Дали би ги смениле своите родители?

Sapphire

Persona non grata
Член од
30 јануари 2011
Мислења
935
Поени од реакции
1.559
watch your mouth girl, da ne bil toj koitus tebe bi te nemalo i sega ne bi mozela da pises ;) mozda tebe ne ti se po merak ama koj kje te poi i rani, koj kje te oblekuva. Si razmislila li?
Никој на овој свет не побарал да се роди, така и јас... за жал родителите не можиш да ги бираш, ама во мојот случај подобро и избрала да живеам сама одколку со нив.. јас како единствено дете во семејството понекогаш како да не постојам,
кај нас нема хармонија и заеднички живот..
нив ги интересира нивен живот.. секој по своето..
мнозинството кои би живееле со моиве родители вероватно до сега би се исселиле сто пати...
Затоа го чекам денот кога ке можам да се одделам и да почнам мој живот, и дури тогаш ке сфатат колку згрешиле кога за мене веќе нема да постојат.
Не заслужиле ни трошка почит а па не помош.
 
Член од
30 декември 2012
Мислења
173
Поени од реакции
331
Родители, роднини и комшии не се бираат! Треба да си се имаш со сите :confused:. Не би ги сменал родителите многу имам научено од нив ама ме нервира тоа што многу ретко имам поддршка од нив, мислам морална како на пример да си жив и здрав ќе го биде друг пат, ќе положиш, ќе најдиш работа и такви ми ти примери а за финансиска секој родител дава се од себе за своите деца. Сите родители нервираат и бараат повеќе од своите деца и убаво е еден период малку да си понастрана од нив да се одмориш од едни исти муабети.
 

Erich Zann

Модератор
Член од
13 мај 2012
Мислења
14.631
Поени од реакции
31.841
Не. Најбитните и најдобрите работи сум ги научил од нив, најголемата , најдобрата и најбитната поддршка сум ја добил секогаш од нив. Без разлика ако некогаш се поткараме, природно е да има мало несогласување во едно семејство, на крајот истото се заборава како да не било, бидејќи и немало некоја огромна тежина.
 

Limbo

maybe an alien
Член од
26 декември 2007
Мислења
835
Поени од реакции
1.471
Не, какви се такви се тие ми се родители, тие ме воспитале, ме одгледале, сум поминал и убави и лоши моменти со нив, кога бев помал можеби и ме подудриле и ме подискарале, ама сепак... памтам еднаш на мајка ми кога и ставив кал во мастрафот за торта и зеде ме претепа со сукало хехе али сеа од оваа дистанца тоа ти е симпатично... хехе... или пак еднаш татко ми кој дојде нанервиран од работа и кој почна да не тепа сите со каиш хехе... или еднаш мајка ми пијана кој почна да фрла со флаши по дома :icon_lol: или пак еднаш татко ми на коцка кој ја потрошил цела плата и го искрши телевизорот капак се и ние модрици си добивме :pos: ама родители ми се, ги сакам :love:





Уствари малу ако подразмислам, би ги сменил :vozbud:
 

PIRATIC

diplomiran klozetar
Член од
26 јануари 2012
Мислења
7.854
Поени од реакции
6.497
Хахаха можеш да ги бираш и менуваш пријателите, но родителите како и роднините не, какви и да се !!!
Моите родители се незнам како да ги опишам ... на времето беа доста кул луѓе но откако ја поминаа пееската(а одамна ја поминаа) и двајцата се променија за 360 степени и веќе не се истите луѓе, не се заинтересирани за ништо, најмалку па за мене а и додуша само деловно комуницирам со нив иако заедно живееме под ист кров .......... :D
Донекаде и сфаќам самата возраст си ги прави работите, ги менува луѓето, попуштаат со здравје на таа возраст како физички така и психички и тоа е тоа !
Незнам за вас но да би имал шанса радо би ги напуштил и би отишол негде да си живеам сам на раат, но ЈБГ условите во државава се такви да мора човек да живее под ист кров со родителите ! дафак
 

Луси

extreme
Член од
17 септември 2008
Мислења
6.839
Поени од реакции
20.314
Родителите.. немораше да се менуваат пошто неможеш да смениш оној кој те направил и родил, арно ама да имаш избор да ги оддалечиш од себе, да не ти го ебат дополнително животот, не сите сме среќни да не одгледаат индивидуи полни со љубов и разбирање и да ти се најдат у тешко, затоа и од таму дека не е секој за родител, јас знаев дека мојте не ги бива, не се сеќавам кога мајка ми ме има гушнато последен пат (зборам додека бев дете) онака чисто од мајчинска љубов, секат преокупирана повеќе за фризурата отколку за децата особено за мене, како да бев случаен минувач, татко ми вечито нема буква и по терени.. но мач ту сеј, јбга гледам да не се замарам со фактот кој се мојте родители, но кога нештото те боли од самиот факт и примерите околу себе, не ти дава баш мир.
 
Член од
21 јануари 2009
Мислења
8.830
Поени од реакции
8.850
Со други луѓе никогаш,
ама би им сменила некои навики и размислувања, верувам и тие мене би ми смениле :) :)
--- надополнето: 5 февруари 2013 во 09:31 ---
Да би ги заменил ама со смртта.Нека умрат и да ме остават да живеам како што треба.. Конечно еднаш ќе живеам живот без малтретирање..
Хип, знаеш дека си ми драг, ама муабетов не ти е на место. :)
--- надополнето: 5 февруари 2013 во 09:34 ---
Хахаха можеш да ги бираш и менуваш пријателите, но родителите како и роднините не, какви и да се !!!
Моите родители се незнам како да ги опишам ... на времето беа доста кул луѓе но откако ја поминаа пееската(а одамна ја поминаа) и двајцата се променија за 360 степени и веќе не се истите луѓе, не се заинтересирани за ништо, најмалку па за мене а и додуша само деловно комуницирам со нив иако заедно живееме под ист кров .......... :D
Донекаде и сфаќам самата возраст си ги прави работите, ги менува луѓето, попуштаат со здравје на таа возраст како физички така и психички и тоа е тоа !
Незнам за вас но да би имал шанса радо би ги напуштил и би отишол негде да си живеам сам на раат, но ЈБГ условите во државава се такви да мора човек да живее под ист кров со родителите ! дафак
И јас би ги напуштила, ама во комшилук да живеам :D
За животни прашања не да не се согласуваме, ама ич, ама не можам а да не си попраам муабет со нив :) Од крај на светов секој ден наоѓав време да истераме едно ,,кафе,, макар и виртуелно :)
--- надополнето: 5 февруари 2013 во 09:37 ---
Родителите.. немораше да се менуваат пошто неможеш да смениш оној кој те направил и родил, арно ама да имаш избор да ги оддалечиш од себе, да не ти го ебат дополнително животот, не сите сме среќни да не одгледаат индивидуи полни со љубов и разбирање и да ти се најдат у тешко, затоа и од таму дека не е секој за родител, јас знаев дека мојте не ги бива, не се сеќавам кога мајка ми ме има гушнато последен пат (зборам додека бев дете) онака чисто од мајчинска љубов, секат преокупирана повеќе за фризурата отколку за децата особено за мене, како да бев случаен минувач, татко ми вечито нема буква и по терени.. но мач ту сеј, јбга гледам да не се замарам со фактот кој се мојте родители, но кога нештото те боли од самиот факт и примерите околу себе, не ти дава баш мир.
Моите родители се подобри него нивните родители.
Јас ќе бидам подобар родител од моите.
Само подобар не секогаш е вистинскиот збор ;)
Обично прераснуваме во родител каков што нас ни фалел.
Веројатно и нашите деца ќе ни најдат некои замерки. Се надевам само дека ќе бидам пола родител од моите, колку и да не чинеле.
Гледам другаркиве што родија деца како се справуваат, и си викам, мајко му стара, ова ич не било лесно бе.
 

Shakti

The blue-lidded daughter of Sunset
Член од
6 ноември 2012
Мислења
918
Поени од реакции
3.372
Бидејќи не можам да ги сменам за жал, ќе кажам само би сакала да се малку поинакви во нивните ставови (ова важи за мајка ми).Имав супер детство, за тоа не можам да се пожалам ама како поминуваше времето и јас се оформував и менував како личност на мајка ми тоа почна да ѝ пречи па да добивам квалификации од типот: летната во облаци, ништоверка и сл. само заради тоа што моите сфаќања и погледи за животот не се поклопуваа со нејзините.Тоа никако не можам да го сфатам, зошто кога мене не ми пречи нечие размислување или стил на живот, на друг би му пречело тоа како јас живеам и што правам.Понекогаш имам чувство дека потајно ме мрази, а никогаш нема да го признае тоа.Знае дека пак ќе си терам по мое и мислам дека со тоа никогаш нема да се помири што не успева да влијае на мене.И ден денес ме прекорува за пирсот што го ставив пред 8 години.:icon_lol: Со татко ми е друга приказна, тој со текот на годините се промени на подобро иако сум имала и конфликти со него ама во средношколските денови.Како и да е, сметам дека кога би имал шанса секој би требало да се оддели од родителите колку и да се тие ок, оти кога-тогаш почнуваат да ги гушат сопствените деца.Јас лично го чекам денот кога ќе престанам да живеам со нив и ќе си живеам спокоен живот без некој постојано да ме критикува и осудува за нешта кои ме засегаат само мене.
 
Член од
28 март 2006
Мислења
17.795
Поени од реакции
12.280
Едно е желба човек да се осамостои (што со оглед на финансиите и безработицата во македонските семејства е се потешко тоа да се стори, често и невозможно), друго е "разочараноста" од родителите и желбата да се има "сосем други родители" што е донекаде нормално за млад човек или дете. Тогаш честопати се случува да за добар или совршен родител се земе репер од друго семејство, на прв поглед успешно и беспрекорно. Нормално, не има секакви па има случаи каде навистина односите се лоши заради родителите, но воглавно се претерува затоа што детето и не знае што се треба и мора да се знае и да се стори како родител.
Едно кратко видео за кое мислам не треба многу објаснување.
 

