. Сакам да гледам како него. Да дишам како него. Облекувам работи само за него. За неговата спора фантазија. Не зборува многу. Бега од вистината. Хули по бога. Така му се дига. Некогаш навечер плаче. Мене ми се кине срцето. Кога пуси хашиш или пие како стока, мисли дека сум јас негов чуден ангел чувар. Сака да ме гледа гола. Еден ден сакаше да умре. Без посебна причина. Сакам да умрам со него. Сакам да умрам за него. Некогаш ги облекува моите работи. Тврди дека нема пол. Ги носи своите пријатели на вечера без да се најави. Водам љубов со повеќе мажи одеднаш, само за да ги насмеам неговите уморни и тажни очи...
КОНСТАНТИН: Да...
ИКОНИЈА БАРА НЕШТО ВО СВОЈОТ КУФЕР.
ИКОНИЈА: Чудно, не можам да ја најдам...
КОНСТАНТИН: Што бараш?
ИКОНИЈА: Сама ги пакував работиве, а не можам да се сетам...
КОНСТАНТИН: А, каде сега Иконија Михајлова?

НИШТО НЕ СЕ СЛУЧУВА.
САМО...
ЛЕТНУВА ЕДНА СЕНКА.

​

 

[ThA-BiTcH]

Петти круг
ЉУБОВ​

КРЕВЕТ.
ЛУЛУ.
ЧОВЕК ПОД МАСКА И ШИШЕ ВИНО.
ТРЕТ ЧОВЕК ВО КРЕВЕТОТ.

ЛУЛУ: Ти?
НЕПОЗНАТИОТ: Не ти е драго што ме гледаш?
ЛУЛУ: Секогаш ми е драго кога ќе те видам.
ТРЕТИОТ: Кој е овој? Маскирно нешто, а...
ЛУЛУ: Чекај малку.
ТРЕТИОТ: Не ми е до чекање.
НЕПОЗНАТИОТ: Убава си.
ЛУЛУ: Знам.
НЕПОЗНАТИОТ: Дојдов да се збогуваме.
ПАУЗА.
ЛУЛУ: Носиш вино.
НЕПОЗНАТИОТ: Сакаш вино?
ЛУЛУ: Да.
ВИНО.
ТРЕТИОТ: Ќе се напиете вино? Чекај малку. На што ви личам, јас? Немојте со заебани работи.
ЛУЛУ: Стрпи се.
ТРЕТИОТ: Луѓе? Дајте да се разбереме. Ова се брои?
ЛУЛУ: Не.
ТРЕТИОТ: Само ме заебавате, а? Да се жалам некаде?
ЛУЛУ: Спреми се ти. Јас сега ќе дојдам.
ТРЕТИОТ: Одма сум спремен...
СЕ СПРЕМА...
ЛУЛУ: Каде си тргнал?
НЕПОЗНАТИОТ: Никаде.
ПАУЗА.
ЛУЛУ: Те нема.
НЕПОЗНАТИОТ: Мислев на тебе.
ЛУЛУ: Кажи нешто убаво.
НЕПОЗНАТИОТ: Те сонував.
ЛУЛУ: Како?
НЕПОЗНАТИОТ: Како ангел.
ЛУЛУ: А, ти?
НЕПОЗНАТИОТ: Бев таму. Не можам да заборавам. Твоите очи. Некаде позади. Или напред. Имаше многу ангели. Пееја. Или, не... Беше тивко. Знаев дека секој друг звук ќе ја скрши песната.
ЛУЛУ: И?
НЕПОЗНАТИОТ: Прдна.
ЛУЛУ: Ангелите не ги прават тие работи?
НЕПОЗНАТИОТ: Не би требало.
ЛУЛУ: Прдат. И се шминкаат. И прават оргии.
ПАУЗА.
Те нема.
НЕПОЗНАТИОТ: Нема да те заборавам.
ЛУЛУ: Заборави ме.
ПАУЗА.
НЕПОЗНАТИОТ: Многу мажи би биле среќни да те имаат.
ЛУЛУ: Многу мажи се среќни и ме имаат.
НЕПОЗНАТИОТ: Знам.
ЛУЛУ: Знам дека знаеш.
НЕПОЗНАТИОТ: Не знам што да кажам.
ЛУЛУ: Немој да кажеш ништо.
ПАУЗА.
Кажи нешто. Тешко ми е.
НЕПОЗНАТИОТ: Нема многу жени како тебе.
ЛУЛУ: што знаеш ти за жените?
ПАУЗА.
Девици, курви, мајки, ангели... Ангели со обилно и редовно Крварење. Родени само за еден маж... Родени да сакаат. Со скршено срце да се тртат за малку пари.
ПАУЗА.
Сакам многу работи со тебе.
НЕПОЗНАТИОТ: Знам.
ЛУЛУ: Не знаеш.
ПАУЗА.
Сакам обични работи. Да се разбудам покрај тебе. Да го убијам лошиот здив со првата цигара покрај тебе. Да ти направам кафе. Да те испратам на работа. Да те чекам за вечера. Да те прашам, како си. Никогаш не сум те прашала, како си. Сакав многу. Сакав само многу обични работи. Да ме носиш од овде.
НЕПОЗНАТИОТ: Разбирам.
ЛУЛУ: Разбираш?
НЕПОЗНАТИОТ: Да.
ЛУЛУ: Баш убаво.
НЕПОЗНАТИОТ: Никогаш не ветив ништо.
ЛУЛУ: Тоа е проблемот.
НЕПОЗНАТИОТ: Морам да одам.
ЛУЛУ: Морам нешто да ти кажам. Имам сифилис.
ТРЕТИОТ: Така? Како, бе? Мајку ви ебем...
ПАУЗА.
ЛУЛУ: Лажам. Само се заљубив. Сакам нешто да те прашам.
НЕПОЗНАТИОТ: Прашај.
ЛУЛУ: Кој си ти?
НЕПОЗНАТИОТ: Никој.
ЛУЛУ: Сакам нешто да те замолам за последен пат.
НЕПОЗНАТИОТ: Добро.
ЛУЛУ: Симни ја маската.
ТРЕТИОТ ДОАЃА, СПРЕМЕН.
НЕПОЗНАТИОТ ЈА СИМНУВА МАСКАТА.
СЕ ГЛЕДААТ.
ЛУЛУ: Не си ништо посебно.
НЕПОЗНАТИОТ: Не.
ЛУЛУ: Лажам.
ТРЕТИОТ: Ме заебавате. Добро. Ако. Прифакам и јас. Да ви отпеам нешто? Да заиграм околу? Да си ебам матер малку, а? И сè најмило. Да биде поромантично.
ПАУЗА.
ЛУЛУ: Збогум.
НЕПОЗНАТИОТ: Збогум.
СИ ОДИ.
ТРЕТИОТ: Мене ми е сеедно. Немојте со заебани работи. што е, се сакате, па се тепате, а? А јас? Кој сум јас? Никој и ништо. Третиот. Секогаш третиот. И не е важно. И онака ќе умрам. И онака сите ќе умреме. Или сме веќе мртви. Ама јас сакам да умрам од љубов. Ништо во мене не инспирира на љубов... Ама јас имам право да умрам од љубов. И важно е. Сè е важно. Секој ден, секој гест, секој миг, сè се брои. Љубовта со еден поглед може да се роди, а со еден да се...

