Добро зошто на машко кога ќе му покажеш малце повеќе љубов заборава дека треба да возврати со иста мера???
И што ако ти е убаво вака тебе??? А си се запрашал како ми е мене!?
Секој ден се повеке и повеке се сомневам во твојата љубов...таа избледнува...ме напушта...зарем!? Зошто толку брзо мило. Зошто баш сега кога себеси се уверив дека те сакам и дека не можам без тебе. А нели и ти ме сакаше мене? Да!? Сум заборавила. Одамна ја немам почувствувано твојата љубов вистински. Одамна ми немаш од срце речено те сакам, одамна ми немаш речено дека ти недостигам, се било со сила. Не, не сакам со сила, сакам љубов, нешто што мислев дека ќе го најдам кај тебе, нооо дали се излажав!? Гадно се заебав, повторно јас сум вљубена нешто познато и веќе видено. Повторно невозвратена љубов. Зошто!?
Ме сакаш ли мило??? Нешто не ми дава да ти верувам. Пред само некое време и на месечината ке се качеше за мене, а сега? Сега забораваш да ми речеш добра ноќ. Или да ме прашаш како сум, кај сум, а после се лутиш оти не сум ти кажувала...не бе мило, со сила убавина не бива знаеш нели!
Се трудам да ти објаснам дека грешиш во однесувањето, но ти пак по старо. Сега и фудбалот ти стана поважен од мене, а пред некое време се ќе оставеше само за да седиш со мене.
Ах колку се само променливи луѓето, колку е само љубовта навика и колку е само лесно минлива, се разбира ако не е вистинска и длабока, ако е површна.
Зарем твојата љубов спрема мене е површна. Не требаше толку да се предадам...зошто ми викаш дека ме сакаш ако не е така??? А ако е така зошто не ти верувам???
Од кога немаш нешто направено за мене...хм...не се секавам...ми недостига стариот ти, ми недостигаат моментите со тебе, ми недостига твојата љубов која несебично ми ја искажуваше, ми недостига се! Да се надевам дека ке се промениш, дека ке бидеш оној истиот мој љубен и дека се ке биде исто како порано или не? Или јас пак ке страдам??? Ох бе мило па не сакам.
Ми вети дека нема да ме натераш да плачам МИ ВЕТИ!!! А што ми правиш сега???
Дури се прашувам и дали сакам да те видам, не знам дали ти сакаш, ми одговараш како да ти е сеисто...кога сакам јас...не сум сама во врската треба да сакаш и ти, а сакаш ли??? Не си ми рекол. никогаш ми немаш речено сакам да одиме да те видам тогаш и тогаш, никогаш...секогаш јас сум била таа која викала. И не еоправдување дека оставаш на мене да ти кажам кога ке можам, сакам и ти да ми покажеш дека сакаш а за мене остај ке се снајдам како и да е и ке дојдам оти те сакам бе мило, оти не можам без тебе и оти сакам во секој момент да сум со тебе.
Во еден момент се навикнувам на тебе 24 часа во друг морам да се одвикнам.
Те чувствувам за многу близок како да си со мене 100 години и како да сме едно...ох но само јас се чувствувам така...
Зошто бе мило, зошто, зарем толку ти годи јас да се нервирам а ти да уживаш у љубовта што ти ја дарувам???
Пробај да возвратиш, не е тешко знаеш, до сега како го правеше тоа или ти здосади?
Ако да, подобро да ми кажеш...не сакам да страдам...
Толку од мене мило, другото оставам на тебе...те сакам исто, те сакам дури и повеке од што ти мислиш и од што јас мислам дека те сакам...
А ти ме сакаш како некогаш или повеќе не...!?