На човек кој не искусил нешто - не му недостига тоа. Така да човек кој пораснал сам - не би му недостигало ништо и никој. Ние тоа би го нарекле ненормално, но секој си има свој концепт за „нормалното“ и тоа е резултат на социјализацијата. Она што за нас, денешниве луѓе е нормално - тоа всушност е ненормално и е резултат на перењето мозок уште од самото раѓање (пр. ако е женско се облекува во розева боја, наместо „Јунак на тато“ се вели „принцезо моја“ итн).
Нормално за човекот е да биде дивјак, како и секое животно и само мајката да се грижи за детето (како кај повеќето врсти животни) а не таткото - зошто постои само мајчински инстинкт (и само жената има природна потреба да биде родител а не мажот). Е сега, тоа дете како индивидуа не би можело да функционира и преживее само, но ако веќе дојде до тој степен и е спремно да преживее - тогаш секако дека ќе функционира нормално (на природен начин), а целиот живот би бил само задоволување на природните потреби...само би се јавиле фрустрации околу задоволувањето на нагонот за секс и мајчинскиот инстинкт кај жените (ако нема можност за задоволување на истите).
Добро бе, од кај само мајката има "природна родителска потреба"? Сакаш да кажеш дека кај мажот не постои природен порив да си го заштити породот? Дека е тоа општествено научена работа? "Како и секое животно"? Има еден куп примери во животинскиот свет каде што и двата родитела го одгледуваат породот, да не зборам за оние каде женката ги остава малечките на мажјакот да ги одгледа. Изглеј по некој документарец, не е на одмет.
Втора работа- не гледам некој посебен логичен след кај твоево писание. Прво велиш дека половите улоги се научена работа.
Потоа велиш дека само мајката е природно мајка, таткото општеството го тера да биде татко.
На крај заклучуваш дека бидејќи човекот во природата е дивјак, тој на природен начин функционира сам и другите луѓе му требаат само за да им го бутне/да има бебиња за да ги нунка. Каде е овде потребата за заедништво, за дружење, за комуникација? Мислиш дека се тоа имплантирани потреби? Bollocks, што би рекле Енглезите.
Према тебе, сите дивјаци, па еве да ги земеме и нижите примати живеат сите сами самцати, со по некоја мајка ептен случајно останата. Not. Луѓето отсекогаш живееле во заедници. ТОА е нивната природна состојба. Стави четиригодишни дечиња во градинка- тие имаат многу малку социјални инхибиции и научени однесувања. Скоро без исклучок (освен оние уплашените) ќе почнат да се дружат и да си играат. Луѓето гравитираат кон други луѓе како кон магнети, со уште поголема привлечна сила. Се дефинираме, се идентификуваме себеси наспроти другите луѓе, нивните идеи, зборови и дела. Нашата реалност се состои од збир од доживувања, перцепции и претстави исткаени од ткивото на човечката заедница(штво).