 

[ThA-BiTcH]

Шести круг
ЧЕСТ​

ЛИВАДА, ГРОБОВИ, МРТВИ ТЕЛА... ЗАКОП.
АНЃА - БЕЛА КАКО АНГЕЛ.
СВЕКОР И’.
ЦРНА АРАПИНА ВЛЕГУВА СО КАЛАШНИКОВ.

АНЃА: И најстрашниот ѕвер знае за милост.
ЦРНА АРАПИНА: Јас не, затоа не сум ѕвер.
АНЃА: Ѓаволи почнале да зборуваат вистини?
ЦРНА АРАПИНА: Ангели почнале да се лутат?
АНЃА: За тебе има место само во пеколот.
ЦРНА АРАПИНА: И уште едно.
АНЃА: Зандана.
ЦРНА АРАПИНА: Твојот кревет.
АНЃА: Дојде да ме убиеш?
ЦРНА АРАПИНА: Дојдов да ти речам љубов.
АНЃА: Немаш право на тој збор.
ЦРНА АРАПИНА: Имам право на тебе.
АНЃА: Имаш право на еден леш повеќе.
ЦРНА АРАПИНА: Патот до тебе е полн со лешеви. Немав ништо против татко ти. Маж ти... Ова е свекор ти?
АНЃА: Да.
ГО УБИВА.
ЦРНА АРАПИНА: Свекор ти... И така натаму. Не барам прошка. Ако треба да убијам уште некого, ќе убијам. Ми оди таа работа.
ПАУЗА.
Речи, ѕвер. Речи, политички убиства. Речи, борба за власт. Речи, борба за тебе. Само тоа. Цело море од крв, само за тебе.
АНЃА: Убиј ме. Сè ќе заврши.
ЦРНА АРАПИНА: Подобро ќе се убијам себе.
АНЃА: За мене си мртов.
ЦРНА АРАПИНА: Ти си жива.
АНЃА: За жал.
ЦРНА АРАПИНА: Нема бегање.
АНЃА: Од тебе?
ЦРНА АРАПИНА: Од себе.
АНЃА: Што сакаш?
ЦРНА АРАПИНА: Тебе.
АНЃА: Земи ме. Што те држи? Кој е ланецот за животно како тебе?
ЦРНА АРАПИНА: Нема ланци за животно како мене. Нема сила да ме запре. Друго ми е зборот.
АНЃА: Зборот? Од кога ти со зборови?
ЦРНА АРАПИНА: Ќе ми се дадеш сама.
АНЃА: Немој ни да се надеваш.
ЦРНА АРАПИНА: Не се работи за надеж.
АНЃА: За што се работи?
ЦРНА АРАПИНА: Време.
АНЃА: Ти си луд.
ЦРНА АРАПИНА: Ти си убава.
АНЃА: Не ми е јасно зошто не ти ги извадам очите со нокти?
ЦРНА АРАПИНА: Нема жена со јазик, без спремен одговор.
АНЃА: Извади го ножот. Пресечи ми ја главава, ќе отиде и јазикот.
ЦРНА АРАПИНА: Ништо не разбираш.
АНЃА: Ништо не остави. Ништо не остана.
ЦРНА АРАПИНА: Остана нешто. Заљубена си. Заљубена си во мене уште од првиот момент. Се подмоча кога ме виде. Знаеше. Знаев. Знаеше дека знам. Имаше пречки по пат. Ги отстранив. Така беше. Легнав една вечер. Заспав пред мугри. Сонував глупости. Песни пред битка. Лоша работа. Се разбудив, опцув, го наострив ножот. Средив работа. Сега сме овде. Сега сме сами. Прашај ја крвта. Слушни. Грми од љубов. Те издава лицето. Те издаваат очите.
АНЃА: Да беше во право ќе си ги ископав очите...
ЦРНА АРАПИНА: Ти прва почна.
АНЃА: Ќе си ги ископав образите...
ЦРНА АРАПИНА: Не мисли на друго.
АНЃА: Нема жена што би те разбрала.
ЦРНА АРАПИНА: Нема жена што не би ме разбрала. Зборувам за љубов.
АНЃА: Зборуваш за смрт.
ЦРНА АРАПИНА: Зборувам за смртна заљубеност.
АНЃА: Имаше и друг начин. Можеше да биде различно. Не се трпеа нашите светови. Нашите вери. Можеше да ги смениш. Да побегнеш. Да ме носиш од овде... Имаше и друг начин.
ЦРНА АРАПИНА: Овој беше најбрз.
АНЃА: Погрешен.
ПАУЗА.
ЦРНА АРАПИНА: Дај ми рака.
АНЃА: Дај ми ја пушката!
ЦРНА АРАПИНА ГО ОСТАВА КАЛАШНИКОВОТ.
СЕ НАВЕДНУВА.
ЦРНА АРАПИНА: Дигни го калашниковот или мене.
АНЃА: Те сакав.

ГО КРЕВА КАЛАШНИКОВОТ.
РАФАЛ ОД БЛИСКУ.
БЕЛА КАКО АНГЕЛ.
СО КРВАВИ ДАМКИ.
ПЕСНА НА АНГЕЛИ.

 

[ThA-BiTcH]

Седми круг
ГРЕВ​

ШЕЈТАН ВО КАФЕЗ.
СЕСТРА.

