Jas da ti kazam nesto. Kuranot e napisan 600 godini posle Isus Hristos sinot na Sevisniot Bog.
Taka da Svetoto pismo e od Boga vdahnoveno a od Svetiot Duh potvrdeno Pisuva vo Filipjanite 2/10-11 sekoe kolenoi ke klekne i ke ispoveda deka Isus Hristos e Gospod za SLvana na Bog tatkoto taka da pazi koga ti ke kleknes eden den pred Bog.
Inaku nie imame vera koja e od Isus Hristos a ne od vasiot taka narecen prorok Muhamet koj vie go narekuvate utesitel koj sega go nema nigde tuku negovite koski se vo meka medna a koskite na mojot spasitel gi nema zosto toj VOSKRESNA NA TRETIOT DEN i sega e ziv i sedi desno od Bog Tatkoto.
A sakam tuka da gi cujam koj se poslednite zborovi na Muhamet i sto rekol muhamet za svetite knigi.
I da za kraj napravi si razliki pomegu religija i vera,
Би ти препорачал добро да го прочиташ следниов текст и да анализираш кој го увеличил на Исус (Иса а.с) во Бог , од кого бил испратен и зошто бил испратен и како Павле вметнува иновации и измислува невистини за Исус . ПОВЕЛИ ЧИТАЈ!!!
ВИСТИНСКИОТ ОСНОВАЧ НА ХРИСТИЈАНСТВОТО
Отприлика пет години после Исусовото воздигнување на небото , едно дваесет и пет годишно момче било на патот кон Дамаск како би собрал група на Назаренчани (Исусовите следбеници кој така се нарекувале ) и да ги врати назад во Ерусалим, и овде доживеал визија во која тврдел дека се појавил Исус прашувајќи го него, Савле, зошто го прогонува. Савле потоа го менува името во Павле и оди во пустината во Арабија како би размислил за сето што му се случило и за тоа како ќе продолжи понатака и со Исусовата наредба нему да оди и да проповеда.
Прашањето што да прави било голема дилема за него; бидејќи Евреите го одбиле Исус и неговата порака, и Павле знаел дека со нив нема да стигне до Исус. Затоа одлучил да се сврти од Евреите и својето внимание да го насочи кон Гентилите( не-Евреите)
Римјаните и Грците, кој ја правале Гентилината популација на Павловиот свет, биле пагани и обожавале многу богови и божици. Храмови и статуи од нивните божества ја прекривале целата земја, а римскиот закон ги обврзувал сите луѓе со исклучок на Евреите, дека мораат да плачаат данок на боговите.
.Павле знаел дека со вакви длабоки пагански уверувања, нема никој даја прифати идејата дека милоста и спасението од страната за која единствено се сметала дека е најисправно и најправедно човечко битие. За да постигне побрзи резултати во своето проповедање, знел дека мора малку да ги измоделира работите, земајќи ја во обзир културата на Гентилите.
Пол Маиер, во својата книга „ Првиот Христијанин“ зборува за тоа дека поминале 13 год од моментот кога Павле „ го примил својот позивот“ па се до почетокот на неговото дејствување. Во текот на тие 13 год, ПавлОвиот креативен ум, имам сосема доволно време; и кога конечно се вратил во Дамаск, бил наоружан со знаење за тоа како Гентилите бараат опиплив Бог во својата нова религија и бил спремен тоа да им го понуди.
Павле бил успешен во своите мисионерски напори, заедно со погодностите кој ги правел и им ги прилагодувал на Гентлиите. Иако религијата христијанство така се нарекува по Исус Христос, Павле мора да се смета за негов правевен основач, затоа што тој е оној кој што ги концепирал сите доктрини и ја подигнал црквата низ целиот негов свет во тогашно време. Христијаните тоа не го побиваат, баш напротив викаат:„ Ниту една фигура во христијанската историја не застанала толку високо или имала такво изворедно влијание, како што го имал Савле...“
Во својата книга „ Стотте највлијателни личности во историјата“ Михаел Харт за Павле вика:
„ Ниту еден друг човек немал толкава голема улога во пропагирањето на христијанството“.
Но тука постои еден далеку поголем проблем:учењето на Павле, како вистинскиот основач на хријанството, неможе да се најде никаде во учењето на Исус или пророците пред него.
Следуваат некои иновации кој што Павле ги вметнал во „својата“ религија христијанство:
1. Исусовата божественост
2.Тројството
3.Искупувањето
4. Спасувањето преку верата
Користејќи ги овие доктрини , Павле постигнал феноменални успеси во својата мисија. Евреите можеби Исус го ставиле настрана, но Гентилите масовно нурнале кон Павле, бидејќи тој им го дал тоа што го барале во својата нова религија. Називот со кој претходно се нарекувале Исусовите следбеници- Назаретчани, бил отфрлен во корист на новиот „прикладниот“ назив: „Христијани или следбеници на Исус Христос“
Новата религија, Христијанство....„била во голема мера проткаена со митолошки конотекст, кој што во голема мера се наклонува над паганските извори...“и има одговарачка теологија која што е произведена во склад со менталитетот во тогашното време.
Покасно црковните лидери настојувале поедноставно да ја решат конфузијата, низ твредењето дека Исус бил инкарнација на Бог-вечното битие, кој „одбрал“ да стане човек во утробата на Марија. Исус со други зборови имал два карактери – божествена и човечка- кои што биле соединети во една личност. Иако тие мислеле дека прават добро , давајќи изјави од ваков вид само направиле нови и уште поголеми конфузии.
Евреите го отргнале Исус на страна на начин на кој што и Христијанството, конструирано од Павле , го отргнал Исус на страна. Без обзир што христијаните тврдат, никаде неможе да се најде доказ во кој Исус гио потврдува наведените доктрини – во оквирот на самите Евангелија. Бидејќи Исус немал намера да ствара нова религија, очигледно е дека тој не гио формулирал ваквите доктрини.
Сите христијански доктрини дело се на Павле, базирани на неговата желба да заработи предност и нови следбеници помеѓу неевреите во негово време. Со вметнувањето на паганските верувања во Исусовото учење, Павле постигнал феноменален успех, во своето делување, но на сметка на се она што вистинскиот монетеизам е.Правејќи го тоа, Павле го искривил целото Исусово учење, и му дал на човештвото „сет од верување“ со кое се заразило се од тогаш.И всушност тоа – „ вистинскиот карактер и улогата на Исус наспрема христијанското учење за истиот- е фундаменталната разлика помеѓу Исламот и Христијанството.