PIRATIC

diplomiran klozetar
Член од
26 јануари 2012
Мислења
7.854
Поени од реакции
6.497
И јас честопати велам дека не сум задоволен од моите родители, мислам дека се скржави, односно не вложувале доволно во мене, мислам дека се малку призаостанати некаде сеуште со сфаќањата се ко да е 1980/90 год.(значи се едно 20-30 год. назад со времето) и мислам дека се воркохолици...
Но од друга страна кога ќе погледне човек каква е реалноста надвор, какво ни е општеството ќе сфати дека и родителите не се криви што се такви...
 

Sungerot Bob

Живеј го животот
Член од
7 август 2012
Мислења
32.391
Поени од реакции
36.508
Не би ги сменил, супер се :)
 
Член од
27 март 2011
Мислења
362
Поени од реакции
162
Бидејќи не можам да ги сменам за жал, ќе кажам само би сакала да се малку поинакви во нивните ставови (ова важи за мајка ми).Имав супер детство, за тоа не можам да се пожалам ама како поминуваше времето и јас се оформував и менував како личност на мајка ми тоа почна да ѝ пречи па да добивам квалификации од типот: летната во облаци, ништоверка и сл. само заради тоа што моите сфаќања и погледи за животот не се поклопуваа со нејзините.Тоа никако не можам да го сфатам, зошто кога мене не ми пречи нечие размислување или стил на живот, на друг би му пречело тоа како јас живеам и што правам.Понекогаш имам чувство дека потајно ме мрази, а никогаш нема да го признае тоа.Знае дека пак ќе си терам по мое и мислам дека со тоа никогаш нема да се помири што не успева да влијае на мене.И ден денес ме прекорува за пирсот што го ставив пред 8 години.:icon_lol: Со татко ми е друга приказна, тој со текот на годините се промени на подобро иако сум имала и конфликти со него ама во средношколските денови.Како и да е, сметам дека кога би имал шанса секој би требало да се оддели од родителите колку и да се тие ок, оти кога-тогаш почнуваат да ги гушат сопствените деца.Јас лично го чекам денот кога ќе престанам да живеам со нив и ќе си живеам спокоен живот без некој постојано да ме критикува и осудува за нешта кои ме засегаат само мене.
eee ko jas da se slusam. sekakvi gi ima
--- надополнето: 29 јуни 2013 во 18:19 ---
Не, какви се такви се тие ми се родители, тие ме воспитале, ме одгледале, сум поминал и убави и лоши моменти со нив, кога бев помал можеби и ме подудриле и ме подискарале, ама сепак... памтам еднаш на мајка ми кога и ставив кал во мастрафот за торта и зеде ме претепа со сукало хехе али сеа од оваа дистанца тоа ти е симпатично... хехе... или пак еднаш татко ми кој дојде нанервиран од работа и кој почна да не тепа сите со каиш хехе... или еднаш мајка ми пијана кој почна да фрла со флаши по дома :icon_lol: или пак еднаш татко ми на коцка кој ја потрошил цела плата и го искрши телевизорот капак се и ние модрици си добивме :pos: ама родители ми се, ги сакам :love:





Уствари малу ако подразмислам, би ги сменил :vozbud:
brat tie ti se za da izbegas od doma
--- надополнето: 29 јуни 2013 во 18:21 ---
Да би ги заменил ама со смртта.Нека умрат и да ме остават да живеам како што треба.. Конечно еднаш ќе живеам живот без малтретирање..
ne so smrtta toas ti bi stradal od nivnite grevovi bi ti se prenele tebe
 
Член од
8 септември 2011
Мислења
3.675
Поени од реакции
2.622
Не, какви се такви се тие ми се родители, тие ме воспитале, ме одгледале, сум поминал и убави и лоши моменти со нив, кога бев помал можеби и ме подудриле и ме подискарале, ама сепак... памтам еднаш на мајка ми кога и ставив кал во мастрафот за торта и зеде ме претепа со сукало хехе али сеа од оваа дистанца тоа ти е симпатично... хехе... или пак еднаш татко ми кој дојде нанервиран од работа и кој почна да не тепа сите со каиш хехе... или еднаш мајка ми пијана кој почна да фрла со флаши по дома :icon_lol: или пак еднаш татко ми на коцка кој ја потрошил цела плата и го искрши телевизорот капак се и ние модрици си добивме :pos: ама родители ми се, ги сакам :love:
Незнам што да кажам после сето ова да ги сакам ти немаш мозок.
Гледам не сум единствениот што сака да живее сам.
А за тоа дали би ги сменил, би ги сменил и тоа како, посебно татко ми не би размислувал ни секунда.
 

PIRATIC

diplomiran klozetar
Член од
26 јануари 2012
Мислења
7.854
Поени од реакции
6.497
Без разлика дали родителите се добри, лоши, позитивни, негативни, просечни, натпросечни, потпросечни и.т.н. луѓе факт е дека секој млад човек после 20ата година сака да живее сам и да си живее свој живот ... проблемот се социо-економските фактори кои не го дозволуваат тоа и затоа човек мора да остане да живее под ист кров со родителите цел живот и да се нервира !
 

Kajgana Shop

На врв Bottom