ШЕЈТАН: Ќе те ебам. Нема морал. Го памтат идиотите. Им годи на идиотите. Развратот ни годи на сите. Како што реков, ќе те ебам, мил мој ангеле...
ПАУЗА.
Дојди малку.
СЕСТРАТА: Не смеам.
ШЕЈТАН: Сакаш да го скршам кафезов?
СЕСТРАТА: Не.
ШЕЈТАН: Страв ти е од мене.
СЕСТРАТА: Не.
ШЕЈТАН: Јас сум монструм.
СЕСТРАТА: Не.
ШЕЈТАН: Ѕвер затворен во кафез.
СЕСТРАТА: Не.
ШЕЈТАН: Животно на умирање.
СЕСТРАТА: Не.
ШЕЈТАН: Да.
ПАУЗА.
Чекаат да умрам.
СЕСТРАТА: Нема да умреш.
ШЕЈТАН: Нема да падне ни една солза.
СЕСТРАТА: Не им веруваш на луѓето?
ШЕЈТАН: А, ти?
ПАУЗА.
СЕСТРАТА: Не верувам.
ШЕЈТАН: Што не веруваш?
СЕСТРАТА: Многу работи за тебе.
ШЕЈТАН: Ми веруваш мене?
СЕСТРАТА: Не. Понекогаш. Има во тебе нешто... што ме потсетува на нешто друго...
ШЕЈТАН: Дојди поблиску.
СЕСТРАТА: Не смеам.
ШЕЈТАН: Не ти можам ништо.
СЕСТРАТА: Така ми е речено.
ШЕЈТАН: Како ти е речено?
СЕСТРАТА: Не доближувај се до него. Опасен е. Немој да го слушаш. Немој да го гледаш. Ако му се пие вода или ако нешто му треба, викни ги стражарите.
ШЕЈТАН: Викни ги стражарите.
СЕСТРАТА: Зошто?
ШЕЈТАН: Нешто ми треба.
СЕСТРАТА: Што?
ШЕЈТАН: Ти.
СЕСТРАТА: Што сакаш од мене?
ШЕЈТАН: Што мислиш дека сакам од тебе?
СЕСТРАТА: Не сакам ни да помислам.
ШЕЈТАН: Немој да се мислиш. Дојди.
СЕСТРАТА: Ти си луд.
ШЕЈТАН: Да, де. Така викаат. Опасен монструм. Пореметен параноик. Ама, ти не веруваш. Што друго викаат за мене?
СЕСТРАТА: Дека ѓаволот лично влегол во тебе.
ШЕЈТАН: Веруваш?
СЕСТРАТА: Не.
ШЕЈТАН: Ни јас. Ама, не се знае. Друго.
СЕСТРАТА: Си силувал... многу девојки и жени...
ШЕЈТАН: Така е. Друго.
СЕСТРАТА: Мажи...
ШЕЈТАН: Така е. Друго.
СЕСТРАТА: Некои други работи.
ШЕЈТАН: Некои други работи што обичните луѓе не ги прават?
СЕСТРАТА: Да.
ШЕЈТАН: Да.
СЕСТРАТА: Си убивал.
ШЕЈТАН: Убивав. Многу.
ПАУЗА.
На разни места. Со разни марифети. Отпозади и од напред. И знаеш што? Не е лошо. Треба да пробаш. Мораш да пробаш.
СЕСТРАТА: Не.
ШЕЈТАН: Да можев, ќе ти објаснев.
ПАУЗА.
Убивав. Немаше кој. Крв и сперма. Ерекција и револуција. Кама и слобода. Некој почна. Некој кажа, може. Ко слепи за стап. И отидовме. Каде? Не знам. По пат, ја заборавивме борбата. Ама, кој да потсети. Кој да каже, оп стоп. Нè свирнаа како шупелки. Сè се враќа. Да ти скрши глава. Си имам јас ордени. Нема злостор што не може да биде добро дело. Јас сум луд. Јас сум мажоретка. Балерина на трапез. Добро е. Параноик. Многу лош параноик. Пичка ми мајчина. Другите се добри. Знаат да лажат. Научија да одиграат. Јас сум луд. Оп стоп. Обичните, не се. Обичните ме затворија овде. Безимени обични луѓе во тишината на своите соби. Ги слушаат гласните. А, каде се паметните? Оп стоп, јас сум луд. Само обични луѓе. Кога ќе умрам, нема да ми го напишат името на гробот. Цел живот сум заљубен во обични луѓе. Никој никогаш не се заљубил во мене. Оп стоп. Таков сум. Не можеш да избегаш од своја кожа. Никој не може. Ни ти не можеш. Веруваш на монструм како мене. Да можев.... Да можев, ќе вратев сè од почеток. Ќе биде добро.
СЕСТРАТА: Те гледам, а не сакам да те видам. Не сакам да те слушам. Не сакам да замислам... А, има нешто... Чуден си.
ШЕЈТАН: Луд. Друго?
СЕСТРАТА: Има нешто.
ШЕЈТАН: Што?
СЕСТРАТА: Не знам.
ШЕЈТАН: Убаво ти е со мене.
СЕСТРАТА: Не. Не верувам. Понекогаш. Имаш тажни очи.
ШЕЈТАН: Само умирам. Болката е слатка. Смртта е убава. Оп стоп. Нема да испеам лабудова песна.
ПАУЗА.
Направи нешто за мене.
СЕСТРАТА: Што?
ШЕЈТАН: Дигни ја мантијата. Соблечи ги гаќите. Рашири ги нозете.
СЕСТРАТА: Не можам.
ШЕЈТАН: Знам. Штета. Ќе умрев во рајот.
ПАУЗА.
Гледај. Ангели.
СЕСТРАТА: Не гледам ништо.
ШЕЈТАН: Знам. Нема ништо. Само солзи на дожд.
ПАУЗА.
Мириса на јагоди.
СЕСТРАТА СЕ ДОБЛИЖУВА.
ШЕЈТАН КАКО ЖИВОТНО ЈА ЗГРАПЧУВА.
СЕ ГЛЕДААТ ПРЕКУ РЕШЕТКИТЕ.
УМИРА.
ТАА ГО БАКНУВА.
НА НЕКОЕ ДРУГО МЕСТО,
ДВА АНГЕЛИ ВОДАТ ЉУБОВ ПРЕКУ РЕШЕТКИ.
ПАЃА ЕДНА ЅВЕЗДА.

