Вечерва овде, без тебе пред компјутерот како и секогаш.Широка маица и кратки патолони, а едната нога ја потпирам врз масата...во позадина срцепарачки балди од Бјело дугме и Рибја Џорба...не ти признав никогаш дека ми беше до тебе, а не до него и секое „ТЕ САКАМ” што го кажав на глас до тебе беше...а не до него, него никогаш не му кажав ништо...епа те засакав и јас сама не знам како успев...ама ете...се деси...втор пат во мојот живот се дешава ова, само го молам Бог повторно да не трае 5 години...
Го оставив...а ти ќе си одиш...можеби и ќе ти кажам пред да одиш...не морам да ти кажам, па да умрам после и да не ми биде жал...
:cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry::cry: