Па и не е многу одамна ова,туку од времето кога маршалот се уште шеташе по светот.
Ние млади момци си имавме и девојки, и им бевме горе -доле верни.
Но бевме верни и на маршалот и тоа над една година а некој богами и цели две.
Се забавувавме најповеќе во тоа време во „друштво“- но поштарот доаѓа обавезно,
кога најмалку го очекуваш и државата те вика, го оставаш друштвото со песна,носен
на раменици до стара Ж.С. Ја оставаш и саканата.Со мајка и и со друштвото.
Невина. ( во 99%,но не мора да значи)
Во најповеќе случаи таа е сето тоа време верна и по враќањето често таа врска
завршува и со брак. Го имало тоа и во моето друштво. Така беше некогаш.
Дали сега во ова време кога би отишол саканиот на една-две години некаде ќе биде исто.
Дали верно ќе го чекате сето време, што мислите,кажате ја вистината.
Во ова изопачено време другар каде секој за нешто се жали и каде на секој нешто му фали, каде што парата и капитализмот го владеат светот и американците и педерите од ЕУ го перат мозокот на луѓето, тешко да нешто воопшто ќе функционира. Обичните работи не можат да функционираат, а камо ли пак да функционира нешто големо и важно како верноста и взаемната почит меѓу луѓето. Тоа е нешто што е изумрено и изгубено многу многу одамна. И како доаѓаат годините, се полошо и полошо станува.
Светот е изопачен тотално. Се е испорасипано. Карактерите на луѓето тотално се променија во негативен правец, благодарение на општеството предводено од тој „корисен и квалитетен“ таканаречен западњачки стил (да му се плукнам) кој полека го испра мозокот на кутрите луѓе.
Свака част на тоа што не е расипано (ретки случаеви).
Пошто гледам дека посочуваш за Југославија во твојот пост, морам да додадам дека југословенското време е најубавото време за живеење мислам како дел од нашата историја.
Жалосно е што голем дел од луѓето го негираат ова време, но животот тогаш во споредба со животот сега е 100 пати подобар.
Време кога има ред на земјата, и време кога се знаат да се ценат и најситните работи кои ти ги дава животот. Време во кое се знае да се цени љубовта, среќата и животот. Има здрава младина, обучена младина, вредна младина, способна младина. Нема празни џебови, има среќни лица, нема криминал и ред други ствари да не набројувам.
Сега? Сега секој втор оди на работа во странство. Кој се жали како немал леб да јаде, на кој му било малку тоа што го имал, кого го опљачкале....секој со својот зорт и своите замисли.
Жалосно што дојде време кога човекот се бори прво да стекнува и да заебува од него да се изгради како личност, да сака па да стекнува за да си дозволи пристоен живот.
Мене ми е многу жал што тоа е така лошо сега, но ете....се дешава.
Дојде време кога секој секого го лаже во очи. Дојде време кога во лице ти кажуваат дека не вредиш. Тука да си ќе те заебат а камо ли да отидеш некаде...па некој да те чека. Во 90% од случаите тоа е невозможно. Свака част на тие 10% кои размислуваат правилно.
Тргни од тоа што мењањето партнери и таканареченото модерно „мување“ станаа како менување на гаќи и чорапи.
Катастрофа.