 

[ThA-BiTcH]

Крај​

ВРАТА.
ИНКАСАТОРОТ.
БЕЖАНИЈА, МРТВА.
ИНКАСАТОРОТ: Се вратив. По пат видов ангел. Со шест крилја. Две, да си го скрие лицето. Од страв. Две, да си ги скрие нозете. Од срам. Две да лета. Да носи добри вести. Да рече, доста е. Да рече, ќе биде подобро... Се вратив. Ништо не видов по пат. Излези да видиш. Нема ништо. Светот е коцкаст. Сите бои се бели. Има еден пол. Дупка. Има еден мирис. Измет. Има еден вкус. Крв. Нема сеќавање. Секое добро треба да се поебе. Секоја идеја треба да се уништи. Спомените да се силуваат. Различните да се осакатат. Тој што не мисли како тебе. Убиј го. Тој што мисли. Убиј го...
ПАЃААТ СЕНКИ...
Да рече, не требаше вака да биде. Да рече, врати се. Ме боли колку те нема.



ПЕСНА НА ЗАБОРАВЕН АНГЕЛ

Бевме богови
Се симнавме долу
Да си играме луѓе
Да си играме смрт
Се заигравме
Се заборавивме
Се изгубивме
Станавме друго
Тебе те нема
Нешто умре
А, оставивме ангели,
Некаде горе
Да има некој,
Да нè чува и пази
Да нè потсети
Да каже, доста е
Доста, играње
Може да боли
Луѓето си играат
Луѓето умираат
Те нема и
Ништо не е исто
Без тебе
Ништо нема да се врати
Врати се
Ме боли колку те нема
Врати се
За да те убијам пак
Врати се
Земи ме и мене

Не верувам во богови
Не верувам во ангели
Ама гледам духови
И верувам во тебе
Врати се
Ме боли колку те нема
Врати се
За да те убијам пак
Врати се
Земи ме и мене,
На крилја и ветер
Однеси ме назад,
Некаде горе
Да си играме богови
Да си играме љубов
Да заборавиме
Дека се изгубивме

 

[ThA-BiTcH]

ЗАКОН ПРЕТСТАВА!
КОЈ НЕ ЈА ГЛЕДАЛ, ЕВЕ НЕКА СИ ЈА ПРОЧИТА!

 

[bibuska]

БУРЕ БАРУТ

БУРЕ БАРУТ

Сцена 1: За арно, за убаво
Сцена 2: Инцидент
Сцена 3: Систем
Сцена 4: Инцидентен систем
Сцена 5: Последен автобус за...
Сцена 6: Зајди, зајди, јасно сонце
Сцена 7: Балкан-блуз
Сцена 8: До крајот на светот
Сцена 9: Соба со поглед
Сцена 10: Месечина од слама
Сцена 11: Буре барут или Органска хемија

 

[bibuska]

Сцена 1: За арно, за убаво
(Кафеана. Речиси празна. На една маса седи Анѓеле. Средни години. Пие пиво. Влегува Димитрија. Стар е. Сакат е. Оди со патерици. Тешко седнува на другата маса. Анѓеле го гледа. Го испива пивото. Оди кон него.)

АНЃЕЛЕ: Како си, чичко Димитрија?
ДИМИТРИЈА: Сполај му на Бога.
АНЃЕЛЕ: Ќе се напиеш нешто?
ДИМИТРИЈА: Пиво.
АНЃЕЛЕ: Ме памтиш?
ДИМИТРИЈА: Не.
(Се гледаат. Анѓеле станува. Носи две пива. Седнува.)
АНЃЕЛЕ: Што наваму?
ДИМИТРИЈА: Помини, замини.
(Пауза.)
АНЃЕЛЕ: Ти се случило нешто?
ДИМИТРИЈА. Остај. Не прашувај.
АНЃЕЛЕ: Некоја несреќа?
ДИМИТРИЈА: Не прашувај.
АНЃЕЛЕ (Наздравува): Ајде за арно, за убаво.
ДИМИТРИЈА: За арно, за убаво.
(Пијат.)
АНЃЕЛЕ: Сообраќајка?
ДИМИТРИЈА: Арно да беше.
АНЃЕЛЕ: Аман,бре?
(Пауза)
Си паднал?
ДИМИТРИЈА: Не.
АНЃЕЛЕ: Те тепал некој?
(Пауза.)
ДИМИТРИЈА: Да.
АНЃЕЛЕ: Кој?
ДИМИТРИЈА: Кој?
АНЃЕЛЕ: Не памтиш?
ДИМИТРИЈ А: Не го видов.
АНЃЕЛЕ: Совреќа?
(Пауза.)
Некој борч си имал? Си му згрешил на некого?
(Пауза)
Добро те суредил.
ДИМИТРИЈ А: Како ти беше името тебе?
АНЃЕЛЕ: Анѓеле.
ДИМИТРИЈА: Анѓеле?
АНЃЕЛЕ: Не ме памтиш?
ДИМИТРИЈА: Старост.
(Пауза.)
АНЃЕЛЕ: Баеги те закачил. Те здробил.
ДИМИТРИЈА (Го испива пивото): Со хебла.
АНЃЕЛЕ: Со хебла, а?
ДИМИТРИЈА: Со чекич.
(Пауза.)
Со хебла и со чекич. Чекич, седум, осум кила. Најмалку. Коска по коска. Секоја набашка. Фрактура на дваесет и седум коски. Три пукнати. Прелом на ребрата. Прелом на черепот. ’Рбетот. Оштетена кичмена срж.
(Пауза.)
Имам проблеми со главата. Стално ме боли. Да и’ ебам мамата. Левата нога ми е четири прста пократка. Три прсти отидоа. Ме крпеа, ме правеа, ама не ја бидува. Деснава рака не работи. Хеми... пу, да ти ебам мамата, хемипареза на целата десна страна. Тешка моторна афазија. Мускулен тонус и ... хипертонија. Кочење на вилицата. Се изместила некоја коска. Едниот бубрег ми го извадија. И другиот не е добар. Не смеам да пијам. Ама пијам. Навечер ич не додржувам. Заспи, измокри се. Тешко дишам. Да му ебам мамата. Поарно камион да ме удреше.
(Пауза.)
Предвремена пензија. Без заслуги и посебни додатоци. Повреда на работно место.
(Пауза.)
Добро е. Не се жалам. Сум го поминал ја моето. Не треба повеќе. Старост, грдост. Да прашаш за Димитрија Жандарот. Што жени имам превртено. Не се добројува. Уште бодам, да си ебам мамата. Старата вика, аман бре Димитрија, ем криво ем клоцливо.
(Пауза.)
АНЃЕЛЕ: Така било пишано.
ДИМИТРИЈА: Да сме живи здрави. Ај, за арно убаво.
АНЃЕЛЕ: За арно, за убаво.
(Пијат. Анѓеле го гледа Димитрија.)
Знаеш ли кој те тепаше?
(Пауза.)
ДИМИТРИЈА: Кој?
АНЃЕЛЕ: Јас.
(Пауза.)
Со хебла и чекич. Девет кила. Мислев сум ти скршил триесет и две коски. Толку сакав. Не се бранеше, да си ебеш мамата. Не можеше. Како да удирав во полумртва бала месо. Бревташе како свиња.
(Пауза.)
Ме памтиш? Возев нов црвен форд ескорт. Сите тогаш возеа канти. Ми го удри пикот. Бев со девојка. Сакав да бидам фраер. Ме извади надвор. Ме растури. Мама ми еба. За џабе. За курташак. Со пендрек меѓу нозе. Меѓу нозе, чичко Димитрија. Уште ме боли. Што ти згрешив толку, да си ебеш мамата? Те тужев. Џабе. Кадија те тужи, кадија те суди. Голем фраер беше. Јас бев никој и ништо. Два дена не станав од кревет. Третиот ден станав. Пак се вратив во кревет. Тестисите ми беа потечени како балони. Место јајца, лубеници. Две операции. Неуспешни. Долго време не смеев да погледнам во жена. Ме болеше кога ќе ми се дигне. Немам деца. Ебам ретко, ама лошо.
(Пауза.)
Сакаш пиво?
(Пауза.)
ДИМИТРИЈА: Мене ми е редот.
(Станува. Незабележливо ги брише очите. Носи две пива.)
АНЃЕЛЕ: Зошто бе, чичко Димитрија?
ДИМИТРИЈА: Зошто?
АНЃЕЛЕ: Како сакати пци.
ДИМИТРИЈА: Ќе пројде како на кутре.
АНЃЕЛЕ: Ама не проаѓа.
ДИМИТРИЈА: Не проаѓа.
(Пауза. Се прегрнуваат. Седат така некое време.)
АНЃЕЛЕ (Наздравува): За арно, за убаво.
ДИМИТРИЈА: За арно, за убаво.
(Пијат.)

