Еве уште еден од разните Канзуровци кои се појавуваат одвреме навреме.
Демек бил од многу стара фамилија. Ако има Охриѓани да дадат коментар некој за клипчево.
http://uk.youtube.com/watch?v=gzNFGJQXNvY
Kakov dedo, takov vnuk. Nisto cudno. Samo sto kaj nas pravite patrioti se negiraat i zabranuvaat, dodeka stranskite agenti se promoviraat, pod uslov da se NEMAKEDONCI, kako Miladinovi.
http://lagitenabugarizmot.blog.com.mk/node/67550
Bо 50те години на 19 век, почнува активно да се вклучува Русија во балканската политика, чија цел била создавање голема Бугарија, која потоа би станала само една руска колонија и целосно управувана од Русија. Во голема Бугарија, требало да влезе и Македонија. Како во тоа време во Македонија немало никакво бугарско национално чувство, русите морале некако да го афирмираат и распространат бугарското име. Затоа, русите почнуваат да го неметнуваат термиот бугар како етничко, а не општословенско значење, за што постајат многу историски извори. Рускиот конзул во Солун, ги наговарал богатите македонски семејства (Робевци (власи) и Лазаревци од Битола) да се декларираат како Бугари, за нивиот пример да го следат и останатите Македонци (Офејков, Материали за б'лгарското в'зраждание в Македонија, Софија 1885 г., стр. 441).
Во истото дело, Офејков пишува за рускиот конзул во Варна, Рачински кој работел на создавање Бугари во Македонија, па во Москва обезбедил стипендии за „две македонски момчета “, а тоа биле Константин Миладинов и Рајко Жинзифов, со цел нивна бугаризација. Пред се', тие врбувале за свои пропагандисти немакедонци, најчесто власи од Македонија.
Русија не застанала само на тоа. Почнала се повеќе Македонци да испраќа на бесплатно школување во Русија. На 30.08.1842 г. руската влада дава стипендии на двајца Македонци кои студирале во Атина; еден од нив е Партенија Зографски (Филип Томов, "Живот и дејност на Хаджи Партенија". Мак. Пр. Х. 1,2, стр. 35). Подоцна, Партенија Зографски како дојрански митрополит е жесток противник на бугарската егзархија и својата епархија ја става во унија со Ватикан.
Цела Македонија ја крстосувале руски тајни агенти; толку многу биле зафатени со убедување на Македонците да се приклучат кон бугарската држава, при што се забележани и вакви сведоштва за нивните убедувања упатени кон Македонците „ако останете надвор од Бугарија, вашата земја (Македонија) ќе биде полоша од она што беше порано, но ако се приклучите кон нас и нашата кауза, ќе ги добиете сите добра кои произлегуваат силно кралство, под руска заштита (Edward B. Barker British Museum, London, Dmss Layard Papers, Vol. LXXXIX Addd. 39.019, 186-187).
Во Русија, Македонците ги образувале дека најјужното словенско племе е бугарското, дека бугарите биле словени, а не турки народ. Иако на Русите предобро им било јасно дека бугарите се турки народ, бидејки бугари биле нивните Татарстанци, чуваши и АлМаринци, сепак, заради својот интерес за создавање голема Бугарија ја искривувале историската вистина.
Еден од најголемите руски шпиуни и ширач на бугарската пропаганда е Димитар Миладинов (Миладин). Неговиот татко бил по потекло од влашкото село Магарево (Битолско), од каде семејството се преселило во Мислешево, па на крај во Струга. Неговиот зет Кузман Шапкарев, негов следбеник, во неговата биографија сакајки да го скрие вистинското влашко потекло на Миладин, измислува дека неговото семејство избегало од Магарево од влашките зулуми врз македонското население во селото. Но, с. Магарево е основано од власи, преселници од Епир и никогаш немало Македонци во истото (Ибид, стр. 218).
Неговата мајка, Султана е родена во с. Магарево и е ќерка на влашки поп.
Димитар и неговиот брат Константин се имаат школувано во гимназијата во Јанина, неофицијалната престолнина на власите во Епир. (ДИМИТ'Р И КОНСТАНТИН МИЛАДИНОВИ, 1986 Sofia, стр. 198-201 , Димит'р Рајков).
Биле и двајцата учители на влашки јазик, во пелистерските влашки села Трново и родното Магарево (пак таму, стр. 201).
Интересно е, што во нивните млади годинио не го познавале македонскиот јазик, нит словенското писмо, па во една преписка меѓу Димитар и Константин забележано е дека "ќе одат во Русија да го научат словенскиот јазик, за да предаваат бугарски во Македонија" (Братја Миладинови. Преписка. Издирил коментирал и редактирал Н. Трајков. С., 1964, с. 126.). За разлика од словенскиот јазик кој не го владееле, многу добро го научиле италијанскиот јазик, кој како романски е многу сличен со влашкиот (Табаков, Н. Братја Миладинови. Биографија. С., 1966, с. 12.). Инаку и двајцата престојувале и работеле едно време во албанскиот Драч.
