Додека паметниот си ја чука главата, будалиот си го живее...

[Никола]

Da de, pameten za tebe e onoj koj ke iznajde nekoj pronajdok(original) potreben za coveshtvoto, ke se zdobie so mn pari i ke uziva the rest of his life

не баш, али нека ти биде.
Паметниот човек никогаш нема да се жали од работата, бидејќи го работи она кое му се допаѓа.
Паметен човек никогаш не би се занимавал со рутина, со монотoнa, повторувачка работа, со нешто кое би го натерало да напише текст ко твојот

 

[Пеам на свадби]

Описот во воведниот пост не е за некој што е „поглуп“, туку за некој чии животни околности и коцки се поклопиле подобро одошто нашите. Тука влијание има потеклото, семејството, финансиите, амбициите... Патот во туѓите животи не е толку лесен ко што од страна ни изгледа. На крајот на краиштата, најдобро е да си ги развиваме амбициите и талентите согласно со желбите и можностите. Никако тоа не значи дека ако некој е глупав, дека ќе направи повеќе. Единствено значи дека некој со повеќе среќа, може да профитира. Снаодливоста е некогаш пресудна. Работата што мене ми пречи е „универзалното општествено наметнување за доживувањето на среќата“. Кој вели дека мене ме прави среќна истото што те прави тебе?

 

[Marjan-MiKi]

Така е у нашава држава, само будалите успеваат.:smir:

 

[Кралот Марко]

Додека паметниот си ја чука главата, будалиот си го живее...

Според кои критериуми може да се извлече заклучок дека будалиот има капацитет да си го подреди животот и да си го живее, баш онака како што треба, а паметниот да се мачи. Ако прифатиме дека е така, тогаш будалиот всушност е итар, а паметниот глуп. Но, со оглед на тоа дека за будала се смета човек со психички пречки во развојот, тој не може да биде свесен за уживањето, нему му е сеедно дали работи или не, тој тоа не може да го разбере. Така изреката мора да претрпи модифицирање, па за да се извлече некаква поента кој тупи глава, а кој си го живее животот, мораме да се концентрираме на двајца паметни кои имаат различен пристап кон остварување на сопствените цели за успех и задоволство во животот. Реално би било да се земе престанувањето во одреден временски период да се тупи глава и да се почне со уживање во она што дотогаш го постигнале. Тука лежи зајакот што би рекле, колкав е апетит за да се рече: „Еј гледај го оној нема мера и сеуште се мачи, додека ние уживаме во она што го имаме.