 

[bibuska]

Сцена 2: Инцидент
(Врата. Пред вратата стојат Анѓеле и Свето. Анѓеле држи хебла в рака.)

СВЕТО: Сигурен си дека е овде?
АНЃЕЛЕ: Немај гајле. Ти само не се мешај.
СВЕТО: Го памтиш?
АНЃЕЛЕ: Кога ќе го видам, нема да изгледа така како што го памтам.
СВЕТО: Само не претерувај. Не се нервирај, молим те.
АНЃЕЛЕ: Само ти не се мешај.
(Тропа на вратата. Отвора Благоја.)
АНЃЕЛЕ: Добар ден.
БЛАГОЈА: Добар ден?
АНЃЕЛЕ: Аце тука е?
БЛАГОЈА (Гледа кон хеблата): Александар? Не е тука.
АНЃЕЛЕ: Каде е?
БЛАГОЈА: Не знам. Да му пренесам нешто?
АНЃЕЛЕ: Ќе го причекаме.
БЛАГОЈА: Не знам кога ќе се врати.
АНЃЕЛЕ: Не се брзаме. Што сте му Вие на Аце?
БЛАГОЈА: На Александар? Татко.
АНЃЕЛЕ: Да влеземе?
БЛАГОЈА: Вие сте му пријатели?
АНЃЕЛЕ: Не.
(Пауза.)
Влези, Свето.
(Влегуваат.)
Ќе седнеме.
БЛАГОЈА: Можам јас да помогнам некако?
АНЃЕЛЕ: Не.
(Седнуваат. Пауза.)
БЛАГОЈА: Ќе се напиете кафе?
АНЃЕЛЕ: Подобро ракија. Свето?
(Свето кимнува со глава.)
Може ракија.
(Благоја носи ракија.)
Ајде, за арно за убаво.
(Пијат.)
Колку години има Аце?
БЛАГОЈА: Александар? Седумнаесет.
АНЃЕЛЕ: Лоши години.
(Кон Свето.)
Памтиш, на Трајко барабата?
(Свето кимнува со глава.)
Абе, умно, учи да биде поумно. Домашна е ракијава?
БЛАГОЈА: Домашна.
АНЃЕЛЕ: Алал вера.
(Пауза. Му ја подава сообраќајната дозвола. Благоја ја зема. Пауза.)
Ви кажа Аце?
БЛАГОЈА: Ќе средиме.
АНЃЕЛЕ: Што ќе средиме?
(Пауза.)
Некои работи, едноставно на се средуваат. Јас возам триесет и една година. Од дванаесет години ја имам крадено колата на татко ми. Форд ескорт. Свето памти. Возачка земав на акција. Прв во генерација. До сега го немам гребнато. До сега. Како нов е. Беше. Подобар од нов. Од уста имам вадено. Свето знае, уште немам отидено на мајстор. Свеќици, уље, филтери, гуртни. Сам штелувам дизни. Три пати бушам клипови. Четири пати го враќам километражникот. Зошто? Сум му сменил шест чифта амортизери. Триста и пет свеќици. Единаесет полуосовини. Дваесет зглобови. Тринаесет ламели. Четири карбуратори. Лагери. Хилзни. Дихтунзи. Гуртни. Ауспух. Бандаж. Свето? Волан. Предна каросерија...
(Пауза.)
И така натаму.
БЛАГОЈА: Ќе средиме.
АНЃЕЛЕ: Што ќе средиме?
БЛАГОЈ А: Колкава е штетата?
(Пауза.)
АНЃЕЛЕ: Ќе излезе Аце? Аце!!
СВЕТО: Анѓеле?
АНЃЕЛЕ: Аце!!
(Влегува Аце.) Кај си бе, Аце? Се криеш? Бегаш?
БЛАГОЈА: Зошто си побегнал?
АЦЕ: Ми беше страв.
АНЃЕЛЕ: Од мене?
АЦЕ: Овој се стрча кон мене и се дереше дека ќе ме убие. Се заклучив. Удираше по хауба. Ја клоцаше колата. Се качи на каросерија. Фати да скока. Се собра народ. Зема со хебла да ги отвора вратите. Жив се усрав.
АНЃЕЛЕ: Го загледа фордот?
АЦЕ: Се пегла тоа.
АНЃЕЛЕ: Што се пегла бе, Аце? Немој да те испеглам овде на лице место!
СВЕТО: Анѓеле?
БЛАГОЈА: Не си требал да бегаш. Требало да викнете полиција. Да направи записник.
АЦЕ: Дојде полицаец. Ја протнав сообраќајната низ прозор. Овој вика, вади го ти, да не го вадам јас. Земаа и двајцата да удираат по шофершајбна. Соблекоа јакни, го искршија аутото. Дојдоа некои луѓе, сите фатија да викаат по мене. Еден вика, да се скрши шофершајбната, па да ме извлечат од напред. Друг вика, да ми пуштат солзавец, сам ќе излезам. Овој овде зема камен. Не знаев што да правам, побегнав.
АНЃЕЛЕ: Бегаш како пичка, Аце. Ај што немаш дозвола, имаш ли очи? Гледаш ли кај возиш? Имаш ли памет? Ќе изгиневме. Пратиш ли знаци, да ти ебам мамата! Удри на гас, кур те боли! А бе, песна пееше фордот. Ко очи во глава сум го чувал. Сто шеесет на отворен пат. Што ме гледаш? Што правиме сега?
БЛАГОЈА: Што ме гледаш мене? Што правиме сега?
АНЃЕЛЕ: Кај гледаш бе, Аце? Кај гледаш? Што правиме сега?
(Станува. Удира со хеблата во една стаклена вазна.)
БЛАГОЈА (Станува): Добро. Згрешил, ќе средам јас со него. АНЃЕЛЕ: Не е добро.
АЦЕ: Гледаш зошто бегам!
АНЃЕЛЕ: Кај бегаш бе, Аце?
(Аце бега, Анѓеле по него.)
СВЕТО: Анѓеле!
АНЃЕЛЕ: Кај ќе бегаш сега!
(Анѓеле го турка Аце на земја. Благоја се обидува да го задржи. Паѓа. Анѓеле силно го удира Аце со хеблата меѓу нозе. Свето го фаќа Анѓеле одзади и го одвлекува од Аце. Аце се онесвестува. Благоја го дига в раце.)
СВЕТО: Анѓеле бе, Анѓеле бе...
АНЃЕЛЕ: Што Анѓеле, што Анѓеле...

