Драга Кајгана (виртуелен дневник)

[idninata123]

5% од темава да имав прочитано немаше никогаш да направам акаунт на форумов и да коментирам имајќи предвид што се видов тука.

 

[Византиецот]

Кеј,

сега озбилно, ви фали времето ко се прокурчував во постој? Да го вратиме тој Византиец во игра, а? А? аА? ако е досадно велам.
Се шегувам. Толку е умрен тој византиец во мене. Дури и Хрватот да ми го скрши срцето, нема да се вратам на играта, Шамони, Цермат, Генф, коли. Само сакам да го гушнам и да го гледам кај што спија, да му го осеќам градниот кош кај што диши и лицето да му е мирно во сонот. Толку му е незгодно од мене, ко че зрпам во неговиот ултра машки профил.
Што ти е најубао кај мене ме прашува, носот и образите му велам. Ееј јеботе то е толку рандом, исто ко јас да речам јазикот ти е најубав. Место да ми речиш очите сини ко дијаманти, или устата. Ти образите. Па ДА му велам, толку се аглести и машки. Се згази од смеа.
Незнам дали го знајте пејачот од групата Твинс од Србија, шо ја пееја Црвенкапа (ХАХА!) овај е исто исселен со сопругата имаат ноќен клуб во Санкт Гален, овде во конфедерацијата. Ист ко него е.


Треба да му го покажам видеото. ХАХАХА! Можи конечно че свати шо мислам со тоа, ко че му кажам дека во него си го гледам Домот. Овде е роден и незнај колку балкански изгледа. За мене е комфор зона да имам, кхм другар, шо ме потсеќа на домот меѓу толку туѓина.

 

[The Dark Knight]

Драга,
ми фали времето кога можев тука на форумов јавно да пишувам за љубовниот живот, за случки поврзани со тоа.Штета што шемата на босовите не го дозволува тоа и повеќе пати добивав бан на форумов,а имам многу случки и дешавки периодов што треба да се споделат.

 

[мкд владе]

Draga ko ke trgni denot od sabajle zaebano, garantirano ke go primis. Ali kako velat, cim ko ke dojdis od rabota ne ti e do seks togas najverojatno dovolno go imas na rabota

 

[AAbrat]

ДК...

Долго се спремам да напишам една дешавка ама све некоја обавеза ми испаѓа па отворам форумов почнувам да пишувам па гасам. Имам желба да ја споделам со некој приказнава затоа што време проаѓа малце по малце се забораваат некој детали... Ако пишувам некогаш мемоари дефинитивно неколку страни ке напишам и за ова.

Лето 2024 месец јуни. Денот кога езерото и небото се споија. Спремете се тргнуваме...
Претходно договорена тура требаше да ја возам на релација Охрид-Св. Наум со катамаран. Тие што не знаат катамарани се тие белите пловни објекти кои ги има во огромен број на охридско езеро.

Во 11 часот требаше да пристигнат гостите арно ама тие се испијанале ноќта и дојдоја во 13 часот. Не би претставувало проблем што закаснаа ЦЕЛИ 2 ЧАСА, туку проблемот беше што беше најавено големо невреме поручекта. Договорена тура 5 сати возење, доколку се расипи времето да бидам во близина тоа беше првобитниот план. Доаѓаат 8 холанѓани со нивниот водич Гадафи од Лабуништа. Да убо прочитавте ГАДАФИ го викале ХАХАХАХАХА. Тргнуваме со пловење и им кажувам дека има шанси времето да се расипи да не одиме далеку, тие упорни се за Св. Наум. Им вкам со убаво пробувам да им објаснам дека безбедноста кај мене е секогаш на ПРВО место. Прам пристисок да сме во околината тука најдалеку до Пештани. Батево ми вика...- абе уживај не сме од шеќер што ако заврне, башка за тоа си платен. Океј си викам.

Езерото мирно тепсија, возам према Св.Наум, ко што се доближувам полека почнуваат да се мршти времето ама немав представа што ме очекува. Постарите викаат ако си во вода кај Заум и видиш црни облаци над Галичица бегај најбрзо што можеш. Стигнувам таму, тие шетаат некој сат време низ свети Наум, јас ги чекам во катамаранот, ништо невообичаено не се случува.

Доаѓа време да си одиме за Охрид. Добивам повици дека во Охрид веќе почнаува невреме, огромну бранови и ветар и добивам совети да возам покрај обала. Тргнувам јас полека , ваму кај мене езерото мирно тепсија, мало ветарче ама ни бран ни ништо. Возам НА СРЕД езеро за побрзо да се вратам Охрид, си викам кое невреме шанси нема, сите апликации го футнаа времето за денес.

Како што возам високо бев над Заум кренат, тие што не знаат Заум е црква-манастир која се наоѓа измеѓу Трпејца и Св наум. Од еднаш видов темни црни облаци над Галичица. Ветарот магично појача , мирното езеро се претвори во бранови. Порани имав читано статија за Охридскиот Бермудски тригаголник и све некако ми изгледаше смешно. Се протегал измеѓу точките Трпејца-Заум-Пештани. Во прва светска војна исчезнал цел брод со оружје, исто многу рибарски чунови трага не им се видело после некој бури во тој реон.( ова е друга тема да не ја мешам со мојата сега слобдоно избарајте по нет).