Во 50-тите години на 19 век, прво Димитар, а сетне и Константин се испратени на обука во Москва од страна на руската амбасада во Цариград (пак таму, стр. 204). Во Русија, браќата Миладинови се целосно финансирани од руската држава и црква, каде дури и рускиот архиепископ давал пари на Константин Миладинов (Ив. Хаджов. Александ'р Рачински за Братја Миладинови. Училиштен прегред, XXXI, 1932, кн. 1, с. 114).
Русите за Контсантин и Димитар Миладинов имале отворени шпиунски досиеја. На 25.5.1861 г., рускиот консул во Битола г. Хитрово пишува до азијатскиот департамент на руското министерство за надворешни работи дека
"учителот Миладинов е познат по своите заслуги во полза на бугарската народност и распространувањето на образованието меѓу православните жители на Македонија, беше неодамна упасен од турците поради сомнение за врска со руските агенти" (Селишчев, А.М. Сем'ја Д. Миладинова. Из донесениј консула М. Хитрово (1864 г.). — Македонски преглед. В (919 г.), кн. 3, 65).
Според руските дипломатски служби, Димитар Миладинов бил нивен шпиун за ширење на бугарската нaродност во Македонија (Селишчев, А.М. Сем'ја Д. Миладинова. Из донесениј консула М. Хитрово (1864 г.). — Македонски преглед. В (919 г.), кн. 3, 67) т.е. бугаризација на Македонците.
За бугаризацијата што ја спроведувал Миладинов, финансира и осмислена од Русија, пишуваат и останатите дипломати во Македонија.
Чарлс Калберт, британскиот конзул во Битола во извештајот до британскиот амбасадор Хенри Булвер во Цариград и до англискиот државен Секретар Џон Расел по повод апсењето на Димитар Миладинов пишува: "
Димитар Миладинов е еден руски пропагандист (Никола Трајков. Братја Миладинови..., с. 215.).
Понатаму британскиот конзул објаснува до своите претпоставени: "
Доста големата преписка на Димитар Миладинов, составена од добиени писма и преписи од испратени писма, не остава ни најмало сомнение, дека тоа лице е агент на руската пропаганда" (Никола Трајков. Братја Миладинови..., с. 217.).
Миладинови, како бугаризатори на Македонија, а воедно и учители во македонските краишта, испраќале свои ученици на школување, односно бугаризација во Русија по наредба на руските дипломати; дури, Димитар Миладинов испраќал млади Македонци во Русија без знаење на нивните семејства, кои се противеле на нивната бугаризација. Забележан е протестот на македонскиот револуционер Ѓорѓи Капчев од Охрид до турските власти, каде тој го обвинува Димитар Миладинов дека без знаење на семејството го пратил брат му Иван Капчев во Русија (ДИМИТ'Р И КОНСТАНТИН МИЛАДИНОВИ стр. 215/216, Димит'р Рајков, Софија 1986 г.).
Во Зборникот на Народни Песни од Македонија, браќата Миладинови измислуваат 3 песни каде се спомнува бугарското име. Имено, требало да го претстават македонскиот фолклор како бугарски, а немало во Македонија ниту една песна, предание каде се спомнува бугарското име или некој бугарски владетел. За овие нивни измислици пишува и ширачот на српската пропаганда, Симеон Кончар во својата брошура "ПРАДОМОВИНА СРБА", 1894 год., кој пак тврди дека Македонците се Срби, оти никаде во нивниот фолкор не се спомнува бугарското етничко име, ниту пак постоела бугарска национална свест кај Македонците.
Друг руски агент кој е важен за нас и работи во полза на ширењето бугарска народност во Македонија е
Ксенофон Дзиндзифи, кој по наредба на руските дипломати и неговиот учител Димитар Миладин, го променува своето влашко име во словенско и станува Рајко Жинзифов. Потекнува од семејство на битолски власи, есктремни гркофили, а роден е во Велес, додека
татко му Ioani Dzindziphi учителствувал таму, како грчки учител.
Ѕинѕифи (Рајко Жинзифов), дете на епирски власи, бегалци во Македонија, по наредба на своите руски ментори пишува пропагандистички дела дека Македонците биле Бугари:
"Кога ќе стигнеш во моја земја
во Бугарска Македонија
ќе видиш Бугари јунаци
нестрашливи македонци...
Речи речи: Македонии вие Бугари јунаци
докога вие во темница ќе седите црни лица?
Сите согласни станете,
Бугарски школи отворете
во цркви Бугарски читајте,
од никого не се плашите!"
(1860 год. "Гулаб")
Иако руски пропагатори во Македонија, делото на Миладинови и нивните ученици Жинзифов и Шапкарев е особено значајно за македонската историја, јазик и литература. Сите тие се надарени поети, прозеисти, собирачи на македонски народни умотворенија и иако несвесни, пишувајки на македонски јазик, истиот го промовираа. Го промовираа и македонскиот фолклор, како уникатен и својствен само на македонскиот народ, едно богатство и сведошто на посебноста на еден цел народ.