 

[bibuska]

Сцена 3: Систем
(Маса. Шише вино. Свето и Симон.)

СИМОН: Биле двајца пријатели. Најдобри пријатели. Едниот отишол во војска. Му оставил аманет на пријателот да му ја чува вереницата. Поминувале денови. Само пријателот смеел да и’ ги види колената додека таа си ги мие нозете. Се заљубил во неа. Се заљубила и таа. Се гледале. Таа се соблекла. Тој ја свртил главата и рекол, госпоѓо, јас Ве сакам повеќе од својот живот, но помалку од својата чест, станал и се пријавил во војска.
(Пауза.)
Ти ветив дека ќе ја чувам Ана додека си во војска. Не ја чував. Ја дупев.
СВЕТО: Ти?!
(Пауза.)
СИМОН: Уште вино?
СВЕТО: Доста е.
СИМОН: Доста на душманите.
(Тура вино.)
Ми стоеше. Ме стегаше овде како грутка. Морав да ти кажам. Затоа дојдов. Се лутиш?
СВЕТО: Тебе?! Од кога се знаеме ние?
СИМОН: Од деца.
СВЕТО: Имаш подобар пријател од мене?
СИМОН: Не.
СВЕТО: Кој ја ебе Ана?!
(Пауза.)
Кој те научи да играш табла?
СИМОН: Кој ти ја намести тебе првата женска?
СВЕТО: Кој ти ја купи првата плоча?
СИМОН: Кој те вадеше секој викенд од војска?
СВЕТО: Кој ти стави шеќер во резервоарот на комбето?
СИМОН: Кој?
СВЕТО: Јас.
(Пауза.)
Кој ти поднесе тужба за гаражата?
СИМОН: Кој?
СВЕТО: Јас.
(Пауза.)
Кој го отру Никола?
СИМОН: Како го отру Никола?
СВЕТО: Со отров.
СИМОН: Мислев, како можеше ти да го отруеш Никола? Па, заедно го купивме. Ти го одбра. Го влечкавме од Москва. Ти го учеше да враќа стап.
СВЕТО: Да му ебам матер.
СИМОН: Да му ебеш матер?
СВЕТО: Кој те исцинкари на жена ти за Марија?
(Пауза.)
СИМОН: Ти ме запозна со Марија, да му ебам матер.
СВЕТО: Да му ебам матер.
СИМОН: Да му ебеш матер?
СВЕТО: Така е.
СИМОН: Како бе, Свето?
СВЕТО: Да му ебам матер.
(Пауза.)
Уште вино?
СИМОН: Тури.
(Пијат.)
СВЕТО: Кога ви ги украдоа девизите, јас бев. Џабе ја осакативте Неџибе во станица. Не беше крива Циганката. Многу ме погоди кога ми кажа дека играла многу добро чочек пред да... ја осакатите.
СИМОН: Како можеше?
СВЕТО: Баш. Како?
СИМОН: Да ми побараше, ќе ти дадев.
СВЕТО. Знам.
СИМОН (Станува): Знаеш?
СВЕТО: Седни.
СИМОН: Подобро да стојам.
СВЕТО: Подобро да седнеш.
(Симон седнува.)
Не ми е лесно да го кажам ова.
(Пие вино.)
Жена ти има љубовник.
(Пауза.)
СИМОН: Како знаеш?
СВЕТО: Јас сум.
СИМОН: Се ебеш со Алтана?
СВЕТО: Малку.
(Пауза.)
Сега не.
СИМОН: Сега сте скарани?
СВЕТО: Да.
СИМОН: И?
СВЕТО: Удри ме. Удри ме, растури ми глава!
СИМОН: Тебе?!
СВЕТО: Јас би те удрил.
СИМОН: Би ме удрил?! Мене?!
(Станува.)
Памтиш кога си дадовме збор си да делиме?
СВЕТО: Фрли му пепел. Седни.
СИМОН: Има уште?
СВЕТО: Син ти.
СИМОН: Не личи на мене?
СВЕТО: Не.
СИМОН: Што да кажам?!
СВЕТО: Ништо. Удри ме.
СИМОН (Станува. Го зема шишето. Се гледаат.): Не можам. Не тебе.
(Го остава шишето. Тргнува да си оди.)
СВЕТО: Знаев за Ана.
СИМОН (Застанува): Знаеше цело време?
СВЕТО: Цело време. Знаев и дека ќе ми кажеш.
СИМОН: И не се лутеше?
СВЕТО: Тебе?!
(Симон се враќа. Го зема шишето. Го удира силно Свето по глава. Свето паѓа. Целата глава му е во крв. Симон излегува.)