Да се вратам на случката. Огромни бранови од нигде никаде, на езерото почнаја да се прават вртлози, како мали торнада во водата, ветарот корнеше почна да грми да врни, громови удираа на 10 метра од мене цело време. Вода почна да влегува од сите страни. Тогаш ми стана јасно дека усвари во моментот јас сум во тој триаголник. Ги седнав сите назад пошо од напред удрираа бранови и влегуваше вода. Памтам пробав наочари за заштита да стам, не можев да гледам пред мене ни со наочари ни без.
Прст пред око не се гледаше.
Бев на толку незгодна локација што немав каде да се укотвам таму нема пристаниште. Најблиску ми беше заливот на коските во Градиште. Почнав да го гледам кај е и возам на таму. Чуда се дешаваа, холанѓаните легнаа на земја , вода прска, громови удираат. Знам почнав да го гледам заливот на коските, арно ама го гледаш пред тебе а никако да стигниш. Моторот од 100 коњски сили одвај се бореше со невремето. Ако од тоаа точка кај што го видов заливот се потребни 10 минути да стигнам до него мене тоа ме кошташе 35 минути борба со бранови. Пошо не е исто во бран и во мирно да возиш, посебнни техники се во вакво време.
Фала му на господ стгнавме до заливот(градиште), се укотвивме го бакнуваа копното гостите виканаја комбе да ги земи и така.... Тој мајмунот од Лабуништа, уствари водичот, плати што требаше и ми вика ај да се вратиме до бродчето да ги земиме пивата што останаја. Една црна вреќа му наполнав со Скопско.
На моја голема среќа кесата црна пукна. Вака така едно 10-15 лименки неотворени се разлетаа по катмаранот. Си заминаја тие со комбе ги испратив и така... Доаѓа време јас да се враќам Охрид.

Езерото се смири. Како ништо да не било. Ни ветар ни громови ни ништо. Класична летна бура. Сам се враќав , празен , некако некој спокој осеќав во мене , бурата ја испратив, ама не само шо ја испратив и машки се изборив. Епа сега.... ШО СЕГА ?! Пуштив Бисер балкански на најако си отворив пиво, ито не едно туку 4-5 ги закачив на пат за Охрид. Преубо чуство. Залез на сонце пиво музика све ко што треба.
Од толку многу пива што имав од среќа и збунетост кога стигнав Охрид на сите ги частев и што ги знам и што не ги знам . .. Толку од мене за денес во друга прилика други дешавки ...

 

[Kangchenjunga]

 

[парва]

Много сте некул и тапа сфи Ви што си стављате меѓу себе тија жути тужни на сфак ебан пост.

 

[StoleD]

They ride on horses and they do not speak nor ask. You feel them creep upon you. You feel their eyes, which they do not posses, watching you! You see them and yet you do nothing. Why?

Only one thing lays on their eternal mind.
Kill 'em all! Again and again!

 

[Aceso]

Изгледа продолжувам со погрешните избори и ништо немам научено од претходните грешки. Не знам како да се ослободам од овие повремени чувства на несигурност и да се соочам со реалните нешта што не ми даваат мир.

 

[Толе Паша]

Свака им част на хрвативе 300к карти продадени за концертот на Томпсон, човекот кој им е синоним за борбата за независност.
Тие го имаат томпсон ние орце царот

 

[BigEyes]

Не ми се фрла 50 евра за лигавења на Ник Кејв.
А бре.

 

[StoleD]

Ми заѕвони ѕвончето. Излегов од спална и влезната врата веќе беше отворена а пред мене беше жената во црно со страшен лик. Онаа која ме следеше по скалите со црвена ограда а не можеше да ги искачи.

Сега се сеќавам на црнокосиот слаб младич кога рече „Тие доаѓаат“ па излеговме на левата врата и ме одведе до спуштениот кров, каде насекаде имаше зелен наросен мов и го прашав „Тоа е?“
А ми одговори „Да“. Го допрев мовот и се почна од Крајот.

И овде застануваат безвремените патувања на СтолеД и неговото постоење на Кајгана. So long my dear. We shall never meet again. It was fun as hell, and hell is never fun.

 

[Stefan-kobe]

Браво свињо, честитки што во Зара во Ист Гејт успеа да пробаш фармерки кои патем изгледаат на церада за Тојота Рав 4ка, притоа внесувајќи го кучето со тебе кое исто така патем изгледа на хибрид од крлеж и комарец. Смешни и тажни сте истовремено крвта вокерска да ви ја ебам.

 

[bijons]

Кајг,
ај разбирам да влезам во биртија или градска кафана, па келнерот да изгледа како од поплава избацен со несредена брада, полуискинати прљави патики, горе црна маица, а доле црна тренерка спуштена и широка на која не се гледа која е предница, а која задница, а негов стојко му се ниша слободно натаму наваму во гаќите, ама во ресторан со есклузивно име и скапоцен угостителски инвентар да служи таков келнер или газдата е будала или јас веќе нема да бидам нивни гостин.



...едно време имаше ,,школо" како треба да изгледа и како треба да се однесува еден келнер, кај нас се изгубија сите критериуми, а храна се служи, не е шала, не може сопственик на угостителски објект каде се служи храна да постави за келнер, љангар земен од улица без никакви манири и знаење за тоа како се служи храна, не знам што прават државните институции околу ова, ама ова ич не личи, ниту е безбедно по здравје!