Mad Maxx
SSG3000
- Член од
- 4 мај 2005
- Мислења
- 1.235
- Поени од реакции
- 64
Децата најчесто се рефлексија на родителите.На почеток празен сунѓер кој што упива импресии од најблиската околина и понатаму се обликува во личност зависно од расположивиот материјал.Тука е многу битна поврзаноста на родителите со децата.Колу е таа поголема толку се поголеми шансите децата да бидат како родителите.Децата,во недостиг на свое искуство,имитираат.Ја имитираат најблиската околина.За ова да функционира треба да има континуитет во дејствијата.
Пример-се будиме сабајле,ги собираме чаршавите,јастуците,идеме у купатило и миеме лице,заби...Син ми ако е покрај мене секое сабајле по некој година кога ке се буди сам ке стане,ке си го раскрене креветот,ке отиде у купатило,ке измие лице,заби итн.
Која ми е поентата?Не можеш на дете да му кажеш направи го ова,направи го тоа,така треба,така не треба.За некои работи да станат навики треба да се повторуваат,што во краен случај значи дека децата ке ги превземат нашите навики,што не враќа на заклучокот дека родителите се главни и одговорни за развитокот на нивните деца.
Пример-се будиме сабајле,ги собираме чаршавите,јастуците,идеме у купатило и миеме лице,заби...Син ми ако е покрај мене секое сабајле по некој година кога ке се буди сам ке стане,ке си го раскрене креветот,ке отиде у купатило,ке измие лице,заби итн.
Која ми е поентата?Не можеш на дете да му кажеш направи го ова,направи го тоа,така треба,така не треба.За некои работи да станат навики треба да се повторуваат,што во краен случај значи дека децата ке ги превземат нашите навики,што не враќа на заклучокот дека родителите се главни и одговорни за развитокот на нивните деца.