 

[bibuska]

Сцена 4: Инцидентен систем
(Воз. Купе. Ноќ. Седи Ана. Гледа низ прозорецот. На другиот крај, преку две седишта, спие Андреја. Чевлите му се собуени. Грчи. Во купето влегува Симон. На себе има мантил. Нема багаж. Седнува спроти Ана. Гледа во неа.)

СИМОН: Возов доцни саат и четириесет минути. Си што е во светот инцидент, кај нас е систем. Се смрзнав. Искиснав до кожа. Овде е топло.
(Вади цигари.)
Ќе Ви смета ако запалам?
АНА: Не.
СИМОН (Ја нуди): Пушите?
АНА: Не.
СИМОН: Се познаваме од некаде?
АНА: Не.
СИМОН: Не се сеќавате на мене?
АНА: Не.
СИМОН: Не сме биле некаде заедно? Некој воз, можеби?
АНА: Не.
СИМОН (Од мантилот вади вотка.): Вотка?
АНА: Не.
СИМОН: Не пиете?
АНА: Не.
СИМОН (И’ тура вотка. И’ ја дава чашата.): Сега ќе се напиете.
АНА: Имам посебна причина?
СИМОН: Да. Уште кога Ве видов од перонот, знаев.
АНА: Што знаевте?
СИМОН: Дека ќе седнам до Вас и дека ќе пиеме вотка.
(Андреја се превртува. Си чеша нога со нога. Грчи.)
АНА: Каде патувате?
СИМОН: Не сум решил.
АНА: Како тоа?
СИМОН: Бегам.
АНА: Зошто бегате?
СИМОН: Ќе ме пријавите ако Ви кажам?
АНА: Ќе рескирате?
СИМОН: Неплатени казни за паркирање.
АНА: Лажете?
СИМОН: Лажам. Си го утепав најдобриот пријател. Ќе ме пријавите?
АНА: Можеби.
СИМОН: Верувам во работи на прв поглед. Не носите гаќи?
АНА: Зошто мислите дека не носам гаќи?
СИМОН: Носите?
АНА: Не е Ваша работа.
(Се отвора вратата од купето. Влегува полицаец. Гледа некое време во тројцата патници. Излегува.)
СИМОН: Можевте да ме пријавите.
АНА: Не Ве пријавив.
СИМОН: Зошто?
АНА: Имате добри очи.
СИМОН: Купето до нашето е празно.
АНА: Сакате да се префрлиме?
СИМОН: Да.
АНА: Не.
СИМОН: Не?
АНА: Не верувам во луѓе со добри очи, што веруваат во работи на прв поглед.
СИМОН: Уште кога Ве видов од перонот и кога седнав овде со Вас и се напивме вотка, знаев.
АНА: Што знаевте?
СИМОН: Дека нема да биде лесно.
АНА: Решивте каде ќе патувате?
СИМОН: Каде патувате Вие?
АНА: Во Секешфехервар.
СИМОН: Решив. Во Секеш...
АНА: Фехервар. Што ќе правите во Секешфехервар?
СИМОН: Што ќе правите Вие?
АНА: И тоа не е Ваша работа.
СИМОН: Што ќе изгубите?
АНА: Што ќе добијам?
СИМОН: Рескирајте.
АНА: Немам намера.
СИМОН: Може да прашам, зошто?
АНА: Не.
(Пауза.)
СИМОН: Обично, не прашувам, знам.
АНА: Не сакам да бидам груба, ама разговоров станува бесмислен.
СИМОН: Да сте Вие на мое место, што би кажале? Што мислите дека ќе помогне?
АНА: Нема да помогне ако Ви кажам.
СИМОН: Што ќе помогне?
АНА: Да ме оставите на мира.
СИМОН: Немам намера.
АНА: Ако продолжите, ќе морам да Ве замолам да го напуштите купето.
СИМОН: И, што правиме сега?
АНА: Што сакате од мене?
СИМОН: На крај ќе биде по мое.
АНА: Ве молам да го напуштите купето.
СИМОН: Немам намера. Кога ќе загризам, тешко пуштам. Како пирана.
(Андреја наеднаш се буди. Станува. Се протегнува. Сонливо гледа во Симон. Покажува кон шишето со вотка.)
АНДРЕЈА: Да натегнам?
СИМОН: Натегни.
(Андреја го зема шишето. Му го крши на Симон од глава. Симон паѓа врз Ана. Крв.)
АНДРЕЈА: Немаш намера, а? Да ти ебам пираната, да ти ебам! Тешко пуштал! Од вакви преку кур! Нема да смета веќе!
(Си легнува назад.)

 

[bibuska]

Сцена 5: Последен автобус за...
(Паркиран автобус на последна станица. Шоферот го нема. Во автобусот на различни места седат една постара жена, еден човек и Светле, згодна девојка во мини. Влегува Андреја. Седнува до жената.)

