ElNinho
Мадридиста!
- Член од
- 17 јули 2009
- Мислења
- 20.965
- Поени од реакции
- 57.716
Тоа не го правеа само како дел од кампања за привелкување гласови, туку и ради тоа што тоа им е главниот избор на финансии откако ќе дојдат на власт. Македонија без европските пари буквално нема да постои. Веќе е предоцна за тргнување на друга рута.Уште нешто околу ЕУ. Да си бидеме искрени према себе си нам ни одговараше да бидеме условно кажано лажени околу членството во ЕУ, посебно убаво им доаѓаше на политичките елити кога ќе дојдеше некој наконтен дипломат од унијата и со дипломатски речник ќе ни кажеше каква корумпирана тиња од држава сме, НО ако напорно работиме, еден ден ќе станеме членка на ЕУ и дека вратите на унијата се секогаш отворени за нас. За после тоа, владините мегафони ги разводнат суштинските пораки и критиките околу судството, партизацијата и.т.н и го пренагласат само делот околу поддршката и остатокот стандардна дипломатска куртоазија.
Колку само изборни циклуси преживеавме каде што членството во ЕУ беше столб на сечија кампања, и на власт и на опозиција. Иронично, но таа ЕУ утопија на некој начин ги одржуваше на власт политичките елити кај нас, му даваше ветер во грб на нивниот популизам. Нив ги лажеше корумпиранта ЕУ бирократија, политичарите не лажеа нас, народот, и на сите некако ни беше убаво да не лажат. Ваљда убава лага беше тоа, само што рокот на употреба еве и заврши и сега сите некако глумиме изненаѓени и увреѓени, демек не знаевме што не чека.
No turning point за Македонија беше 2008ма и тогашното „прво“ вето на Грција. Тој беше последниот воз за влез во Европа без големи последици. После тој потег беше јасно дека ќе треба да се откажеме од името и дека само ќе се чека моментот кој ќе го даде. Е сега тоа што овие не го дадоа само името туку и милион други непотребни работи е веќе друго. Но моментот да се влезе како ФИРОМ и да се скрие проблемот под тепих повторно беше тогаш во 2008.
Европа itself исто така веќе е влезена во пат од кој нема враќање без сериозни последици. Нејзиниот no turning point беше мигрантската криза. Тоа беше клучниот момент Европа да се покаже како ентитет. Но пред се ради политиката на „гостољубливост“ на Германија, тој момент пропадна. Сега самата Европа е во период во кој станува трусно подрачје да биде ново буре барут, каков што беше (и сеуште е) Балканот.
Доволно е да се навратиш на муабетите од пред неполни 10 години, кога се најавуваше дека Европа ќе се исламизира жестоко во првата половина на 21 век, па тука имаше негирања од либералните „експерти“ дека тоа не е можно и дека е непотребно ширење стереотипи кон доселениците од Африка и Блискито Исток.
Но ете се деси фингирана бегалска криза, што е најдобриот заеднички проект на САД и Русија, поддржан од кумот Ердо, во модерната историја.
Така, наместо силна Европа, сојуз на членки кои се спремни да се бранат себеси безусловоно и се спремни да го тргнат америчкото и руското влијание од нив, сега добиваме поделена Европа во која само Франција и Австрија се трудат да направат нешто кое би ја одложило катаклизмата на ЕУ, затоа што е прекасно таа целосно да се одбегне.
Наместо силна Европа, сега имаш ЕУ без УК, со држ-недај политики и со преку 50.000 муџахедини во неа кои се спремни да креваат у воздух све што е потребно за да добијат 77 девици.
Крајно, наместо силна Европа имаш Европа што не може да им се спротистави на дилајли ко Орбан и дефинитивно најтрагичното, не може да му се спротистави на Бојко Борисов.
Тоа е заедничката работа што ЕУ и Македонија ја имаат моментално, што си ги испуштија шансите за стабилност. Сега им останува само како што вика добитнкот на... што ли доби уствари заборавив, да се надеваме. Ете и пругата со Бугарија ако ја доградат некад, нека ја крсти Пријателство, ама на бугарски, да не се налутат браштата.