АНДРЕЈА: Овој е последен?
ЖЕНАТА: Последен е.
АНДРЕЈА: Кога треба да тргне?
ЖЕНАТА: Требаше пред пет минути.
АНДРЕЈА: Каде е шоферот?
ЖЕНАТА: Ќе дојде.
АНДРЕЈА: Кога ќе дојде? Си ќе дојде, ама јас немам време. Што прави таму? Пие кафе?
ЖЕНАТА: Не знам што прави.
АНДРЕЈА: Пие кафе. Да ти ебам луѓето. Само нешто чекаме. Сите пијат кафиња. Ми отиде младоста, сите дур се напијат кафе. Го боли кур. Ако доцнев јас, а тој ако беше овде, ќе ме чекаше? Жими кур ќе ме чекаше. Сега нема да платам. Така? Кој ме гледа? Ми може некој нешто? Ме боли кур. Ти плати?
ЖЕНАТА: Платив.
АНДРЕЈА: Зошто плати? Нема шофер. Сакаш јас да возам? Ќе го ставам во брзина, ќе одам во пичку материну. Ми можат нешто? Да тргнам малце, да видиш како ќе дотрча. Таму пие кафе. Овде ни се еба мамата. Така ли е? Мама ни ебаа. Вака било во турско?
ЖЕНАТА: Од кај знам како било во турско.
АНДРЕЈА: Не памтиш? А, војната ја памтиш?
ЖЕНАТА: Не.
АНДРЕЈА: Е, па тоа е. Никој не памти. Нова треба.
ЖЕНАТА: Ќути бре, дете, гризни јазик.
АНДРЕЈА: Да гризнам јазик? Гризнав еднаш. Пола јазик и’ одгризав на една. Си го бараше. Ти колку години имаш? Сто? Ќе се умира ли полека?
ЖЕНАТА: Пу бре, јазикот да ти се исуши!
АНДРЕЈА: Да го гризам или да ми се исуши? Никој овде не знае што сака.
ЖЕНАТА: Азар да не видиш!
АНДРЕЈА: Ама ти нешто болна си, а? Не си добра со паметот? Бледа малку?
ЖЕНАТА: Пукни да пукнеш!
АНДРЕЈА: Или имаш рак?
(Жената станува. Се преместува. Андреја седнува до неа.)
ЧОВЕКОТ: Пушти ја жената раат!
(Андреја го гледа. Станува. Седнува на шоферското место. Ги затвора вратите. Седнува до човекот.)
АНДРЕЈА: Добро вечер. Треба нешто?
ЧОВЕКОТ: Како не ти е срам?
АНДРЕЈА: Топли јакнава?
ЧОВЕКОТ: Топли.
АНДРЕЈА: Пропушта ветер?
ЧОВЕКОТ: Не пропушта.
АНДРЕЈА: А нож?
(Вади нож.)
Пропушта нож?
(Пауза.)
ЧОВЕКОТ: Пропушта.
АНДРЕЈА: Пропушта.
(Пауза.)
Ти се дига кога ја гледаш девојкава?
ЧОВЕКОТ: Што сакаш? Пари?
АНДРЕЈА: Богат си?
ЧОВЕКОТ: Не.
АНДРЕЈА: Што се расфрлаш со пари? Друго те прашав.
ЧОВЕКОТ: Ќе платиш за ова.
АНДРЕЈА: Ќе платам? Не си нормален. Да ти ебам народот, да ти ебам. Никој не се разбира од збор. Никој не слуша што го прашуваат. Сите одговараат на некои други прашања. А бе, сите ќе ве потепам, око нема да ми трепне, зошто? Овој не слуша што му зборам. Си прави друг муабет. Ќе ти кажам проста реченица. За твое добро, пробај да ја запамтиш. Не ми се прави фраер. Ти се дига ли кога ја гледаш девојкава?
ЧОВЕКОТ: Не.
АНДРЕЈА: Така кажи. Не ти верувам. Ти се лиже подов доле?
ЧОВЕКОТ: Не.
АНДРЕЈА: Тоа ти верувам. Паметно. Не е чисто. Јас имам излижано цело јавно Ве-Це. Ама мене не ме прашаа, дали сакам. Борче не прашува. Борче кажува. Лижи, ќе лижеш.
(Седнува до девојката. Со ножот брзо и’ сече едно копче од блузата. Светле се преплашува.)
Добро вечер.
(Пауза.)
Добро вечер.
СВЕТЛЕ: Добро вечер.
АНДРЕЈА: Добро вечер. Вакво копче барам со години. Како се викаш?
СВЕТЛЕ: Светле.
АНДРЕЈА: Убаво име. Страв ти е од мене, Светле?
СВЕТЛЕ: Малку.
АНДРЕЈА: Мене би ми било многу. Имаш дечко?
СВЕТЛЕ: Имам.
АНДРЕЈА: Го сакаш?
СВЕТЛЕ: Го сакам.
АНДРЕЈА: Љубоморен е?
СВЕТЛЕ: Не.
АНДРЕЈА: А ти,се фаќаш со други по темни улички?
СВЕТЛЕ: Не.
АНДРЕЈА: Како бе, не? Ама, убаво ти е кога те гледаат. Кога прекрстуваш нозе по кафани?
СВЕТЛЕ: Не ми е убаво.
АНДРЕЈА (Кон човекот): И’ веруваш?
ЧОВЕКОТ: И’ верувам.
(Пауза.)
АНДРЕЈА: Зошто си играте мајтап со мене? Дојди ваму. Седни карши неа.
(Го седнува човекот спроти Светле.)
Прекрсти ги, Светле, нозете. Што ме гледаш? Сврти се накај него. Така. Уште еднаш. Рашири ги малку. Уште малку. Така. Гледај ти. Гледај убаво.
(Пауза.)
Ти се дига? Ако не сакаш, не мора да одговориш, само немој да ме лажеш.
ЧОВЕКОТ: Не сакам да одговорам.
АНДРЕЈ А: Нема проблем. Тебе убаво ти беше?
СВЕТЛЕ: Не сакам да одговорам.
АНДРЕЈА: Нема проблем. Можеш да ми се јавиш некој ден. Побарај ме, важи? Дајте ги сега сите пари.
(Сите даваат пари. Андреја ги зема. Ги пребројува. Дава и тој. Ги дели сите пари на четири делови. Им ги дава.)
Јас дадов највеќе. Нема врска. Драго ми беше што се запознавме. Пријатно и си најубаво.
(Ги соблекува панталоните. Стои така некое време. Ги облекува. Ја отвора вратата од автобусот. Тргнува надвор. Шоферот на автобусот со удар на француски клуч по глава го внесува назад. Андреја со крвава глава се залетува речиси до шоферското седиште. Паѓа онесвестен.)
ШОФЕРОТ: Кој ти рече да затвараш врати?! Пизда ти материна!